IKEA fiets Sladda-test: sinds de aankondiging wachten mensen in Europa met grote spanning op de eerste productiefiets van meubelgigant IKEA. De tweewieler, Sladda gedoopt, is vanaf augustus zowel in de filialen als in de online shop verkrijgbaar. We hadden de gelegenheid om de chique stadsauto van dichtbij te bekijken voordat deze in de verkoop ging.
Update mei 2018: Ikea roept alle Sladda-fietsen terug
https://www.velomotion.de/2018/05/ikea-sladda-rueckruf-fahrrad/
IKEA Sladda: De structuur – initiatief is vereist
Zoals je weet van IKEA, moet je na het uitpakken van de Sladda zelf het initiatief nemen: je moet hem zelf in elkaar zetten, net als bij Billy, Pax en Co. Maar maak je geen zorgen, want we kunnen je van tevoren vertellen: de Sladda kan in korte tijd in een rijdende toestand worden gebracht zonder voorkennis en zonder bestaand gereedschap. In de doos zit naast de Sladda zelf een klein doosje waarin we niet alleen de IKEA-typische montage-instructies vinden, maar ook het nodige gereedschap, een snelspanner, batterijlampjes voor voor en achter, een middenstuk standaard, het voorspatbord en eenvoudige pedalen.
De fiets Sladda zelf is zeer goed verpakt en gewatteerd. Het achterwiel is al gemonteerd, het voorwiel en de zadelpen en de middenbok moeten nog zelf worden gemonteerd. Degenen die nog nooit aan een fiets hebben gewerkt, zullen de instructies erg zwijgzaam vinden, met duidelijke tekeningen die de werkstappen uitleggen op een manier die zelfs nieuwkomers kunnen begrijpen. Al het gereedschap dat nodig is voor de montage is inbegrepen: drie inbussleutels en een steeksleutel voor verschillende maten. De montage kost ons een half uur, minder ervaren schroevendraaiers hebben misschien iets meer tijd nodig.
Bij de montage viel ons het een en ander op: Enerzijds zijn de meeste onderdelen en de instructies in de handleiding voorzien van aanhaalmomenten. Grote delen van de doelgroep zouden daar waarschijnlijk niet veel mee kunnen en een korte uitleg hierover zou zeker niet verkeerd zijn geweest. Ook de montage van het voorwiel vonden we wat problematisch: zowel de asstompen van de naaf als de snelspanner zijn royaal geprepareerd met smeervet en olie - dit is aan de ene kant lovenswaardig, maar in verband met de schijfrem het risico bestaat dat het smeermiddel uiteindelijk op de remmen terechtkomt en grote problemen veroorzaakt tijdens het gebruik - voorzichtigheid is hier dus geboden.
De uiteindelijke montagetoestand is bevredigend - maar zowel het spatbord als de schijfrem op het voorwiel schuren: nieuwkomers kunnen hier worden overweldigd door de juiste uitlijning, hoewel de Sladda natuurlijk ook zonder deze fijne afstelling kan worden bereden.
IKEA Fahrrad Sladda: Afwerking en componenten - hooglichten en schaduwen
Laten we nu naar de fiets zelf gaan: de Sladda kost € 699, IKEA Family Card-houders krijgen hem zelfs € 200 goedkoper. Op het eerste gezicht lijkt dit in beide gevallen veel: de Zweedse fiets wordt immers geleverd met een door en door succesvol frame, een riemaandrijving, een Automatix-naaf van SRAM en een schijfrem op het voorwiel. Maar als je beter kijkt, kun je zelfs met de meubelgigant niet toveren en wordt al snel duidelijk waar de kosten op de Sladda zijn bespaard om de lage prijs te bereiken - maar laten we het bij de positieve aspecten van de Sladda houden voor een moment.
Het frame heeft een ietwat afgezwakte, matwitte tint en maakt een behoorlijk goede indruk wat betreft de afwerking. De lasnaden zijn schoon, we kunnen geen scherpe randen of andere gebreken ontdekken. De twee spatborden zien er robuust uit, zijn gemaakt van aluminium en zijn in dezelfde kleur gehouden als het frame: de IKEA Sladda ziet er zeker goed uit. Grote schroeven op de staande achtervork en op de balhoofdbuis geven de universele montagemogelijkheden aan: op tijd voor de marktintroductie in augustus zou er ook een mand voor de voorkant en een aanhanger voor de achterkant moeten zijn - beide kunnen in een mum van tijd worden gemonteerd dankzij tot gemakkelijk toegankelijke, op elkaar afgestemde bevestigingen.
Nu naar het paradepaardje van de Sladda: de riemaandrijving. Deze is afkomstig van Continental en biedt ten opzichte van conventionele derailleurkettingen een aantal niet te onderschatten voordelen: De riem, die is gemaakt van een speciaal composietmateriaal, heeft geen druppel olie of vet nodig om geruisloos te lopen. Het rekt ook veel minder uit dan stalen kettingen. Beide leiden tot een stille en vooral bijna onderhoudsvrije rit - zowel in de zomer als in de winter. De versnellingen die op de Sladda zijn geïnstalleerd, zijn net zo gemakkelijk te onderhouden: de Automatix-naaf van SRAM heeft geen schakelhendel nodig - hoe werkt dat? Een interne centrifugaalkoppeling wisselt tussen de twee beschikbare versnellingen, afhankelijk van de gereden snelheid. Naast het strakke uiterlijk is het grote voordeel hier dat de tweeversnellingsnaaf meestal geen onderhoud nodig heeft.
Zoals in het begin al vermeld, is ook op de IKEA Sladda niet alles goud wat blinkt: een fiets bestaat uit meer dan een frame en aandrijving en vooral met de hulpstukken heeft de fiets van de meubelgigant een paar zwakke punten, waarvan er twee bijzonder belangrijk: de cockpit en de remmen. De eerste bestaat uit een in hoogte verstelbare stuurpen, een zeer smal riser-stuur en slip-on hardrubberen handvatten. Met name de combinatie stuurpen maakte op ons geen bijzonder geruststellende indruk: hoewel in hoek en hoogte verstelbare stuurpennen door hun constructie altijd iets meer buigen dan eenvoudige modellen, is het gegoten aluminium onderdeel op de Sladda helt alarmerend naar links en rechts wanneer hij wordt onderworpen aan eenzijdige belastingen. Hetzelfde geldt voor het stuur: dit hoeft ook niet per se een wonder van stijfheid te zijn en maakt de cockpit een nogal sponzige aangelegenheid wanneer u voor het eerst gaat zitten. De goedkope handgrepen zijn niet zo belangrijk, ook al mag je hier zeker geen wonderen van comfort verwachten.
Als het op de remmen aankwam, gebruikten de ontwikkelaars van de Sladda een combinatie van een mechanische schijfrem op het voorwiel en een terugtrappedaal voor het achterwiel. Hoewel beide soorten remmen passen bij het eisenprofiel van een onderhoudsarme stadsfiets, heeft de ervaring geleerd dat geen van beide noodzakelijkerwijs tot de sterkste vertegenwoordigers van hun type behoren.De schijfrem voor is een combinatie van een Tektro MD-M280 remklauw en een no -naam remhendel, waarin ook een kleine maar luide bel is geïntegreerd. Zelfs staand drooglopen is niet zo overtuigend: de remhendel beweegt vrij traag en nogal stroef.
IKEA Fahrrad Sladda: Ride Report - Hoog comfort en zwakke remmen
Oké, de Sladda is afgesteld en klaar voor zijn eerste proefrit. Zoals gezegd moeten we het spatbord op het voorwiel en de remmen nog een beetje bijstellen tot alles soepel loopt, en dan kunnen we beginnen. Zoals te verwachten zit je heel rechtop op de IKEA fiets, die erg comfortabel is en waarschijnlijk wil niemand er toch snelheidsrecords mee breken. De aandrijving is indrukwekkend: de riem piept niet en doet onopvallend zijn werk. De automatische versnellingswisseling op het achterwiel werkt redelijk goed en betrouwbaar, maar de gekozen overbrengingsverhouding is in beide gevallen behoorlijk sportief: als het wat steiler bergop gaat, beginnen we behoorlijk te zweten en zonder uit het zadel te trappen is het einde hoe dan ook - ongetrainde chauffeurs in heuvelachtige streken moeten de Denk goed na over uw aankoop. Over uit het zadel schoppen gesproken: ook hier wordt weer overduidelijk wat er al duidelijk was. De Sladda is vrij "zacht" - de cockpit buigt veel onder hoge belastingen en het frame verdraait ook merkbaar. Niet zo tragisch en voor de meeste bestuurders waarschijnlijk niet per se merkbaar in het dagelijks gebruik, maar we waren een beetje verrast gezien het maximaal toegestane systeemgewicht van 160 kg (inclusief mand en bagagerek). De Sladda zelf, inclusief de meegeleverde pedalen, weegt 15,6 kg.
De remmen gaven ons de meeste problemen tijdens de proefrit. Zelfs onze lichtgewicht testrijder had wat overtuigingskracht nodig om acceptabel te remmen op het voorwiel. Hoewel dit tijdens het remmen zou moeten verbeteren, is het in het beste geval binnen voldoende bereik. Hetzelfde geldt voor een stap terug: na een korte gewenningsperiode werkt het intuïtief, maar er is veel druk nodig om het achterwiel te blokkeren. De remmen op de IKEA Sladda zijn in ieder geval voldoende voor comfortabele ritten, maar zodra het sneller gaat of er langere afdalingen op je wachten, moet je vooruitziend rijden.
De banden zonder opdruk maken een vrij goede indruk: reflecterende strips, fatsoenlijk semi-slick profiel en ca. 42 mm breed, ze zorgen voor het nodige comfort, zelfs op kasseien, zelfs als je het moet stellen zonder lekbescherming. Ook na een lange rit valt vooral het achtergrondgeluid op: de robuuste spatborden rammelen niet, de riemaandrijving of andere aanbouwdelen evenmin.
IKEA fiets Sladda: conclusie
Zelden heeft een fiets ons zo'n gemengd gevoel gegeven als de IKEA Sladda. Aan de positieve kant van de stadsauto zijn de echt succesvolle optiek, de aandrijving die geweldig is in deze prijsklasse en een universeel bevestigingssysteem voor aanhangers, manden en bagagerekken. De merkbaar zachte cockpit en de zwakke remmen bedierven de positieve eerste indruk tijdens onze test echter aanzienlijk.
Dus is de Sladda een fiets voor iedereen? Zeker niet - alleen al de sportieve vertaling van de twee versnellingen zou de Zweedse fiets voor enkelen interessant moeten maken voor heuvelachtige of bergachtige gebieden. Zoek je echter een simpele, mooie, universele en vooral bijna onderhoudsvrije fiets voor een rustiger tempo in stad en land, dan is de Sladda de juiste keuze. Vooral voor houders van de IKEA Family Card is de prijs aantrekkelijk: voor € 500 krijg je heel veel fietsen voor het geld. Wel vinden we de standaardprijs van €699 wat hoog gezien de genoemde minpunten.
Stephan zegt
Bedankt voor deze nuttige test, het heeft me geholpen bij mijn aankoopbeslissing. Natuurlijk was ik al eerder bij vijf van de zes (?) lokale fietsenwinkels hier in Greifswald geweest, maar die konden me niet overtuigen. In deze prijsklasse had ik naar de bouwmarkt kunnen gaan. Geweldig in de vakhandel: niemand kende daar het Ikea-wiel.
Overigens zijn de spatborden niet van aluminium. Je kunt gemakkelijk zien dat aluminium niet magnetisch is. Mijn bandenfabrikant is Kenda.
Wat nog vervelende problemen waren bij mijn model waren: Een rammelend bagagerek vooraan (met een stuk kunstleer vastgeklemd in de bovenste bevestiging, maar is stil) en zijdelingse speling in de stuurpen, waar je de hoogte/hoek verstelt. Als je je aan de aanhaalmomenten wilt houden, die ook op allerlei onderdelen staan geschreven (top!), dan helpt het enige dat helpt om er ook nog iets tussen te klemmen. Het helpt om dubbele metalen drankblikjes links en rechts passend te maken.
Daarnaast heeft de reflector voor de achterkant van de zadelpen geen zin als je ook de achterste bagagedrager wilt gebruiken. De bagagerekken zijn los te koop en maken een goede indruk.
Al met al moet je 25 cent extra statiegeld investeren voor de stuurpen en desnoods in een reflector die op de een of andere manier op de achterbagagedrager kan worden gemonteerd. Als je snelspanners dom vindt, is ook daar een vervanging nodig. Gelukkig zit er maar één op het voorwiel. Riemen, bungee koorden etc. voor de bagage dient u indien nodig zelf bij te dragen. Maar daarna is de fiets over het algemeen onberispelijk voor mijn behoeften. Het noodzakelijke handwerk is nog beperkt. Inclusief het uitpakken uit de doos en het maken van de fijne afstellingen, je zou een hele middag moeten plannen voor de montage als je daarna niet alleen een half berijdbare fiets wilt hebben. De 25 minuten uit de video zijn erg sportief.
Overigens vond ik het ook erg fijn dat blijkbaar alle schroeven geborgd zijn met liquid screw lock. Dat heeft mij ook aangenaam verrast.
Opa_Hoppenstedt zegt
Bedankt voor het nuttige testrapport. Ik keek ook naar fietsen en accessoires in mijn IKEA en viel een paar dingen op.
Ik vind de standaard positief - praktischer dan een aan de zijkant. U moet dan echter het voorwiel kunnen vergrendelen, zodat het niet heen en weer wiebelt als de fiets op de standaard staat (vooral in combinatie met de voorbagagemand) - is dit mogelijk? Op de fiets kon ik er niets over vinden.
Wat volgens mij helemaal niet werkt, is de verlichting: bij een stadsfiets die je idealiter elke dag gebruikt, zou ik een onderhoudsvrije naafdynamo met vast geïnstalleerde led-verlichting verwachten en geen goedkope oplossing met batterijen. Dit is niet erg milieuvriendelijk en kan ook een veiligheidsrisico vormen als u vergeet deze te vervangen. En in combinatie met de achterbagagedrager is een achterlicht onder het zadel vrij zinloos.
Sleutelwoord bagagerekken: in het dagelijks leven zijn ze nauwelijks bruikbaar. Alleen dat je ze als accessoire moet kopen - waarom een stadsfiets zonder bagagedrager? Aan de achterkant heb je in principe maar één bord. Er zijn geen montagemogelijkheden, b.v. B. voor bagageklemmen en ook een in de handel verkrijgbare fietsmand kan er niet aan worden bevestigd. Ook geen kinderzitje, en volgens de gebruiksaanwijzing mag je er niet (!) op monteren, omdat de drager maar met 25 kg belast kan worden. De voorband heeft alleen een vlakke reling rondom, zodat alles eruit glijdt. Een echte mand zou hier logischer zijn. Zoals de fiets momenteel wordt verkocht, krijg je niet eens een fietsslot tenzij je hem in een tas stopt.
Last but not least is een automaat best fijn, maar ook zonder hellingen vind ik in de stad twee versnellingen te weinig.
Al met al te veel nadelen, ik heb besloten hem niet te kopen.
Stephan zegt
Het meegeleverde achterlicht kan direct onder de achterste bagagedrager worden geschroefd, er zit een draadgat in een korte stang op de bagagedrager. Het is daar sowieso veel beter dan op de zadelpen. Het staat ook beschreven in de instructies (van het bagagerek/de lamp). Met oplaadbare batterijen kun je volgens mij sowieso de meegeleverde lampen gebruiken (hoewel ik persoonlijk mijn oude, eveneens goedkope lampen van de roestige vorige fiets heb). De reflector op de zadelpen is echter nog steeds zinloos.
Een dynamo etc. zou ook prima zijn, brengt alleen andere problemen met zich mee. Kabels en corrosie bijvoorbeeld, zeker als je in de winter en bij regen fietst.
Als je trouwens gewicht op de bagagedrager vooraan hebt, dan staat het voorwiel op de grond en is het probleem met het wiebelen niet meer zo acuut.
Dus afgezien van de twee versnellingen die toch nooit passen, vind ik de fiets nog steeds een stuk beter dan mijn oude, die half zo duur is, zelfs een week later in het vlakke land zonder wind en alleen mooi weer op mijn dagelijkse korte uitstapjes. Het is ook nieuw. Er was veel minder geknutsel om direct uit de doos te doen en het algemene beeld is coherent.
Het is alleen jammer van de plaatselijke fietsenwinkels, die kunnen het niet bijhouden.
Gunther Kutzel zegt
Hallo alledaagse fietsers,
heeft iemand ervaring met de Sladda fietskar?
Bijvoorbeeld: Is de trekhaak al gemonteerd of geïntegreerd?
Is er een zijbescherming om te voorkomen dat een aanhangerwiel in een struik verstrikt raakt?
Kan gebeuren op smalle fietspaden of noodzakelijke uitwijkmanoeuvres. Bijvoorbeeld struiken langs de weg.
Is het mogelijk om naast de terugtraprem ook een velgrem te monteren?
Zo heb je altijd de mogelijkheid van een correcte benaderingspositie voor het pedaal.
Na het remmen met het terugtrappedaal is het heel vaak zo dat je eerst onhandig het pedaal moet intrappen,
moet goed uitlijnen. (onjuiste krukstand)
De Sladda is leuk om naar te kijken, maar ik betwijfel of hij geschikt is voor dagelijks gebruik, speciaal beladen aan de voor- en achterkant
en dan met aanhangerlading - daarmee bedoel ik de prestaties van de ingebouwde remmen!
Stephan zegt
Hallo,
Naar mijn amateurmening zijn de velgen qua vorm niet geschikt voor velgremmen. Omdat het gladde wrijvingsoppervlak ontbreekt. Ik denk dat er ook een schot op het frame ontbreekt. Anders kun je toch niet zo hard gaan met een fiets en zijn twee versnellingen. Zonder een eventueel nog duwende aanhangwagen met alleen de twee bagagedragers is het ruim voldoende om in het vlakke land te stoppen. Maar hij remt lang niet zo goed als een fiets met velgremmen, wat betekent dat hij niet heeft geslipt, zoals de naam al doet vermoeden.
De trekhaak hoort bij de aanhanger te zitten, maar zat niet op de motor zelf en over de aanhanger kan ik niets zeggen. Sportief starten met een zwaar beladen aanhanger kan ik me echter voorstellen.
De eerste roest op de spatbordbevestigingen (waar de draadbeugel aan het plaatwerk is geschroefd) is al zichtbaar (na drie of vier weken gebruik). Ook de achterste rammelt af en toe op hobbelige wegen, al lijkt hij solide. Laten we eens kijken hoe lang de echte grap op deze fiets, de riem, duurt. Vermoedelijk normaal volgens Ikea, de koolstofvezels zijn hier en daar zichtbaar aan de zijkanten van mijn riem, hoewel het nergens lijkt te wrijven. Op dit moment is de indruk die ik heb behoorlijk gemengd en had ik iets meer verwacht. Laten we afwachten volgend jaar en volgende winter.
Stephan
Gunther Kutzel zegt
mooi om naar te kijken
kun je Sladda echter vertrouwen?
Jost Mangold zegt
?
Heb je ooit iets willen schrijven?
Klaus Kade zegt
Ja graag
HH7 zegt
De stadsfiets is best mooi qua ontwerp, hij heeft volgens mij wat gebreken en wordt niet goed verkocht door IKEA!
Het begint met de naam Sladda... wat vertaald betekent: slingeren... Dat zegt veel...
Wie heeft dat bij IKEA bedacht??? hahaha!!!
Het is teleurstellend als ik geld moet betalen voor alle extra's. Een stadsfiets zonder bagagedrager, noch voor noch achter, het achterlicht... hallo rijders achter me... kunnen jullie me zien??? Peng verliefd en ik lig op mijn gezicht! Laat maar!!!
Zeker gebruikelijk in de Zweedse woestenij, want er lopen maar een paar elanden rond, maar in de grote steden van Duitsland kun je dat vergeten. De rem? Geen idee?? Remmen zijn voor losers!
Verzenden? Waarom? Ik moet bijna alles zelf in elkaar zetten...
Sorry IKEA, dat is een eigen doelpunt, je komt hier echt in een "spin"!!! Blijf beter bij goedkoop meubilair !!!
Maar is de kale 499 echt goedkoop voor gezinsleden? Als ik een paar extra's koop, die ik toch nodig heb, dan kom ik bijna terug op ongeveer 600 EUR en schroef dat dan in elkaar...
Ik ga liever naar een specialist, die de fiets individueel afstelt op de consument, ook al kost die een paar euro meer...
Stephan zegt
Ahoy, na bijna een jaar nu (er ontbreken nog 10 dagen) zijn de bagagerekken verrot (ja, de bamboe is beschimmeld), dat wil zeggen nog steeds stabiel maar met zwarte vlekken en hier en daar soms vacht en het achterspatbord is net op zijn schroef, het richtingsframe werkt. Nu weet ik waarom het steeds luider en luider rammelde...
Roest daar en normale trillingen in gebruik, misschien 10 km per dag en dat is nogal overdreven in alle weersomstandigheden dus vind het helemaal niks. Jammer.
De band is ook een ding. Je hoeft er niet heel veel aan te houden, maar de spanning wordt steeds bijgesteld, heb ik de indruk. Zodra je het goed hebt vastgedraaid voor de winter, stijgt het 's nachts 10 °C, het frame zet uit en opeens zit het weer een beetje te strak. Dat is balen, zeker omdat je niet per se een afbreeksleuteltje hebt liggen waarmee je de trapas in de juiste stand kunt draaien. Maar zo'n sleutel heb je absoluut nodig. Dat is minder vervelend dan zanderige roestige vettige vuilkettingen in strooizout, maar het is ook niet het ultieme. Ik prijs de cardanas op de motorfiets.
Ik ben in ieder geval benieuwd hoe Ikea omgaat met het spatbord. Als ik het niet vergeet, meld ik het hier weer.