Wielrennen: De Tour de France 2019 beslaat 3.460 kilometer en 21 etappes. Slechts enkele seconden zijn echter vaak doorslaggevend. Wie op het juiste moment perfect uit de voeten kan, maakt de meeste kans op de gele trui. We hebben vijf etappes geïdentificeerd die waarschijnlijk de uiteindelijke overwinning zullen bepalen.
Etappe 2: Onderschat nooit de ploegentijdrit
Een individuele tijdrit en zeven bergetappes zijn verantwoordelijk voor het algemeen klassement. Maar dat is het begin van de strijd om de gele trui ploegentijdrit. Al op de tweede dag van de Tour de France 2019 moeten de ploegen het opnemen tegen de klok. Het parcours van 27,6 kilometer Brussel zal een eerste hiërarchie uitlokken. Team Ineos zal ijzersterk zijn en zal hun klassementsrijders Geraint Thomas en Egan Bernal alvast in positie krijgen. Teams als AG2R La Mondiale van Romain Bardet mogen niet te veel tijd verliezen. Twee seconden per kilometer is net geen minuut - en die moet je eerst in de bergen uitrijden met de Ineos-trein.
Etappe 13: Volgende tegenslag voor arme tijdrijders
De 13e etappe is 27,2 kilometer lang individuele tijdrit met start en finish binnen Paulus. Dit is waar de volgende grote gaten worden gemaakt tussen de favorieten. Hoewel er bergen te overwinnen zijn in de zesde en twaalfde etappe, vermoeden we hier geen beslissende selecties. Sinds Lance Armstrong stopte met deelname aan de Tour de France, is de eerste bergfinish verworden tot een palpatie. Niemand wil zich undercover wagen. Iets soortgelijks verwachten we in de zesde etappe naar La Planche des Belles Filles, al zullen er tegen het einde zeker aanvallen zijn op de grindstroken. In de twaalfde etappe naar Bagnères-de-Bigorre zijn er simpelweg te veel kilometers om na de top af te leggen. Ook de profs weten dat er een belangrijke individuele tijdrit op de 13e etappe staat.
14e etappe: De Col du Tourmalet roept de klimmers op
Er zijn meer dan een handvol legendarische bergen in de Tour de France. De Col du Tourmalet is er ongetwijfeld een van. Hier gebeurden historische dingen, werden bittere nederlagen toegebracht, mooie overwinningen gevierd. Ook bij de Tour de France 2019 verwachten we een waar spektakel. Na de ploegentijdrit en de individuele tijdrit krijgen de sterke mannen een voorsprong in de strijd tegen de klok. Vanaf de 14e etappe is het aan de klimmers om de achterstand in te halen. Een nieuwe tijdrit volgt niet. Als er een sterk team in het geel staat, zullen ze nu elke bergetappe willen beheersen. Maar de klimmers moeten nu aanvallen – zonder iets terug te houden. De Col du Tourmalet is 19 kilometer lang en heeft een gemiddeld stijgingspercentage van 7,4 procent. Hij is de eerste echte beul.
15e etappe: Een relaisstation na de Mur de Péguère
Na de tijdrit en de Col du Tourmalet wacht de renners een zogenaamd eenvoudiger profiel op de 15e etappe. Maar de eerste indruk is bedrieglijk. Als een gevaarlijke professional de dag ervoor zwakheden aan het licht bracht, worden deze vandaag genadeloos uitgebuit. Het is echter niet de laatste beklimming die hiervoor doorslaggevend is, maar de berg ervoor. De Péguère muur is een echte Teufelsberg. 9,3 kilometer lang en gemiddeld 7,9 procent steil, laat hij geen zwakke punten toe. Vooral de laatste drie kilometer zijn extreem steil met passages van ruim 16 procent. Hoewel er na de top nog zo'n 38 kilometer naar de finish zijn, zullen hier al gaten vallen. Tussen de top van de Mur de Péguère en het begin van de veel gemakkelijkere slotklim ligt zo'n 25 kilometer. Iedereen die hier een relaisstation ter beschikking heeft, zal daar veel baat bij hebben.
Etappe 20: Eindelijk een klim van 33,4 kilometer
Zoals bekend kan de laatste week van een grote ronde alles op zijn kop zetten. In 2019 hebben de routeplanners direct voor de slotetappe drie bergachtige stukken geïnstalleerd. Je hoeft geen helderziende te zijn om te weten dat hier weer van alles kan gebeuren. Toch denken we dat de eerste twee fasen van deze trilogie minder cruciaal zullen zijn. In de 18e etappe, met de Col d'Izoard en de Col du Galibier, zijn er twee historische bergen te beklimmen, maar daartussen zit simpelweg te veel vlak terrein. Bovendien is de Galibier lang maar niet bijzonder steil. Wetende dat er nog twee zware bergetappes op komst zijn, zullen sommigen zich hier inhouden. Hetzelfde geldt voor de dag erna. De 19e etappe naar Tignes bevat met de Col de l'Iseran een echt hoogtepunt, maar overall is de etappe simpelweg niet selectief genoeg. Want het beste komt aan het eind. Op de 20e etappe moet je naar boven Val Thorens maar liefst 33,4 kilometer lange klim om onder de knie te krijgen. Het is gemiddeld slechts 5,5 procent steil, maar vanwege zijn lengte zal het voor talloze aanvallen zorgen. De berg is enorm onritmisch en gemaakt voor aanvallen. Tel daarbij op dat dit de laatste dag is voor de laatste etappe naar Parijs en niemand meer te verliezen heeft. energie besparen? Geen!
Laat een bericht achter