Raceverslag door Michael Weise / Team Lübbering
Al op de dag voor de GCC-race in Schleiz was duidelijk dat het een zwaar nummer zou worden. Schleiz ligt in Thüringen, in de wijk Saale-Orla. Een prachtig, heuvelachtig landschap met slechts enkele kleinere bosgebieden. Bescherming tegen de harde wind die voor de dag van de race was aangekondigd, was dan ook niet te verwachten. De 1.900 hoogtemeters die waren opgegeven voor de lus van 141 km maakten het er ook niet beter op.
Op de dag van de wedstrijd zelf was het aangenaam weer met rond de 23° en een licht bewolkte lucht - de wind blies zoals aangekondigd...
Ik was de enige mannelijke deelnemer van het Lübbering-team. Verder durfden uiteraard alleen onze dames de moeilijke en uiterst selectieve route aan 😉
Tanja Hennes begon aan de "korte" afstand met 95 km en 1.300 hoogtemeters, Manuela Freund, Merle Kaase en Anna Otte hadden zich ingeschreven voor mijn race.
Stipt om 9 uur werd het startschot gegeven op de Querspange, onderdeel van het oudste natuurcircuit van Duitsland. De race liep een paar kilometer over het circuit voordat het over het circuit van 45 km ging, dat drie keer moest worden afgelegd.
Het gebeurde zoals het moest: vanaf het begin zetten de topteams een enorm hoog tempo neer, waarbij de gele trui hen altijd beschermde tegen de westenwind, die sterker werd. In de eerste ronde kon ik de leiding behouden, maar mijn hartslag zakte nooit onder de 170 slagen per minuut en de snelheidsmeter zakte zelden onder de 45 km/u. Het was voor mij duidelijk dat als het zo doorging, ik het doel in de eerste groep niet zou halen. Naast de wind en het altijd geprofileerde terrein was de route zelf extreem veeleisend. Het grootste deel van de route voerde over smalle maar goed geasfalteerde landbouwwegen, kort onderbroken door stukken over grotere wegen. Daarom was het vanaf het begin moeilijk om plaatsen in het veld goed te maken en verder op het veld te blijven. Een gestage strijd tegen de sloop van het peloton...
Na 1,5 rondje op kilometer 65 was het dan zover; het deelnemersveld, dat op dat moment nog zo'n 50 man sterk was, splitste zich in drie delen vanwege de beduidend sterkere wind en de daaruit voortvloeiende windrand, vaak bergopwaarts.
Dus ik bevond me in een groep van 12 mensen. Twee coureurs van het Strassacker-team, twee van het Merida Druck-team en nog twee coureurs van het Rheinhessen-team - zo slecht had mijn plaatsing niet kunnen zijn...
Vanaf nu werd het wat rustiger. Onze gemiddelde snelheid van zo'n 40 km/u tot nu toe zou moeten krimpen tot zo'n 36 km/u bij de finish. De belangrijkste reden hiervoor was de wind. Deze was sinds de start steeds meer opgefrist en raasde nu in stormachtige windvlagen over het open terrein. Met mijn 12-koppige groep was de slipstream beduidend minder dan voorheen in het grotere veld en moest er ook wat leiderschapswerk verzet worden. Dus vochten we ons een weg door de resterende 70 km naar de finish.
Ik kon mezelf verdedigen als de derde plaats in mijn groep en ik was blij met een algemene 41e plaats. In mijn leeftijdsgroep "Masters 2" was deze plaatsing voldoende voor de 7e plaats.
Onze dames moesten de wind op de grote ronde deels alleen trotseren, want er vormden zich geen grotere groepen. Ondanks deze extreme spanning kon het "vrouwenteam" twee podiumplaatsen vieren; Manuela Freund werd tweede overall, Anna Otte derde.
Tanja Hennes had helaas geen goede dag en finishte niet.
Hier nog eens alle uitslagen:
Manuela Freund: zat. 2e plaats AK 1e plaats
Anna Otte: zat. 3e plaats AK 2e plaats
Merle Kaase zat. 6e plaats AK 4e plaats
Michael Weise zat. 41e plaats AK 7e plaats
Laat een bericht achter