Helaas zit deze geweldige Mallorca-week met kampioenstraining er nu op. Zoals de meeste dingen in het leven, gaat de tijd gewoon veel te snel voorbij. Zodra we hier op het eiland allemaal geacclimatiseerd zijn, gaan de deelnemers alweer richting huis.
Toen ik dan het Duitse nieuws en het weerbericht van de afgelopen dagen zag, kan ik met een grote grijns zeggen: "gelukkig niet voor mij" - want ik heb er nog een week in de Robinson Club aan toe te voegen. Je bent meer dan blij dat je een korte tijd over dit droomachtige eiland kunt vliegen.
Helemaal niet. Vroeger waren we heel vaak bij de Robinson met het team van T-Mobile, maar nu zie ik Mallorca heel anders dan toen ik prof was. In die tijd hebben we, afgezien van het complex, meestal niet veel van het eiland gezien. Ook bij het samen op stap gaan bleef dit beperkt tot de fiets van de voorligger. Alles is tegenwoordig veel relaxter. Elke dag een cappuccinopauze op een ander heerlijk plekje, veel leuke mensen om je heen – onverslaanbaar.
Vooral donderdag en vrijdag waren geweldige tochten. Donderdag langs de kust naar Port de Valldemossa en terug via Coll de Soller - 126 km. En vrijdag, heel pittig, de tocht met de naam waar ik niet aan dacht: "Jan Ullrich Challenge" - het was altijd een uitdaging, over Soller Pass, Puig Major, Orient en Coll de Hono, allemaal over 140 km - heel ambitieus .
Over ambitieus gesproken: vanmiddag kijken we samen naar de Ronde van Vlaanderen. Het is echt een geweldige race om naar te kijken ... maar aan de leiding gaan is alleen weggelegd voor de echt stoere jongens. Het zou geweldig zijn als Dege [John Degenkolb] er vandaag weer bij was. Ik kan me nog goed herinneren dat Wese [Steffen Wesemann] in 2004 de eerste Duitser was die de Tour won. Voor de klassiekerspecialisten is zo'n monumentale overwinning het ultieme hoogtepunt van een carrière - vergelijkbaar met een grote tourzege.

Dus we wensen de coureurs veel succes en vooral wens ik jullie thuis beter weer.
Tot snel,
Uw jan