Wielrennen: Martin Temmen en Matthias Fischer willen in juli van Moskou naar Vladivostock reizen – als een team van twee in de langste wielerwedstrijd ter wereld. Velomotion sprak met de twee.
Velomotion: Martin en Matthias, jullie hebben jezelf een extreem doel gesteld voor het seizoen 2016: de "Red Bull Trans-Siberian Extreme". Wat is het precies?
Martin: Het is een etappekoers langs de Trans-Siberische spoorlijn van Moskou naar Vladivostok. 14 etappes, 24 dagen, 9.200 kilometer.
Dat is bijna een driedubbele Tour de France. Hoe kwam je op het idee?
Matthias: Er waren verschillende impulsen. Aan de ene kant rijden Martin en ik al jaren samen op racefietsen in het Rhein-Main-gebied. Met name lange afstanden hebben ons de laatste tijd erg aangesproken en we waren op zoek naar een bijzonder avontuur. Daarna hebben we een lezing van twee leden van de Guilty76-teams gehoord wie vorig jaar meedeed aan de Trans-Siberian Extreme. Dat was erg inspirerend. En tot slot, een fysiotherapeut die de wedstrijd vorig jaar begeleidde, vertelde ons er zoveel over dat we nu echt gemotiveerd zijn om het zelf te proberen.
Martin: Een grappige anekdote: In augustus 2015 stond ik aan de start van de langeafstandsklassieker Parijs-Brest-Parijs en hoorde daar dat de genoemde lezing over drie dagen in Frankfurt zou plaatsvinden. Ik dacht dat ik het nooit zou halen. Maar toen kon ik de 1.200 kilometer PBP in twee dagen afleggen, naar Frankfurt rijden en naar de lezing luisteren - doodmoe maar totaal verslaafd.
Twijfel je soms niet waar je aan begonnen bent?
Matthias: Tuurlijk, nu de race langzaam dichterbij komt, denk je al: 'Ho, dat is een groot probleem.' Maar hoe intensiever we ermee omgaan en hoe concreter de plannen worden, hoe tastbaarder het wordt. Ik ben er klaar voor. De etappes zijn geweldig: twee zijn meer dan 1.000 kilometer lang, zo'n 600 kilometer lang. Een korte etappe is toch 400 kilometer.
Martin: Maar het is erg belangrijk voor ons om ons te onderscheiden. We beginnen als een team van twee, wat betekent dat de 9.200 kilometer per persoon 4.600 kilometer wordt. Gedeeld door het aantal racedagen komt dat neer op 250 kilometer per dag en persoon – een uitdaging, maar aanvankelijk niets onmenselijks. We zijn van plan om elk uur om beurten te gaan. 's Nachts rijden we drie uur achter elkaar zodat de ander een langere slaapfase krijgt. Het komt erop neer dat de stress minder is dan wanneer je 1.200 kilometer achter elkaar rijdt, zoals in Parijs-Brest-Parijs. Stilstaan is het slechtste wat je kunt doen. Zolang je in beweging blijft, is alles in orde. Zodra je gaat staan, valt alles uit elkaar.
Hoe verlopen de etappes?
Matthias: Er is een massastart voor alle deelnemers. Er zullen zich dan waarschijnlijk groepen vormen en we zullen proberen zo lang mogelijk vooraan te blijven. Het team dat als eerste finisht, wint de etappe, de tijden worden bij elkaar opgeteld voor het algemeen klassement. In tegenstelling tot de Race dwars door Amerika vinden we dat deze modus veel meer op een echte wielerwedstrijd lijkt.
Dus wil je niet alleen rijden, maar heb je echte race ambities?
Martin: We willen geen sightseeing doen in Rusland, anders zouden we onze toerfietsen met fietstassen meenemen. Maar we zien het geheel ook realistisch. De ervaren langeafstandsteams kunnen we waarschijnlijk niet bijhouden. Toch gaat het ons niet alleen om afwerking.
Hebt u persoonlijke banden met Rusland?
Martin: Ik ben twee keer in Rusland geweest. Een keer fietste ik naar St. Petersburg en een andere keer reed ik op de Trans-Siberische spoorlijn, waar het circuit ook op is gebaseerd. Ik was vooral onder de indruk van het Baikalmeer. Ik heb echt zin om daar te racen, in deze eindeloze uitgestrektheid. Ik denk ook dat ons beeld van Rusland ten onrechte erg negatief is. Ik heb daar een ongelooflijke warmte en gastvrijheid ervaren, evenals een extreme culturele diversiteit.
Matthias: Ik heb niet zo'n persoonlijke band met Rusland. Ik ben er nog niet geweest, maar ik heb erg veel zin in de verhalen en heb er zin in. We fietsen in onze tunnel door het land en zullen geen grote culturele indrukken kunnen opdoen. Maar alleen al het landschap zien, door de steden rijden en deze race doen is een geweldige ervaring.
Wat doe je momenteel in je voorbereiding?
Martin: Hoofdzakelijk met drie dingen: We trainen om fysiek fit te worden. We hebben ons materiaal en onze ondersteunende crew samengesteld. En we zoeken sponsoren.
Laten we het punt voor punt doornemen: hoe train je voor een evenement als dit? Welke scopes ben je momenteel aan het afronden en wat zijn de aandachtspunten?
Matthias: Een focus is natuurlijk veel fietsen. Enerzijds rijden we sowieso graag veel op de racefiets in onze vrije tijd. Aan de andere kant gebruiken we de fiets steeds vaker als vervoermiddel in het dagelijks leven, naar het werk en naar onze andere vrijetijdsbestedingen. Tegen de zomer zullen we ook eenheden van 200 tot 300 kilometer afleggen. Maar op dit moment verschillen onze maten waarschijnlijk niet zoveel van die van andere ambitieuze wielrenners.
Martin: Een bijzondere focus op dit moment is algemene atletiek. Drie weken wielrennen op de weg stelt hoge eisen aan rompspieren, bovenlichaam, armen en nek. We zijn hier momenteel behoorlijk intensief aan het trainen. Ik ga drie keer per week naar de sportschool, Matthias zelfs vier keer. We willen in Rusland niet langs de kant van de weg staan, en onze benen kunnen het nog, alleen de rest van het lichaam staakt.
Werk je met een trainer?
Maarten: Nee. We plannen alles zelf en doen eigenlijk klassieke wielrenners wintertraining: basisrijden, recreatieve sporten, krachteenheden.
Hoe integreer je de training in het dagelijks leven?
Matthias: Mijn vriendin klaagt al (lacht). Nee, de verstandhouding is er zeker, ze fietst zelf ook al. Wat werk betreft: Martin en ik rijden nu een jaar of vijf, zes op de racefiets. Vroeger was het al zo dat je veel tijd investeerde buiten het werk om, zo'n 15 uur per week. Wat dat betreft verandert er op dit moment niet zo heel veel in het dagelijks leven.
Martin: Mijn vriendin doet aan triatlon. Hun omtrek is bijna groter dan die van mij. Matthias en ik nemen onze vakantiedagen samen op, soms aangevuld met onbetaalde vakantie. Er is dit jaar geen andere feestdag.
Hoe is jullie support crew samengesteld? En wat moet ze doen?
Matthias: Iedereen heeft zijn eigen volgwagen, zijn eigen mecanicien en zijn eigen fysio. Bij ons sporters zijn dat zes mensen. De auto's en coureurs worden geleverd door de organisator Red Bull. Dit zullen taxichauffeurs in Moskou zijn.
Martin: De ondersteuningsploeg heeft een zeer gevoelige taak. Het is minstens zo belangrijk als wij sporters. Hun taken zijn bijvoorbeeld om ervoor te zorgen dat we ons tijdens de pauzes omkleden, dat zere plekken worden geïdentificeerd en onmiddellijk worden behandeld, dat we goed eten, drinken en regenereren. Het zal net zo belangrijk zijn om ons mentaal te ondersteunen: opbouwen als het niet goed gaat, vertragen als we overmoedig zijn, entertainen als we ons vervelen. Het is ook belangrijk dat we verslag kunnen doen van ons avontuur. Dat betekent foto's maken en uploaden, video's maken en blogposts schrijven. De bemanning moet ons kritisch bekijken en onze ervaringen communiceren met de buitenwereld, maar ons ook met rust laten als dat nodig is.
Matthias: Dat wordt een evenwichtsoefening. Maar we zijn in een goed humeur. De bemanning is bijna compleet en we hebben ze zeer zorgvuldig uitgekozen. We weten dat we 100 procent op hen kunnen vertrouwen.
Welk materiaal ga je gebruiken?
Martin: Iedereen heeft een racefiets en een tijdritfiets bij zich. Tijdritfietsen mogen niet in groepsverband gereden worden. Maar er kunnen situaties zijn waarin het belangrijk is om tijd in te halen of om je zithouding af te wisselen. We hebben ook verschillende wielsets bij ons.
Matthias: Het zal heel belangrijk zijn dat alle fietsen en onderdelen compatibel zijn met elkaar. We rijden allebei met identieke en in de handel verkrijgbare onderdelen, zodat we deze in geval van nood kunnen omwisselen of snel een vervanging kunnen krijgen. We zullen ook veel reserveonderdelen bij ons hebben, maar we kunnen niet meerdere versies van elk onderdeel op de fiets meenemen. We zijn dan aangewezen op de materiële dienst van de organisator en moeten anders ter plekke improviseren.
Martin: Het is duidelijk dat het materiaal een doorslaggevende factor is. Dit geldt voor de broekzeem van de broek, hoogwaardige, weerbestendige kleding, robuuste maar ook lichte frames, duurzame onderdelen. We voeren al een materiaaltest uit onder extreme omstandigheden. En natuurlijk hopen we dat sponsoren ons willen steunen.
Heb je al sponsorgesprekken gehad?
Matthias: Ja, best veel. En we kregen ook veel positieve feedback en overtuigden enkele mensen en bedrijven. Desalniettemin zoeken we nog steeds supporters voor ons avontuur.
Hoeveel kost het plezier je?
Matthias: We verwachten dat de totale kosten voor het team rond de 35.000 euro zullen liggen. Ze bestaan uit de registratiekosten, inclusief accommodatie, maaltijden, racelogistiek, auto en coureur. Daarnaast zijn er de vluchten voor de hele crew, materiaal en diverse zaken onderweg.
Hoe blijf je op de hoogte van je avonturen?
Martin: We hebben een Facebook-fanpagina opgezet. Daar zullen we verslag doen van onze voorbereidingen en uiteraard is hier live verslag van de race. Red Bull zal met zijn enorme marketingafdeling op alle kanalen verslag doen van de race. En daarna geven we lezingen en publiceren we rapporten. Wie weet? Misschien kunnen ook wij iemand motiveren zoals wij gemotiveerd waren.
Jullie komen niet bepaald als freaks over, meer als de jongens van hiernaast. Kan iedereen creëren wat jij wilt creëren?
Matthijs: Ik denk het wel. Er komt veel planning bij kijken en je moet het doel natuurlijk heel consequent en maandenlang nastreven. En natuurlijk is er een restrisico. We kunnen ziek worden, onszelf verwonden, defecten oplopen, in ernstige fysieke crises terechtkomen en de verandering van hitte, regen en kou niet aankunnen. Toch ben ik ervan overtuigd dat we laten zien wat je kunt bereiken naast het normale werk en gezin.
Succes en bedankt voor het interview.
Web:
Martin's en Matthias Facebook-fanpagina
Laat een bericht achter