Wielrennen: Het seizoen 2016 zit er alweer op voor de profs op de weg. Kijken we uit naar het nieuwe jaar, blikken we even terug. In onze grote terugblik op het seizoen blikken we terug op de afgelopen maanden. We beginnen met de tweedelige wielerhoogtepunten 2016 en kijken naar de spannendste wedstrijden. De komende weken volgen er nog een aantal nummers. Daarin kijken we naar de tops & flops, de verrassingen, de pechvogels, de comebackers, de individuele teams en de vreemdste gebeurtenissen van het jaar.
Geraint Thomas houdt Alberto Contador op afstand in Parijs-Nice
De eerste van de grote wielerhoogtepunten van 2016 waren in maart al te bewonderen op de langeafstandsreis Parijs-Nice. Met een proloog en zeven etappes bevatte de hele tocht alles wat een wielerhart begeert. Het begon met een verrassende overwinning proloog door Michael Matthews (Orica-GreenEdge), die zelfs de specialist Tom Dumoulin (Giant-Alpecin) wist te verslaan. Op de 2e etappe De Australiër won opnieuw doordat de eigenlijke winnaar, Nacer Bouhanni (Cofidis), hem in de eindsprint aan de kant duwde. De 3de etappe van Cusset naar Mont Brouilly werd volledig afgelast wegens hevige sneeuwval tijdens de race. Toen de tour de beslissende fase inging, werd de toeschouwers al veel aangeboden. In de voorlaatste etappe verzekerde Ilnur Zakarin (Katusha) zich van de overwinning van de dag en nam Geraint Thomas (Sky) de algemene leiding. Met een voorsprong van 15 seconden op Alberto Contador (Tinkoff) ging hij de 7e en laatste etappe.
Deze werd verreden in Nice en zou een van de spannendste etappes van het hele jaar moeten worden. Ondanks de leiding in het algemeen klassement was het niet Thomas maar Contador die als favoriet aan de wedstrijd begon. Geen wonder, want het profiel was meer geschikt voor de Spaanse klimspecialisten. Zoals verwacht schoot "El Pistolero" uit alle cilinders en dwong zo Team Sky om vroeg te reageren. Op ongeveer 50 kilometer van de finish reed Contador weg op de Côte de Peille. In de groep rond Thomas wist hij de voorsprong met zijn twee teamgenoten Kiserlovski en Trofimov uit te breiden tot één minuut. Maar de Sky-Armada blies om het vlakke gedeelte in te halen en kon het gat naar de voet van de Col d'Èze zelfs dichten. Zoals gewoonlijk gaf Contador echter niet op. Zo'n 20 kilometer voor de finish was er opnieuw een explosie van aanvallen.
Met zijn vijfde aanval kon de Spanjaard eindelijk samen met Richie Porte (BMC) wegrijden en Tim Wellens (Lotto Soudal) inhalen. Samen pakten ze een voorsprong van ruim een halve minuut op de groep rond Thomas. Daar was zijn teamgenoot Sergio Henao verantwoordelijk voor het tempo. Maar ook het 54 kettingblad van de Brit en zijn uitstekende downhill-kwaliteiten zouden hem ten goede moeten komen. De groep Thomas kwam steeds dichter bij het toptrio en de bloedstollende finale was perfect. Breakaway Wellens won de sprint om de dagzege. Contador werd tweede en keerde direct na het passeren van de finishlijn om. Hij zag de groep rond Thomas al vlak achter hem staan. De gewonnen vijf seconden plus de tijdbonus van zes seconden zouden niet genoeg moeten zijn voor Contador om de eindzege van Thomas af te pakken. Uiteindelijk redde de Brit in totaal vier seconden. De triomf in de "race naar de zon" is tot op de dag van vandaag zijn grootste succes.
Peter Sagan wint zijn eerste monument in de regenboogtrui
De Ronde van vlaanderen is elk jaar een van de meest interessante races van het seizoen. Het is dan ook niet verwonderlijk dat de Ronde van Vlaanderen een plekje heeft gevonden in onze wielerhoogtepunten van 2016. Nog voor de start had de hele wielerwereld het over een duel tussen Peter Sagan (Tinkoff) en Fabian Cancellara (Trek-Segafredo). Waar de Zwitser de Ronde van Vlaanderen al drie keer won en er in 2016 voor het laatst zou moeten staan, heeft regerend wereldkampioen Sagan nog geen monument weten te veroveren. Na zijn goede prestaties in de twee voorbereidingsraces E3 Preis Harelbeke (tweede plaats) en Gent-Wevelgem (zege) was de Slowaak toch de topfavoriet. En de extraverte chauffeur was vastbesloten om deze rol op zich te nemen. Dus viel hij aan met nog 33 kilometer te gaan samen met Michal Kwiatkowski (Sky) en Sep Vanmarcke (LottoNL-Jumbo).
In de laatste beklimming naar de Oude Kwaremont kon Kwiatkowski niet meer volgen en tegelijkertijd viel Cancellara aan vanuit de achtervolgende groep. De Zwitser nam afstand van de ene coureur na de andere en reed steeds dichter bij het leidende duo. Sagan zocht vervolgens de beslissing op de Paterberg, al had hij aan een sprint kunnen beginnen. Vanmarcke kon hem niet meer volgen en werd even later ingehaald door Cancellara. Ondertussen ging Sagan als solist de laatste kilometers te lijf met een voorsprong van zo'n 15 seconden. Tegen alle verwachtingen in wist hij het gat zelfs te vergroten, al wist het Zwitserse uurwerk achter hem op de langere rechte stukken soms zelfs visueel contact te leggen. Sagan zegevierde in de regenboogtrui met 25 seconden voorsprong op zijn tegenstander Cancellara en won uiteindelijk zijn eerste monument.
Vincenzo Nibali's race om de Giro van Duitse overwinningen in te halen
De Giro d'Italia wordt al meer dan 100 jaar in mei verreden en is daarom traditioneel een van de eerste grote evenementen van elk seizoen. Ook de Ronde van Italië mag niet ontbreken in onze wielerhoogtepunten 2016. Al was het maar omdat het vanuit Duits perspectief een van de meest succesvolle staatsreizen aller tijden is. Zeven van de 21 etappes werden gewonnen door Duitse renners. Het was zelfs succesvoller dan de gastheer. Bijzonder curieus: alle sprintetappes gingen naar Duitsland. Marcel Kittel (Etixx-Quick Step) startte met twee overwinningen, waarna André Greipel (Lotto Soudal) hem zelfs inhaalde met drie overwinningen. Toen de twee Duitse topsprinters de tocht voor de bergen verlieten, zagen de deelnemers nog kans op twee vlakke etappes. Maar opnieuw waren het de Duitsers: Roger Kluge (IAM) won 17e deel en Nikias Arndt (Giant-Alpecin) zelfs die laatste stadium naar Turijn nadat Giacomo Nizzolo (Trek-Segafredo) als straf was overgeplaatst.
Ondanks de indrukwekkende Duitse successen concentreerden de wielerfans zich vooral op de strijd om de Maglia Rosa. In het algemeen klassement leek het lange tijd op een verrassende winnaar. Steven Kruijswijk (LottoNL-Jumbo) leidde het klassement naar 19e etappe met een voorsprong van drie minuten en heeft tot nu toe geen zwakke punten aan het licht gebracht. Bij een afdaling misstuurde de Nederlander echter en botste tegen een bevroren sneeuwberg aan de kant van de weg. Zijn fiets raakte daarbij beschadigd, evenals zijn lichaam en mentale kracht. Aan het eind van de dag verloor hij de roze trui van Esteban Chaves (Orica-GreenEdge) en bijna vijf minuten van de dagwinnaar. Dat was Vincenzo Nibali (Astana), die er tot deze 19e etappe zwak uitzag. In het algemeen klassement stond hij voor deze rubriek al 4:43 minuten achter Kruijswijk en 1:43 minuten achter Chaves.
In deze 19e etappe klom de ervaren Italiaan echter op naar de tweede plaats - slechts 44 seconden achter leider Chaves. Aangezien de slotetappe traditioneel voor de sprinters is, had hij pas de volgende dag het stuk in te halen. De 20e etappe van Guillestre naar Vinadio was hiervoor echter ideaal, omdat er tegelijkertijd drie bergen moesten worden overwonnen. Ook al werd het pas serieus op de slotklim, de verschillende vormbochten van Nibali en Chaves waren die dag ook duidelijk zichtbaar. Met nog 15 kilometer te gaan zocht Nibali naar de beslissing en Chaves kon - net als alle andere coureurs - niet erg snel volgen. Uiteindelijk zegevierde Nibali in het algemeen klassement met 52 seconden op Chaves. Bijzonder bitter: ook Kruijswijk verloor zijn derde plaats aan Alejandro Valverde (Movistar).
Laat een bericht achter