Wielrennen: Manuel Fumic won afgelopen weekend in Saalhausen zijn derde Duitse kampioenstitel in de cross-country discipline. Helen Grobert deed hetzelfde voor de vrouwen, maakte haar rol als favoriet waar en won voor het eerst de kampioenstrui.
Het was de eeuwige internationale favoriet, Manuel Fumic, die na een mislukt DM 2014 zijn stempel drukte op het kampioensgevecht in Saalhausen. Vanaf het begin leidde Fumic de kopgroep en reed al na twee van de zeven ronden weg. Zijn achtervolgers hadden geen schijn van kans.
Markus Schulte-Lünzum, die het hele voorjaar nooit in de buurt kwam van zijn prestatiepotentieel, bleek de meest koppige achtervolger nadat hij na twee ronden echt zijn weg naar de race had gevonden. Schulte-Lünzum halveerde het gat tegen het einde van de vierde ronde en kwam binnen 15 seconden van Fumic over de volgende kilometer.
“Ik verdeelde de race en haalde er iets uit in het midden. Schulle kwam weer heel dichtbij, waardoor het weer spannend werd. Maar ik kon me verbeteren in de voorlaatste en de laatste ronde.", legde Manuel Fumic uit.
Zijn achtervolger had geprofiteerd van een val van Moritz Milatz. In de vierde ronde viel de man uit Freiburg op een hiel uit het zadel. Schulte-Lünzum moest zijn fiets over zijn concurrent tillen om verder te kunnen. Milatz blesseerde zich aan zijn elleboog en was daarna wat versuft. Dat kostte hem de kans om opnieuw aan te vallen aan het front.
Schulte-Lünzum werd de enige achtervolger van Fumic. "Ik zag dat ik dichterbij kwam en viel in de vijfde ronde opnieuw aan. Of ik overdreef het een beetje of Mani kwam weer aan.", legt Schulte-Lünzum uit. "Maar ik ben heel, heel blij dat ik vooraan mee kon doen. En dat hier in Noordrijn-Westfalen.”
Ondertussen was Manuel Fumic blij dat hij de titel, zijn derde na 2008 en 2012, kon winnen in omstandigheden die niet bij hem pasten. "Ik ben blij dat ik het gehaald heb. Het was moeilijk om te rijden. Toen het begon te regenen, werden individuele passages meteen glad en gleed ik een paar keer uit.", aldus Fumic.
Moritz Milatz moest zich zorgen maken over zijn derde plaats. Simon Stiebjahn (Team Bulls) kwam binnen 17 seconden van achterstand, maar de voormalig Europees kampioen wist hem met de snelste laatste ronde op afstand te houden.
Maar Milatz weigerde. “Ik heb niet echt gevochten voor de medaille. Na de val was de motivatie weg. De elleboog bloedde en ik wist niet wat daar was. Ik bleef gewoon rijden om de punten op de wereldranglijst mee te nemen. Maar ik had er geen zin meer in", aldus Milatz.
Zijn hele week als student was erg zwaar, ik voelde me moe en daarom kon hij niet meedoen in de eerste ronde. "Toen vond ik mijn ritme en het was ook oké", aldus Milatz. 30 seconden achter Fumic, zou je verwachten dat hij hem zou inhalen.
Helen Grobert (Ghost Factory Racing) en Sabine Spitz konden in de eerste van zes ronden samen wegrijden. Maar aan het begin van de tweede ronde van 4,8 kilometer sprong Spitz plotseling van haar fiets en begon aan haar achterwiel te werken.
"Ik dacht, oh nee, dat kan niet waar zijn als Sabine een afwijking had. Maar toen concentreerde ik me op mezelf en probeerde ik mijn ritme te vinden.", legde Grobert uit over de situatie, die haar plotseling ongeëvenaard maakte.
De 50-jarige Spitz had ongeveer 43 seconden nodig om haar band op te blazen. Samen met Adelheid Morath uit Freiburg nam ze de wedstrijd weer op. Maar de lucht zat er niet in. Spitz moest stoppen bij de volgende technische zone en van wiel wisselen. Ze haalde Nadine Rieder (Sonthofen) in, die tot dan toe derde was, maar kreeg meteen het volgende mankement.
“Het was toen dat ik naar de technische zone moest rennen. Ik kan me niet herinneren wanneer ik twee van dergelijke defecten had in één race", legt Sabine Spitz uit. Ze eindigde alleen de race om de punten op de wereldranglijst en eindigde als vijfde, 8:21 minuten achterstand.
Helen Grobert zette elke ronde de beste tijd neer en behaalde een voorsprong van 4:42 minuten naar de finish. “Ik ben dolblij, ook voor mijn team. We hebben het zo leuk samen”, zei de 23-jarige, die uit Remetschwiel komt en in Freiburg woont.
“In de derde ronde kwam ik ook niet zo goed de berg op, maar toen had ik weer mijn flow. Het was heel erg leuk", aldus Grobert.
Achter haar streden drie ruiters om de overige twee medailles. Nadine Rieder moest in de derde ronde Hanna Klein en Adelheid Morath laten passeren.
Titelverdediger Morath begon de race met heupproblemen en kon haar teamgenoot op de berg zoals gewoonlijk niet weerstaan. Hanna Klein zette haar beste prestatie van het seizoen tot nu toe neer en behaalde met zilver ook het beste DM-resultaat uit haar carrière.
4:42 minuten achterstand op Helen Grobert, die momenteel wereldklasse belichaamt, werd gemeten. “In het begin verloor ik meteen het contact omdat ik er niet voorbij kon komen op de afdaling. Toen ik Adelheid voor me zag, dacht ik: nu gewoon vol gas. Het was zwaar, maar ik ben super blij met de zilveren medaille. Mijn benen waren niet geweldig", legde Hanna Klein (Freiburg) uit.
Adelheid Morath feliciteerde Helen Grobert: "Ik ben blij voor jou. Helen reed geweldige World Cups en verdiende het om Duits kampioen te worden. Ik wist al dat het niet goed zou gaan. Als ik geen titelverdediger was geweest, had ik misschien helemaal niet meegedaan. Ik denk dat ik er het beste van heb gemaakt", zei Adelheid Morath.
Nadine Rieder (+6:27) bleef tot in de laatste ronde op zeer korte afstand van de medaille, maar uiteindelijk had Morath (+5:26) een minuut achterstand
Laat een bericht achter