Test Lapierre Xelius DRS 2025: De aanbieder brengt zijn lichtgewicht en aerodynamische racefiets samen en presenteert een nieuw model dat bedoeld is om te schitteren in verschillende disciplines. Een eerste proefrit leert dat de berekening klopt - en coole rekenaars moeten schatten dat de Fransen ook qua prijs de Duitse topmerken kunnen bijhouden.
Als je aan Dijon denkt, de prachtige hoofdstad van Bourgondië, dan is het eerste wat in dit land in je opkomt mosterd, waar de lokale bevolking natuurlijk niet helemaal blij mee is. De zusterstad Mainz (die ook erg mooi is) is meer synoniem voor de wereldberoemde witte wijnen die worden verbouwd in de “Climats” van de regio, kleine wijngaarden. En fietsen is ook een issue in de Bourgogne: enerzijds omdat het landschap zich leent voor allerlei fietstochten, en anderzijds omdat Dijon één van de vijf meest fietsvriendelijke steden van Frankrijk is. En last but not least is hier de fietsenfabrikant Lapierre gevestigd. Het in 1946 opgerichte bedrijf assembleert nog steeds zo'n 25.000 fietsen per jaar in de eigen fabriek, en de ontwikkeling vindt ook ter plaatse plaats - afgezien van incidentele uitstapjes naar de windtunnel in Genève.
Lapierre Xelius DRS: zesde generatie van het succesvolle model
Lapierre was er ook met zijn nieuwe model, de Xelius DRS. Het is de zesde generatie van de serie en er is veel veranderd sinds het eerste model in 2010. Met de Xelius SL 1 was er in 2016 voor het eerst een schijfmodel, parallel aan de Xelius met velgremmen, die destijds door de professionals bij FDJ werd gebruikt. Vanaf 2015 werd gebruik gemaakt van de kenmerkende framevorm waarbij de staande achtervorken tot voorbij de zitbuis reiken, genaamd “3D Tubular”. Het element, dat bedoeld is om trillingsdemping en comfort te bieden, wordt door Lapierre toegepast op verschillende modellen, zoals de Aircode DRS, die in 2025 niet meer in het assortiment zit. De aero-racefiets versmelt met de lichtgewicht Xelius SL-mountainbike om een nieuw model te creëren dat moet schitteren met allround eigenschappen: de Xelius DRS.
Hoe zit het met de nieuwe racemachine van de Fransen? Het ontwikkelingsdoel van Lapierre was enerzijds het verder verbeteren van de aerodynamica van de Aircode, terwijl anderzijds binnen het gewichtsbereik van de Xelius SL bleef. Het resultaat is het volgende: Bij een framegewicht van ongeveer 900 gram voor het standaardframe is er nog geen 50 gram bijgekomen en is de aerodynamica van het frame met 15% verbeterd ten opzichte van de twee voorgaande modellen. (Wat omgekeerd betekent dat de aeroracer Aircode niet echt aerodynamischer was dan de oude Xelius SL.) Het topmodel Xelius DRS 10.0 maakt gebruik van een frame dat zo'n 120 gram lichter is (790 gram). Een snelle gewichtscontrole leert het volgende: De complete set - een middelgroot frame met vork, steun, klemsegment, balhoofd en carbon cockpit - weegt bijna precies 2.050 gram. Als je gemiddelde waarden voor alle onderdelen gebruikt, komt dat neer op 900 gram dus best lekker.
Lichtgewicht frame met aero-optimalisatie
De fabrikant geeft interessante cijfers voor aero-optimalisatie: bij 50 km/u zou het nieuwe model 14 watt besparen, bij 35 km/u nog steeds 5 watt, wat overeenkomt met een tijdwinst van één seconde per kilometer. Wat dit in de praktijk oplevert valt nog te bezien - de Xelius DRS staat in ieder geval voor geoptimaliseerde aerodynamica met een gewicht dat idealiter onder de zeven kilo ligt.
Hoewel het frame op het eerste gezicht behoorlijk lijkt op zijn voorganger, heeft Lapierre de buisdoorsneden overal geoptimaliseerd om de aerodynamica te verbeteren. De zit- en onderbuis zijn smaller geworden en de stoelsteunen zijn nu aanzienlijk afgeplat. Tegelijkertijd ziet het nieuwe Xelius-frame er scherper en duidelijker uit. De bovenste helft van de collectie met acht modellen wordt geleverd met de eerder genoemde carbon cockpit; Interne kabelgeleiding vanaf de stuurpen is een kenmerk van alle versies.
Nauwelijks wijzigingen aan de geometrie
De geometrie is vrijwel niet veranderd ten opzichte van de oude Xelius, alleen de zitbuis is een paar millimeter langer geworden. Qua stapel en bereik is de fiets nog steeds ontworpen voor een lage, tamelijk gestrekte zitpositie - perfect voor gebruik tijdens het racen. De stuur- en zithoekhoeken zijn in balans en komen tot uiting in een neutrale zitpositie en een uitgebalanceerd rijgedrag.
En dus ook de rijindruk, verkregen tijdens een vier uur durende proefrit over bijna 110 kilometer. Velomotion had de beschikking over het topmodel Xelius DRS 10.0 met Shimano Dura-Ace Di2 en "DT Swiss ERC1100 Spline" wielset, waarvan het gewicht volgens de fabrikant 6,8 kilo bedraagt - een goede zaak gezien de 1.600 hoogtemeters van de ronde het heuvelachtige landschap ten westen van Dijon. Op de route met talloze tempowisselingen en zowel korte steile stukken als langere beklimmingen viel als eerste de hoge stijfheid van het hele systeem op: het frame en de cockpit geven niet in het minst mee bij het starten of uittrappen. het zadel; Zelfs bij snelle afdalingen staat de Xelius als een geheel.
Smalle banden ondanks grote speling
Ondanks de op de testfiets gemonteerde 25 mm-banden bleef de fiets altijd stevig contact houden met de grond, ook als hij op het Franse asfalt leunde, dat niet altijd helemaal glad was. Als je de Lapierre op typisch beschadigd Duits wegdek wilt gebruiken, moet je bredere banden monteren - er passen maximaal 32 mm door het frame en de vork. Het beoordelen van de comfortbelofte van de speciale framevorm was niet eenvoudig, gezien het vrij harde zadel. Het chassis is absoluut stevig, maar niet oncomfortabel; Ook de trillingen op het stuur bleven beperkt.
En de aerodynamica? De Xelius DRS voelt absoluut snel aan en is absoluut niet gevoelig voor wind bij hoge snelheden. Hoeveel watt het frame in de natuur op onbekende routes en zonder vermogensmeter daadwerkelijk bespaart, is natuurlijk onmogelijk te zeggen. Als we echter rekening houden met de lengte van de route en de hoogte, de snit en het gevoel voor vorm, kunnen we getuigen van de zeer goede prestaties van de Lapierre - vergeleken met de standaard racer zou deze fiets je zeker sneller moeten maken. Ook de Olympische gouden medaille in de triatlon die Cassandre Beaugrand in Parijs won op de Xelius DRS getuigt van het potentieel van de nieuwe racemachine. Lapierre heeft een speciale verfafwerking aan haar triomf gewijd, die zich duidelijk onderscheidt van de meer gedempte kleuren van de rest van de collectie.
Lapierre Xelius DRS: Betaalbare instapmodellen en scherpe prijzen
Qua prijs zitten de Fransen met de Xelius DRS in het midden tot hoge segment; De meest interessante versies zitten precies tussen de redelijk goedkope instapmodellen en de topversies. Met de Xelius DRS 8.0 krijg je voor een kleine 6.000 euro een lichte carbon wielset plus de cockpit uit één stuk naast de elektronische Shimano Ultegra; Volgens de fabrikant bedraagt het gewicht van de racemachine 7,5 kilo. Qua rijgedrag zou dit model nauwelijks moeten verschillen van de testfiets; Qua prijs kan het zelfs vergelijkbare modellen van bekende postordermerken onderbieden. Lapierre wil met fietsen als de nieuwe Xelius graag een frisse wind op de Duitse markt brengen - al kan de aanbieder uit Dijon uiteraard ook interessante MTB's, grindfietsen en duurracers aanbieden.
Modeloverzicht Lapierre Xelius DRS
Xelius DRS 5.0 € 2899,- Shimano 105, AL schijf
Xelius DRS 6.0 €3699 Shimano 105 Di2, DT Swiss E1800 Spline
Xelius DRS 6.0 AXS €4199 Sram Rival AXS, DT Swiss E1800 Spline
Xelius DRS 7.0 € 4799 Shimano Ultegra Di2, DT Swiss E1600 Spline
Xelius DRS 8.0 € 5999 Shimano Ultegra Di2, DT Swiss ERC1600 Spline
Xelius DRS 8.0 AXS €6999 Sram Force AXS, DT Swiss ERC1600 Spline
Xelius DRS 9.0 €8499 Shimano Dura-Ace Di2, DT Swiss ERC1400 Spline
Xelius DRS 10.0 € 10.000 Shimano Dura-Ace Di2, DT Swiss ERC1100 Spline
Xelius DRS frameset €3999 inclusief steun en kuip