Afgelopen zondag startte een kleine groep van het GREEN'N FIT team aan de legendarische Ötztal Cycle Marathon. Zowel Marion Wittler, Tim Take als Betty Gerke en Marc Loew pakten de 238 kilometer en ruim 5500 hoogtemeters onder de BMC team machines.
Van haar heel persoonlijk Ötzi verslag deze keer Betty en Marc:
Nadat Betty en ik besloten om het project te starten Ötzi In 2014 begon onze training met de Giro Delle Dolomiti en twee marathons hier voor de deur. We wisten wat er ging komen.
Dus pakten we donderdagavond onze fietsen in de auto. De reis van 8 kilometer begon uiteindelijk op vrijdagochtend om 750 uur - een reis die je niet per se twee keer wilt meemaken. Betty stopte onze telefoons in haar tas en realiseerde zich ineens dat de colafles die er ook in zat was gelekt. Onze telefoons hadden een goede douche gekregen.
Onderweg haalde het volgende kwaad ons in. De servopomp raakte oververhit en we moesten pauzeren bij een tankstation. Na een telefoontje naar de autoservice liep de pomp weer vanzelf - vreemd. Onderweg probeerden we de mobiele telefoons nieuw leven in te blazen. Helaas mocht dit niet baten.
Gelukkig hadden we nog garantie op de toestellen en in Ulm konden ze ons helpen in een winkel.
Terwijl Betty buiten de winkel wachtte met stationair draaiende motor, sprongen we de winkel binnen waar de bediende mijn telefoon resette en weer tot leven bracht. Daarna ging het verder naar Sölden.
Aangekomen bij het hotel was het tijd om uit te pakken. Helaas merkten we dat ik de pedalen van Betty thuis vergeten was. Na het inchecken zijn we gaan eten en daarna hebben we Dominik Hofeditz uit Kassel ontmoet, een biertje gedronken en een groots einde gemaakt aan deze chaotische dag.
Na het ontbijt was het tijd om de pedalen te ordenen en op zoek te gaan naar Sascha, die een set DT Swiss-wielen voor me had meegenomen. Deze keer verliep de overdracht vlot. Nogmaals bedankt daarvoor en natuurlijk voor Betty's reservepedalen.
Toen we de andere documenten ophaalden, ontmoetten we veel kennissen en vrienden. In de middag wilden we eigenlijk opwarmen, maar na precies 3,78 kilometer hield de regen ons tegen.
Na het eten zijn we om 22 uur naar bed gegaan, want om 4 uur zou de nacht voorbij zijn.
En zo was het: om 5 uur opstaan, douchen en ontbijten. In het GREEN'N FIT racepak zijn we vervolgens rond 5.45 uur naar de start gereden, waar we met 5000 andere gekken op de sirene hebben gewacht. Stipt om 6.45 uur vertrok de helikopterescorte uiteindelijk richting Ötztal.
Kort voor de beklimming van de Kühtai trokken we onze jassen en armwarmers uit. Na 2 uur rijden bereikten we heel ontspannen de Kühtai. Eenmaal boven was het tijd om warm in te pakken en richting Innsbruck te gaan. Gelukkig was de afdaling droog en waren er geen dieren op de weg.
Voor de beklimming sloten we ons aan bij verschillende groepen en ontmoetten we onze Marion, Miss Marathon, onderweg. Dus rolden we in een grotere groep over de Brennerpas. Nick Nagel en zijn vriendin Petra Köhler stonden ons al op te wachten bij de klim naar de Jaufpass. Na een kort praatje stapten we weer op de fiets en de Jaufenpas op.
Na weer een korte stop kon Betty ineens niet meer trappen. Dus moest ze uiteindelijk nog een paar kilometer op één been rijden tot de dienst ons kon helpen.
Op de top van de Jaufenpas hebben we ons weer omgekleed, wat gegeten en richting de Timmelsjoch gereden. Ineens regende het. We vertraagden. Bij de Timmelsjoch wachtte ons horror: aanhoudende regen en vrieskou. Dus alles wat Betty en ik leuk vinden aan fietsen. Mijn motivatie stond op nul. Vanaf nu concentreerde ik me volledig op vloeken.
Bovenaan de pas kleedden we ons om in onze eerder neergelegde spullen voordat we de afdaling langzamer aanpakten dan het water dat over de weg spoot. Deze regen is abnormaal, dacht ik bij mezelf terwijl we met 30 km/u richting Sölden kropen. Toen we bij de finish kwamen, waren we helemaal bevroren. Ook hier weer 1000 dank aan Alex Bauer voor de dekens.
Daarna haastten we ons naar het hotel om een douche en een bad te nemen ontdooien.
Dat was nogal wat werk voor een droom.
Groetjes Betty en Marc
Laat een bericht achter