Lifestyle: Vrijheid, dat is wat de meeste mensen associëren met fietsvakanties. Bovenal moet je jezelf bevrijden van materiële overvloed. Het mobiele huishouden moet zo klein en licht mogelijk zijn. En hoe weinig je eigenlijk nodig hebt, verbaast iedereen. Hoewel toerfietsen vaak heel individueel ontworpen zijn, zijn er veel overeenkomsten als het om de uitrusting gaat. De persdienst-Fahrrad heeft ervaren fietsers gevraagd naar bijzonderheden en hun tips.
De handgrepen zijn blind - geen wonder, want mensen zijn constant aan het inpakken. Meerdere keren per dag, tijdens pauzes of als het weer omslaat, grijpen fietsers in hun bagage en jas, chocoladereep en camera moeten tijdens de rit bij de hand zijn. Alle toerfietsers staan voor de afweging tussen de best mogelijke voorbereiding en gewichtsvermindering. Omdat het altijd mogelijk moet zijn om het hele voertuig alleen te dragen. Tegelijkertijd wordt reizen steeds gemakkelijker: de wereldhandel en de wereldwijde pakketdiensten maken het gemakkelijker om reserveonderdelen te vinden en de beslissing om uit te rusten is niet zo definitief - in het voordeel van het gewicht!
“Het begint altijd met de vraag: wat neem ik mee en wat heeft geen zin?”, meldt wielerlegende Tilmann Waldthaler (www.tilmann.com). Ook na 37 jaar, die hij nu quasi heeft full time Als hij op fietstocht gaat, pakt hij nog te veel in, mensen zijn tenslotte verzamelaars. "Na twee weken weet je wat je weer naar huis kunt sturen."
Wat voor welke reis nodig is, verschilt ook. “Een waterfilter voor Midden-Europa? Misschien zijn houtskooltabletten voldoende”, legt Philip Baues, wielerjournalist (www.bike2boat.com), uit en raadt aan om het totale gewicht in de gaten te houden – de smalle bagagelimiet van de luchtvaartmaatschappijen dient als leidraad.
De wielerarts Dr. Dirk Rohrbach (www.dirk-rohrbach.com) raadt een voorbereidende rondleiding aan om de omvang van de uitrusting voor de lange reis te controleren. Sybille en Michael Fleischmann (www.cycle-for-a-better-world.org) begonnen elk met vier grote fietstassen, rugzak, stuurtas, frametas en rugzak - tot de rand gevuld met benodigdheden voor zichzelf en hun twee honden. Inmiddels zijn stuurtassen, rugzakken en rugzakken verleden tijd en zijn de tassen niet meer zo vol als vroeger: "Dit zijn grote successen!"
Bijna alle fietsers over de hele wereld reizen met de typische waterdichte fietstassen. Begrijpelijk, want vochtige kleding of een natte slaapzak is niet alleen uiterst oncomfortabel, maar uiteindelijk ook slecht voor je gezondheid. De angst voor nattigheid is een permanente funkiller. "Goede tassen zijn essentieel", legt e-bikereiziger Maximilian Semsch uit (www.what-a-trip.de). Of het nu gaat om dagelijkse boodschappen of met 3.000 euro dure fotoapparatuur in de stromende regen, zelfs na 10.000 kilometer - "geen zorgen".
Denis en Tanja Katzener (www.denis-katzer.com) reizen met acht identieke groene fietstassen en hebben ze daarom zonder meer gelabeld. "Je moet er trouwens voor zorgen dat het gewicht gelijkmatig verdeeld is over de zijkanten", zegt Denis Katzener. "En niet te zwaar voorin, maximaal zeven kilo!"
Wat verpakkingsstrategieën betreft, zijn er veel vergelijkbare benaderingen. “Alles – zonder uitzondering – heeft zijn vaste plek”, kondigt Daniel Kormann aan, die momenteel samen met zijn partner Karen Greiderer (www.petittours.com) op vouwfietsen door Azië toert. "Dit bespaart niet alleen toegangstijd, het zorgt er ook voor dat niets wordt vergeten." Kortom, zware bagage gaat in de tassen en omhoog, wat je overdag sneller nodig hebt.
Een eenvoudig geheugensteuntje helpt Jens Klatt: "Links als liggend (slaapzak, slaapmatje, knusse spulletjes voor de avond), rechts als regen (regenkleding, vest, verschoning shirt, wat je overdag maar nodig hebt)", anders maak je altijd eerst de verkeerde zak open.
"De belangrijkste tas voor mij is de stuurtas, daar heb ik alle belangrijke spullen in, zoals portemonnee, paspoort, creditcard, maar ook mijn volle geheugenkaarten uit de camera", legt Max Semsch uit. Eric Schujt (www.vakantiefietser.nl) speelt daarentegen op safe en verstopt een briefje van 100 euro op de fiets als nestei.
Mateusz Emeschajmer en Ania Poltorak zijn sinds begin 2012 op tournee (www.gettingnowhere.net) en navigeren met hun smartphones – die worden opgeladen op de naafdynamo of zonnepaneel. Philip Baues gaat nooit ergens heen zonder oordopjes: "Zonder een goede nachtrust ben ik niet productief en lijdt de hele reis eronder."
Voor Karen Greiderer en Daniel Kormann staan waterdichte pakzakken centraal. "Ze zijn verkrijgbaar in verschillende maten, zodat je 'het beschikbare verpakkingsvolume gewoon beter kunt benutten en overzicht kunt houden'." Dirk Rohrbach leidt ook hier het betoog aroma bescherming bij. Hij adviseert ook om dunne werkhandschoenen mee te nemen voor reparaties: "Ze beschermen de handen tegen huidletsel en vettige olie die onderweg moeilijk te verwijderen is."
En er mag ook een beetje luxe zijn: Sybille en Michael Fleischmann trakteren zichzelf op een espressoapparaat, hangmatten en kleine luidsprekers, "omdat muziek in de tent soms balsem voor de ziel is!"
De kampeerkachel is onmisbaar voor de meeste globetrotters, meldt Tom Richter, die als eerste Duitser op een ligfiets de wereld rondreisde (www.tour-en-blog.de): “Op sommige bestemmingen kon je zonder kooktoestel rondkomen. In veel landen zou het alternatief echter zijn om eindeloos en ineffectief witbrood te eten. Daarvoor is voedzaam eten tijdens het fietsen te belangrijk, ook psychisch.”
"Wat je inpakt, wordt logischerwijs bepaald door het seizoen, de klimatologische variaties en de lokale infrastructuur," meldt Reinhard Pantke (www.reinhard-pantke.de). "Het maakt eigenlijk niet uit of je twee weken of twee maanden onderweg bent." Deniskatzer legt uit dat hij zijn regenkleding altijd bij de hand heeft: "In Siberië kan de temperatuur snel met 20 graden veranderen, dus je kunt je beter een keer te vaak aankleden dan verkouden te worden. Het lichaam is mijn tempel, het moet me vooruit helpen!”
Michel Leisner, die in april 2014 thuiskwam van een ligfiets rond de wereld in warmere streken, heeft een andere mening (www.facebook.com/welttour): “Eerst gebruikte ik regenkleding, maar toen merkte ik dat ik sneller doorweekt raakte dan dat ik de kleren aan kon trekken. Dus je kunt jezelf de bagage besparen - het is beter om het op te slaan en te wachten. De tent kan ook als schuilplaats dienen als er verder niets te vinden is.
"Er is nu een ongekende overvloed aan hoogwaardige toerfietsen en vernuftig gespecialiseerde aanbouwdelen zoals tassen, bagagedragers en aanhangers", zegt Tilmann Waldthaler. De behoeften van reizigers zijn echter soms nog specifieker geworden. "Het basisprincipe van vervoer per fiets is sinds de jaren XNUMX niet veranderd", leggen Mateusz Emeschajmer en Ania Poltorak uit. Voor beiden is omdenken dus essentieel. Twee jaar lang reden ze met zelfontwikkelde, uitgestrekte bagagerekken vooraan, die enerzijds hun rugzakken en fietstassen vasthielden en anderzijds de basis vormden voor fietstransportboxen. Inmiddels streven ze naar een meer minimalistische aanpak en richten ze zich op het zogenaamde bikepacking, het reizen zonder bagagedrager, waarbij vaak gebruik wordt gemaakt van stuur, frame en zadeltassen. Momenteel ontwerpen ze de tassen hiervoor zelf - naast beproefde standaarden. “Als je eenmaal precies weet wat je wilt, kun je nadenken over hoe dat het beste op de fiets past. Je kunt veel zelf!”, is Mat overtuigd.
Maximilian Semsch uit München is een pionier op het gebied van e-bike-avonturen. In 2013 reed hij door Australië, met een oplader en een tweede accu in zijn bagage. De motor compenseert het hogere totaalgewicht, legt hij uit – maar je moet natuurlijk goed plannen, want de afstanden tussen tankstations zijn enorm, vooral in de outback. Het is dus verrassend dat hij slechts 16.000 kilometer van de 400 heeft afgelegd zonder sap moest fietsen. "Maar dat is het voordeel van de elektrische fiets: je kunt gewoon blijven rijden, een e-auto zou je moeten duwen."
Ligfietsen - met twee of drie wielen - zijn ideale reisvoertuigen omdat ze een ontspannen zithouding en een comfortabel zicht rondom bieden. Door het lage zwaartepunt wijkt de rijdynamiek bij veel bagage niet zoveel af van de onbeladen toestand als bij een conventionele fiets. "De lage positie wint ook aan luchtweerstand in vergelijking met rechtop rijden - en zelfs de bagage is aerodynamisch optimaal gepositioneerd achter de rugleuning", legt Tom Richter uit.
"Als mensen een fietstocht plannen, willen ze altijd zo zelfvoorzienend mogelijk zijn", weet Tilmann Waldthaler. "Dat is valse trots!" Hij heeft goede ervaringen met het vragen van mensen over de hele wereld. Het belangrijkste stuk gereedschap is dus niet materieel, maar eerder ideaal, een gedachtegoed: bereidheid om te communiceren. “Mensen zijn vriendelijk en dankbaar voor contact en gesprek, bijvoorbeeld door een paar liter water. Ze zijn vaak verrast je te ontmoeten en helpen je graag!” Heel belangrijk: Behulpzaamheid afwijzen is in geen enkele cultuur een optie! “Mensen zijn blij als iemand anders de reis maakt en erover kan vertellen. Zo kunnen we elkaar vinden en behouden!”
Laat een bericht achter