Wielrennen: Lars van der Haar (Giant-Shimano) verraste afgelopen winter iedereen. Hij verzekerde zich zelfverzekerd van het algemeen WK. Wat veel mensen niet weten, is dat de jonge Nederlander jaarlijks deelneemt aan een veeleisend programma onderweg om zich daarop voor te bereiden. We hebben kort met hem gezeten als onderdeel van de Tour d'Azerbaijan.
Hallo Lars, hoe gaat het?
Goed, dank je wel!
Je bereidt je eigenlijk voor op de modder in België in het stof van Azerbeidzjan. Hoe belangrijk zijn tochten als deze voor u, welke betekenis heeft uw routeprogramma voor u?
(Lacht) Mijn straatprogramma is heel erg belangrijk voor me. En dit soort tochten zitten goed, zowel qua organisatie als qua etappes en profiel. Het geeft je alleen kracht en uithoudingsvermogen, maar je raakt er ook aan gewend aan hogere snelheden. Dit is belangrijk om in de winter in een goed humeur te zijn. Je ziet ook veel veldrijders die zich op de MTB voorbereiden op hun seizoen, maar in de winter missen ze meestal wat snelheid. Anderen combineren hun MTB nu met een stevig wegenprogramma. Dat is misschien ook een goede oplossing. Persoonlijk hou ik echter niet zo van mountainbiken. Dat is nog een reden waarom ik in de zomer op de weg rijd.
De regerend wereldkampioen Zdenek Stybar is nu vooral onderweg. Is dat in de toekomst ook een optie voor jou? Interesse in koersen als Parijs-Roubaix of de Belgische klassiekers?
Men moet nooit nooit zeggen. Maar eerlijk gezegd hou ik niet zo van straatracen dat ik me er volledig op wil richten. Misschien is dat over tien jaar anders. Maar nu staat veldrijden hoog op de prioriteitenlijst.
Wat vind je precies niet leuk aan straatracen?
Het raceproces is gewoon anders dan in het veldrijden. Het is vaak saai. Je bent de hele tijd in het veld, met het eerste uur zwaar en het laatste uur. Het is anders in het veldrijden, waar de races voor mij meer voldoening geven. Bovendien voel ik me een winnaar. Ik wil elke week strijden om de overwinning. Het is niet zo goed op de weg als off-road.
Deze winter moet je het algemeen WK verdedigen. Je zomerprogramma wordt gebruikt om het formulier hiervoor op te bouwen. Wanneer begint de concrete voorbereiding op je cyclocrosser?
De druk zal deze winter uiteraard groter zijn dan vorig jaar. Meer chauffeurs zullen naar mij kijken. Toch wil ik natuurlijk sterker worden en vaker op het podium staan. Om die reden zal ik tot eind juni nog een stevig wegprogramma afwerken. Dan neem ik een korte pauze. Daarna heb ik nog twee rittenkoersen voordat ik rond 20 augustus ga trainen voor het veldritseizoen.
En hoe ziet jouw specifieke programma er dan uit? Zet je je racefiets in de hoek en rijd je alleen op de veldritfiets?
Nee. De meeste trainingen doe ik op de weg. Ik train maar één keer per week op de veldritfiets, meestal op woensdag. Dan staat het programma techniek op de agenda. Dat doe ik de hele winter door. Ik gebruik mijn racefiets nog steeds voor wegtraining, vooral vanwege de intervallen en het wennen aan de snelheid.
Laten we het hebben over jouw manier van racen. Afgelopen winter verraste je velen door in het begin vaak achter te lopen maar op het podium te eindigen. Dat kun je natuurlijk niet plannen, maar hoe zorg je ervoor dat je in zulke situaties de rust bewaart tijdens de race?
Nou, aan de ene kant heb je een mentaal voordeel als je je een weg omhoog kunt vechten in de race, voorbij de coureurs die eerder een betere indruk maakten. Maar je moet ook weer weten hoe je verder moet. Ik begin ook meestal snel. Maar soms voel je je gewoon niet zo goed en moet je eerst in de race komen. ik weet wat ik kan doen Daarom lukt het me meestal om op zulke momenten kalm te blijven. Je moet gewoon in jezelf geloven.
Over geloven in jezelf gesproken. Welke doelen heb jij voor de komende winter?
Natuurlijk is het moeilijk om elk jaar de overall World Cup te winnen. Mijn doel is om mijn titel te verdedigen, maar je hebt natuurlijk ook een beetje geluk nodig. Ik wil ook een paar goede Superprestige-races rijden. Maar mijn grote doel is het WK in Tabor. Ik wil daar echt vechten voor de overwinning.
Een laatste vraag: hoe zie jij de globalisering van het veldrijden? Er waren overwegingen om een WK in de VS te organiseren.
Ik denk dat het moeilijk is om die stap te zetten. Hoewel ik dit jaar weer aan het seizoen in Las Vegas begin, ligt dat voor het WK zowel logistiek als financieel anders. Naast de chauffeurs moet er altijd veel materiaal vervoerd worden. En dan moet je jezelf afvragen: is het de moeite waard voor een race van een uur? Misschien als je meerdere races in het buitenland combineert. Ik ben er klaar voor, maar ik denk niet echt dat het een goed idee is.
Bedankt voor het interview en veel succes voor het seizoen!