MTB News: De zesvoudig Amerikaans kampioen veldrijden en RED BULL-atleet Tim Johnson stapte over van banden met smalle noppen op brede spijkerbanden en beklom als eerste wielrenner ooit de 1900 meter hoge Mount Washington in de Amerikaanse staat New Hampshire.
Op het eerste gezicht klinken de pure routegegevens vrij helder, maar niet echt eng: als je via de autoroad de top van Mount Washington wilt bereiken, moet je een afstand van 12,2 meter afleggen over een afstand van 1900 kilometer en met een gemiddelde gradiënt van 11,6 procent vechten.
Wat de klim naar de top echter spectaculair maakt, zijn de algemene omstandigheden waaronder deze werd ondernomen: tot 1996 had Mount Washington het record voor 's werelds hoogste windsnelheid ooit gemeten in eigen land met meer dan 371 km/u. Het is dus geen wonder dat toen Tim Johnson zijn rit registreerde, de verantwoordelijke autoriteiten wezen op het risico dat hij zomaar van de weg kon worden geblazen. Daarnaast was er een grotendeels met ijs en sneeuw bedekte toegangsweg en temperaturen van rond de -20° Celsius, die – door de tegenwind tot 72 km/u – aanzienlijk koeler moeten hebben gevoeld.
Vooral de baanomstandigheden en de temperaturen eisten alles van Johnson, die volgens zijn eigen verklaring in de kou was getest: om de in totaal 596 hardmetalen spikes (248 per band) aan het ijs te laten hechten en zo Om de grip te genereren die nodig is om vooruitgang te boeken, was het nodig om de bandenspanning te verlagen tot onder de 0,3 bar en een navenant hogere rolweerstand te accepteren op de paar stukjes ijsvrij teer. De spikes bereikten echter herhaaldelijk hun limiet op het gladde ijs, waardoor er vaak een zwaardere versnelling moest worden gebruikt om te voorkomen dat de achterband zou doorslippen. Vanwege de lage temperaturen moest Johnson oppassen niet te vroeg te veel te zweten en de pauzes zo kort mogelijk te houden om het niet koud te krijgen.
Na een rit van een uur en drie kwartier waren alle zorgen eindelijk vergeten: Tim Johnson had de top bereikt en daarmee zijn doel om als eerste wielrenner Mount Washington in de winter te bedwingen. De fiets die hij gebruikte was relatief dicht bij de productie Dikke Kaad van CANNONDALE, die hij afstemde op zijn persoonlijke voorkeuren door stuur, stuurpen, zadel en zadelpen te verwisselen. Daarnaast gebruikte Johnson een wielstel met carbon velgen, waarop hij bovengenoemde spijkerbanden monteerde diller 5 de winterfietsspecialisten van 45NRTH verhoogden. Dat extraatje daarvoor Fat caad nieuw ontwikkeld Lefty-model Olaf hielp de zenuwslopende trillingen te dempen van de "wasborden" die in het ijs waren gebeeldhouwd door sneeuwschuivers en sneeuwscootersporen.
Meer indrukken van Tim Johnson's historische premièrerit die het bekijken waard zijn, vind je in de onderstaande video.
Veel kijkplezier!
Laat een bericht achter