Spectrum: In een interview met het Engelse dagblad 'The Times' gaf dopingovertreder Lance Armstrong commentaar op de hypocrisie over dopinggebruik in het huidige peloton. Eenmaal woedend schonk de Texaan tegen USADA ook een aardig bedrag. Maar er zijn ook vergevingsgezinde woorden.
"Als er vandaag een alternatief voor EPO zou zijn, zou iedereen het gebruiken!" – aldus de gedurfde stelling van Lance Armstrong in zijn interview gepubliceerd in het nummer van vandaag van 'The Times'. De Texaan, die in 2012 alle zeven Tourzeges werd ontnomen vanwege doping, vindt duidelijke woorden in dit gesprek en beschuldigt veel van de actieve professionals, teams en verantwoordelijken van hypocrisie in de omgang met doping. “Destijds had je deze stof, EPO, die zeer efficiënt was en moeilijk of onmogelijk te detecteren. Als er iets vergelijkbaars zou zijn dat morgen niet kan worden bewezen, zou iedereen het nemen!"
Eens in woede gooit Armstrong een totale slag toe en de Amerikaanse antidopingorganisatie USADA krijgt hun vet eraf. “USADA heeft drie of vier dingen waarvan ze me blijven beschuldigen. 'Het meest complexe dopingprogramma in de geschiedenis', 'De grootste fraudeur in de geschiedenis van de sport', 'Armstrong dwong jonge mannen tot het nemen van illegale en gevaarlijke stoffen.' - dat was het, nietwaar? Geen van deze beschuldigingen is waar!” Misschien had de 44-jarige een bijzonder dunne huid omdat de onlangs uitgebrachte speelfilm 'The Program' zijn plot baseert op de bovenstaande aantijgingen. "Ik stond niet voor mijn teamgenoten en dwong ze niet om doping te gebruiken. Dat is 100% fout.”
En zoals zo vaak in het verleden, bevestigde Armstrong opnieuw dat hij in 2009 en 2010 clean was - en daarom wilde USADA vanaf die tijd geen monsters opvragen. "Dat zou niet passen in haar mooie verhaal," zegt de Texaan. Dat de Amerikaan in de wielersport de maat van alles was, is echter bijzonder interessant in deze studie – daar zal hij hoogstwaarschijnlijk zelf achter komen. Veel van deze uitspraken passen wat dat betreft bij het beeld van de afgelopen jaren, waarin hij zich vaak onvolwassen, opstandig en ronduit onredelijk had getoond.
Maar Armstrong vindt ook enkele vergevingsgezinde woorden – vooral richting zijn (ex-)fans. “Nu realiseer ik me hoeveel mensen zich verraden voelden. Ze voelden zich verraden omdat ze me vertrouwden. Ze steunden me, vochten voor me, doneerden aan me en stonden altijd achter me. Deze mensen voelden zich idioten. Het is een zware last om mee te leven." Maar Lance Armstrong zou Lance Armstrong niet zijn als hij ook hier geen reden voor kritiek zou vinden. “De onschuldige mensen voelden zich echt verraden. Maar voor degenen die ervan wisten en nog steeds doen alsof ze zo geschrokken waren: ik heb een speciaal plekje in mijn hart voor hen.”
Wederom moet worden vastgesteld dat Lance Armstrong zichzelf geen dienst heeft bewezen met zijn uitspraken. Terecht of niet, maar met de manier waarop hij zijn woede en frustratie uit, sloopt hij zelf de laatste restanten van zijn overgebleven monument.