Wielrennen: De UCI maakte de beslissing bekend tijdens de Wereldkampioenschappen wielrennen in Bergen. Vanaf seizoen 2018 zijn er minder coureurs nodig. In de toekomst staan er nog maar acht in plaats van de vorige negen profs aan de start van de drie grote staatsronden. Ook in bijna alle andere races zal de selectie met één man worden ingekrompen. Zoals verwacht zijn de ploegen van de meeste professionele wielerploegen wat geslonken. Nu zijn er een paar bekende professionals op de weg - in plaats van erop te strijden om overwinningen.
Janez Brajkovic (34, Bahrein-Merida)
Op 25 juli 2005 verzekerde Team Discovery Channel zich van de diensten van de toen 21-jarige Janez Brajkovic als stagiaire. De getalenteerde Sloveen reed eerder voor het lagere klasse team KRKA-Adria Mobil en wist met een aantal top 10 plaatsingen de aandacht op zich te vestigen. Slechts een dag voordat het contract in werking trad, won Lance Armstrong zijn zevende en laatste Tour de France. Er moet een opvolger komen. Naast Yaroslav Popovych dacht ook Johan Bruyneel aan diezelfde Janez Brajkovic. Hij had alles wat hij nodig had voor een toekomstige Grand Tour-winnaar. Hij overtuigde meteen, zodat hij zich stevig inzet voor de komende jaren. Maar zijn ontwikkeling haperde al snel. In tours van een week reed hij verschillende keren de top 5 binnen, maar Brajkovic zou nooit een echt grote klasse-coureur worden. Het grootste succes uit zijn carrière vierde hij in 2010 met het winnen van het Critérium du Dauphiné. Op dat moment verliet hij de kant van Alberto Contador niet op weg naar Alpe d'Huez. Hij is nu 34 jaar oud. Zijn ploeg Bahrain-Merida liet het contract aflopen. Is er nog hoop voor 2018? Zijn laatste tweet suggereert tenminste dit: "Als alles naar het zuiden gaat... blijf lachen, uiteindelijk zullen er goede dingen gebeuren..."
Daniel Teklehaimanot (29, dimensiegegevens)
Twee en een half jaar geleden kopte Die Welt: 'Daniel Teklehaimanot is de held van Eritrea'. Als eerste zwarte Afrikaan mocht hij de bergtrui van de Tour de France aantrekken in de trui van de ploeg MTN-Qhubeka. Stralend stond hij in de gestippelde trui op het podium. Hij hield bloemen in de ene hand en de trofee in de andere. Er was sprake van een "Mijlpaal voor Afrikaans wielrennen". Aan het einde van de Tour werd de trui gewonnen door Chris Froome. Desalniettemin verliep de carrière van Daniel Teklehaimanot goed. Hij zegevierde in het bergklassement in het Critérium du Dauphiné in 2015 en 2016. Hij deed mee aan vijf grote nationale tochten - de laatste met de Giro d'Italia pas in 2017, waar hij opnieuw een paar brancards reed in een bergtrui. Maar nu zit de altijd lachende man uit Eritrea zonder team. Niemand wil hem tekenen nadat zijn contract bij Dimension Data niet is verlengd.
Juan Jose Lobato (29, LottoNL-Jumbo)
In het wielrennen mislukken carrières niet altijd vanwege slechte prestaties. Soms blokkeren de profs zelf de weg, ook in de persoon van Juan Jose Lobato. De Spanjaard reed drie jaar voor Movistar en in 2017 voor LottoNL-Jumbo. Hij was getekend als snelste man in de sprints op licht heuvelachtige etappes. Het werkte bijna in de Vuelta a Espana toen hij alleen werd verslagen door seriewinnaar Matteo Trentin in etappe #4. Hij behaalde zelfs een overwinning van het seizoen in de Tour de l'Ain. Zijn optreden was zeker niet uitmuntend, maar wel bevredigend. Zeker hadden ze met hem verder gepland in de LottoNL-Jumbo ploeg. Maar in december zorgde hij voor zichzelf. Tijdens het trainingskamp in Spanje slikte hij slaapmiddelen bij Pascal Eenkhoorn en Antwan Tolhoek. Eenkhoorn dwaalde vervolgens volkomen gedesoriënteerd door het hotel. Lobato zelf sliep zo diep en vast dat hij nauwelijks wakker te krijgen was. De illegale inname werd opgemerkt - en Lobato werd onmiddellijk vrijgelaten. Hij zou het middel hebben uitgedeeld aan zijn teamgenoten, die pas 20 en 23 jaar oud waren. Voorbeeldig is anders.
Nicola Boem (28, Bardiani-CSF)
In 2012 kwam Nicola Boem na zijn ontdekking bij Bardiani-CSF. Twee jaar later won hij een etappe van de Post Danmark Tour in de trui van het Italiaanse team. De grootste triomf uit zijn wielercarrière zou pas enkele maanden later komen. Tijdens de Giro d'Italia 2015 maakte hij deel uit van een ontsnappingsgroep die slechts enkele seconden voor het peloton in Forli arriveerde. Hij hield de overhand tegen zijn Italiaanse landgenoten Matteo Busato, Alessandro Malaguti en Alan Marangoni en sprintte na een knappe aanval naar de overwinning. Sinds 2013 maakt hij elk jaar deel uit van de ploeg van de Ronde van Italië. Maar echt succesvol zou de Italiaan niet meer moeten zijn. In 2017 stelde hij het sprintklassement van de Dubai Tour veilig, maar verder was er niet veel van hem te zien. Omdat de Equipe Bardiani-CSF zijn budget wilde verlagen, verlengde hij het niet: "Twee teams hebben contact met me opgenomen, maar de aanbiedingen waren niet erg overtuigend. Nu ben ik op zoek naar een baan, misschien zelfs in een fabriek. Maar dat is oke. Ik moet nadenken over een nieuw leven.”
Julian Arredondo (28, Nippo-Vini Fantini)
Ook Julian Arredondo is nog op zoek naar een nieuwe baan in de wielersport. De 29-jarige Colombiaan geldt als een uitstekende klimmer. Hoewel hij tot nu toe vaak als inconsistent is opgemerkt in zijn carrière, was hij meestal goed voor goede resultaten op een bepaald moment in de loop van het seizoen - met uitzondering van 2016 en 2017. In het verleden was er niets van hem te zien twee jaar. De overstap vorig jaar van Trek-Segafredo naar de lagere klasse Nippo-Vini Fantini was dan ook het logische gevolg. Maar nu heeft het Italiaanse team niet met hem verlengd. Een verbazingwekkende afdaling voor iemand die al een etappe in de Giro d'Italia heeft gewonnen en in de top 10 is geëindigd tijdens een aantal tochten van een week. Zijn grootste successen vierde hij met het winnen van de Tour de Langkawi, #5 in Tirreno-Adriatico en het winnen van het bergklassement in de Giro d'Italia 2014. Eigenlijk is zijn cv indrukwekkend. Maar potentiële werkgevers zullen Arredondo zeker vragen wat hij de afgelopen twee jaar heeft uitgespookt...
Laat een bericht achter