Bahn News: sport of show? Of allebei tegelijk? De zesdaagse races bevinden zich in een vreemd spanningsveld tussen topsport en entertainment. Sinds de hoogtijdagen in de jaren '105 en 'XNUMX is het aantal zesdaagse races gestaag afgenomen - maar er kan een heropleving komen voor deze mix van sport en entertainment. Hier zijn onze indrukken van de XNUMXe Berlijnse zesdaagse race in de Velodrom.
De wielerbaan zelf is indrukwekkend: een rond gebouw, grotendeels verzonken in de grond, met twee omringende tribunes voor toeschouwers en een vrijdragend stalen dak. De gangpaden die naar de zitplaatsen en in de wielerbaan leidden, stonden vol met kraampjes waar eten en drinken werd verkocht. Ook waren er diverse standhouders van fietsen - zowel racefietsen, mountainbikes als gewone racefietsen - wielerkleding en andere accessoires. De 100 jaar oude tandems van de Varradalti Gerd waren een echte blikvanger.
Maar de beste locatie is niets zonder zijn publiek. Berlijnse kijkers zijn over het algemeen goed op de hoogte. Op de plaats van de wielerbaan lag de Werner-Seelenbinder-Halle met zijn winterbaan in de tijd van de DDR, waar regelmatig baanwielerwedstrijden werden gehouden. Deze trokken veel publiek, dat na de hereniging en de aanleg van de wielerbaan bij de zesdaagse bleef.
Daarnaast zijn er zeker een of twee mensen die minder naar de Velodrom komen vanwege het sportevenement en meer vanwege de geserveerde drankjes. Maar ook zulke toeschouwers maken deel uit van de zesdaagse en dragen er met hun losse portemonnee toe bij dat het evenement voor de organisatoren loont. Daarnaast is er op zondag de "Familiedag", gezinnen met kinderen en ook veel wielerclubs uit Berlijn en de nabije of verre omgeving met hun jeugdafdelingen.
Het Berlijnse publiek is enthousiast en luid, vooral wanneer een Berlijner bepaalt wat er gebeurt op de "borden die de wereld betekenen": wanneer Robert Förstemann een ronderecord probeert of Marcel Bartsch aanvalt in de staande race, werd er geklapt, geschreeuwd en gefluit als gek.
Toen Roger Kluge uit Berlijn aanviel in de jacht op de finale om de achterstand op Kenny de Ketele en Moreno de Pauw met zijn partner Marcel Kalz goed te maken, trilden de betonnen treden van de wielerbaan niet alleen letterlijk van het gejuich van zo'n 8000 toeschouwers.
Maar ook niet-Berliners worden gesteund en de sportieve prestaties van elke coureur worden geëerd. Twee Amerikanen zijn vooral populair bij Berlijners: blijver Zachary "Zak" Kovalcik en sprinter Nathan "Nate" Koch. Koch werd vorig jaar aangetrokken als vervanger voor de korte termijn van de geblesseerde Robert Förstemann en won meteen de harten van de toeschouwers - niet zozeer vanwege zijn resultaten als wel vanwege zijn bebaarde uiterlijk en zijn onwankelbare goede humeur. Bovendien weet Koch hoe hij een show moet neerzetten en is hij duidelijk blij om deel uit te maken van dit evenement: hij houdt van Berlijn en Berlijn houdt van hem.
Zak Kovalcik is een goede "normale" baancoureur en werd onder meer Amerikaans Amerikaans kampioen in het Omnium. Sinds 2013 maakt hij deel uit van het veld bij de World Stayers' Cup - maar eerst moest hij leren om stayerraces te rijden en om te gaan met de speciale stayermotor. Ook de altijd vrolijke vegetarische Kovalcik in de Stars and Stripes-trui en met zijn wapperende haardos is een publiekstrekker, en voor de vierde keer dit jaar werd er tot grote vreugde van de kijkers gezegd: "Zak is back!" jaren voornamelijk door wilde, maar uiteindelijk mislukte aanvallen werden opgemerkt, heeft Kovalcik sindsdien iets nieuws geleerd en was in 2016 absoluut competitief. Zondag behaalde hij de overwinning in de stayerrace en dinsdag werd Kovalcik derde op het laatste podium van de World Cup stayers.
Nate Koch en vijf andere baansprinters streden om het ronderecord rijden, Keirin en in directe sprintduels, de laatste vaak gekruid met staande pogingen. Lokale held Robert Förstemann jaagde op zijn eigen twee jaar oude baanrecord van 12,441 seconden op de 250 meter en werd met de dag sneller. Op de laatste dag miste hij het record echter met een kleine 0,08 seconden – het baanrecord uit 2014 staat.
De eerste vier dagen vond er een vrouwencompetitie plaats als onderdeel van het hoofdprogramma; In totaal 18 vrouwelijke racers uit heel Europa streden in verschillende disciplines, waaruit vervolgens een algemeen klassement werd samengesteld volgens het omniumprincipe. Net als vorig jaar won Małgorzata Wojtyra uit Polen in 2016.
Elke dag voor aanvang van het eigenlijke hoofdprogramma stonden er ook juniorraces op het programma. De belangrijkste was de Jahn Talents Cup voor U23-coureurs, waar Manuel Porzner en Arne Egner zondag de overwinning veiligstelden door een ronde te winnen in de laatste jacht. Marcel Franz en Elias Helleskov Busk, die tot het einde aan de leiding stonden, gingen met lege handen weg. Er waren ook wedstrijden voor de leeftijdsgroepen U19, U17 en U15, waarbij deze laatste leeftijdsgroep gemengd was voor jongens en meisjes.
Het belangrijkste evenement was echter duidelijk de zesdaagse profrace met 16 teams van elk twee racers. Naast de achtervolgingen, die de belichaming vormen van de zesdaagse race met rondeoverwinningen en wisselingen van de "actieve" coureurs, waren er ook teameliminatieraces waarin het laatst geplaatste team om de twee ronden wordt uitgeschakeld. Het is dus bij wijze van spreken geen race voor de overwinning, maar tegen een nederlaag. Punten (en in zeldzame gevallen ook rondeoverwinningen) konden ook worden behaald in individuele competities voor slechts één coureur van elk team: in de puntenkoers en de klassementssprints telt het aantal punten dat een coureur wist te verzamelen; voor de scratchrace en dernyrace - hier rijdt elke rijder achter een tweetaktmotor, de derny, als gangmaker - krijgen de eerste vijf plaatsen een vast aantal punten.
Maar zoals altijd waren de jachten over 30 en 45 minuten doorslaggevend; de laatste jacht op het einde duurde zelfs meer dan 60 minuten. In deze langere wedstrijden konden de favoriete koppels rondeoverwinningen behalen - soms meerdere per achtervolging - op de rest van het veld, elkaar besluipend en aanvallen afwendend of tegengaand terwijl andere coureurs moeite hadden om bij te blijven.
Dit jaar viel de beslissing na een aangrijpende strijd pas op de laatste dag. Met het Belgische duo de Ketele/de Pauw en de lokale helden Kluge/Kalz waren de kandidaten voor de overwinning al vroeg opgekomen. Na enkele wisselingen in de koppositie zetten de Belgen op maandag, de voorlaatste dag, koers naar de overwinning: Eerst behaalden ze belangrijke punten door de Derny European Cup te winnen, daarna wisten ze een zeldzaam doublet (een dubbele rondewinst) te behalen in de jacht van meer dan 45 minuten en zo weg te rijden van Kluge/Kalz. Hoewel de twee Duitsers op de slotdag nog eens alles probeerden en, aangemoedigd door 11.000 toeschouwers, de jacht op de finale wisten te winnen, was het uiteindelijk niet genoeg en verdedigden de Ketele/de Pauw hun voorsprong.
De 105e Zesdaagse van Berlijn was de eerste die werd gehouden onder auspiciën van de nieuwe Britse eigenaren, Madison Sports Group, die het evenement in de zomer van 2015 overnam. Na vooral te hebben gezien hoe het evenement dit jaar in Berlijn plaatsvond, kun je verwachten dat MSG volgend jaar met enkele veranderingen komt.
Een voorproefje was al te zien: de Zuid-Afrikaanse technologiegroep Dimension Data (sinds dit jaar ook sponsor van een WorldTour-team en langdurig partner van de Tour de France) leverde waarden als snelheid, cadans of hartslag van geselecteerde coureurs in realtime naar het grote scherm in de Velodrome. Wat dit jaar meer een leuke gimmick leek, moet in de toekomst verder worden verbeterd en een integraal onderdeel worden van de zesdaagse race. GoPro-camera's, die live beelden vanuit het perspectief van de renners kunnen opnemen en weergeven, zouden ook een manier zijn om van wat er op de wielerbaan gebeurt een allesomvattend spektakel te maken.
Daarnaast doen de Britten een beroep op meerdere locaties: in oktober hielden ze een zesdaagse race in het Londense Velodrome, gebouwd voor de Olympische Spelen van 2012. De London Sixdays waren de eerste zesdaagse race in Londen in 35 jaar. Op de lange termijn lijkt de Madison Sports Group te mikken op een eigen mini-raceserie van zesdaagse races: tijdens de race in Berlijn kondigden ze hun plan aan om volgende winter ook een zesdaagse race in New York te organiseren - na een 55 jaar pauze!
Zo'n raceserie kan ook interessant zijn voor andere coureurs dan circuitspecialisten; CEO Mark Darbon heeft gezegd dat hij graag Tourwinnaars, Olympisch kampioenen en andere wielersterren naar zijn races wil halen. En met zulke topartiesten zou ook een televisie-uitzending mogelijk zijn. Deze visie is zeker interessant, nu valt nog te bezien of deze ook kan worden uitgevoerd zoals gepland.
Volgend jaar vindt de 106e Berlijnse Zesdaagse Race plaats van 19 tot 24 januari 2017. Het zal interessant zijn om te zien hoe dit traditionele evenement zich ontwikkelt en of het kan worden gevuld met nieuw leven zonder de speciale Berlijnse wortels te verwaarlozen.
Laat een bericht achter