Wielrennen: Rémy Di Grégorio (Delko Marseille Provence KTM) heeft de door Frankrijk gedomineerde koninginnenrit van de Tour de la Provence gewonnen. Leider Alexandre Geniez (AG2R La Mondiale) eindigde als zevende en kon zo zijn leiderstrui verdedigen. Zijn teamgenoot Mathias Frank uit Zwitserland eindigde als negende als beste niet-Fransman.
[openingshoogte=“25″]
[openingshoogte=“25″]
Di Grégorio wint de "Franse kampioenschappen"
Nach dem proloog en de aankomst van de sprint op de eerste fase vandaag was de koningsetappe van de vierdaagse rondreis door Zuid-Frankrijk. Het leidde meer dan 144 kilometer van La Ciotat naar Gémenos. Op de laatste elf kilometer moest de slotklim Col de l'Espigoulier, met een gemiddeld stijgingspercentage van 5,4 procent, worden overwonnen. Zoals te verwachten, een zaak voor de Fransen. Uiteindelijk eindigden maar liefst negen lokale profs in de top 10. Bleek de sterkste te zijn Remy di Gregorio, die al bijna vier jaar geen race heeft gewonnen. Vandaag liet de 32-jarige al zijn tegenstanders achter zich. eindigde als tweede Lilian Calmejane (Directe Energie), die vorig jaar de achtste etappe van de Tour de France kon winnen. Tony gallopin (AG2R La Mondiale), winnaar van de Etoile de Besseges 2018, maakte het podium compleet. Zijn teamgenoot gaat nog steeds aan de leiding in het algemeen klassement Alexandre Geniez.
🇫🇷Remy Di Gregorio van 🇫🇷@Delko_MP_KTM wint etappe 2 van 🇫🇷#TourLaProvence (📹@BrainOnWheels) #TDLP2018 pic.twitter.com/FCNitBqvIL
— Wereldfietsstatistieken (@wcstats) 10. Februari 2018
Si Gregorio en het toernooi. Les 2 belles verrassingen au milieu des cadors #TDLP2018 pic.twitter.com/9HPHqq8Gsg
— Sébastien Joignot (@SJoignot) 10. Februari 2018
Florian Nowak op het zware podium
Natuurlijk stond het Duitse Continental Team Lotto Kern-Haus vandaag weer aan de start. Meteen aan het begin wilden ze een coureur in de groep plaatsen, maar helaas was dit niet mogelijk vanwege de eerste klim direct aan het begin en de daarbij behorende hoge snelheid. Uiteindelijk kwam bijna het hele team in een gruppetto over de finish – inclusief de Velomotion-editor Florian Nowak. Na de race vertelde hij ons over zijn zware dag.
“Vandaag was behoorlijk zwaar, zoals verwacht. De 6 km lange beklimming direct aan het begin was behoorlijk uitdagend. En aangezien er met het oog op de finale van vandaag natuurlijk enkelen bij de groep wilden aansluiten, ging het tempo er op volle toeren, zodat er al enkele renners afhaakten. Een deel van ons team, waaronder ikzelf, heeft zich goed kunnen vasthouden en na de beklimming zelfs mee kunnen doen aan het springen voor de groep op het plateau. Maar het tempo was nog steeds zo hoog dat er geen ontkomen aan was. Na ongeveer een uur kalmeerde alles een beetje.
Enigszins verrassend opende de finale vrij vroeg. 20 km voor de laatste beklimming, die twee keer overwonnen moest worden, veranderde het plotseling in een totaal smal pad dat bochtig en golvend was. Omdat ik 20 km voor de beklimming weer wilde eten en even stopte, lag ik veel te ver achter en kon ik door de hoge snelheid, die doorging tot aan de beklimming, nauwelijks posities goedmaken. Daar moest ik gewoon in mijn eigen tempo rijden en kon een aanvankelijk klein gaatje niet dichten omdat ik vooraf al te veel korrels had verloren. Met een kleine groep van 4 man wachtten we vervolgens op het vlakke stuk op een grotere groep achter ons om de laatste klim relatief ontspannen te overwinnen. Het was zeker zwaar vandaag zo vroeg in het jaar, maar ik ben best tevreden met mijn vorm tot nu toe, gezien het feit dat ik tot nu toe alleen op langlaufski's heb getraind.
Laten we afwachten hoe goed we ons allemaal herstellen tot morgen, wanneer we de laatste etappe met onze volledige teamkracht zullen aanpakken. Op het golvende terrein zal het zeker niet meevallen.”
[openingshoogte=“15″]
Laat een bericht achter