Wielrennen: Resultaten in het wielrennen zijn moeilijk te voorspellen. Toch zijn er af en toe winnaars die zelfs de grootste experts niet eens in gedachten hadden. Daarom hebben we voor 2016 een paar wielerverrassingen uitgekozen. Van jong tot oud alles is aanwezig.
Het grootste succes van Mathew Hayman op bijna 38-jarige leeftijd
Oldie, but Goldie – we weten uiterlijk sinds Chris Horner dat leeftijd niet altijd een rol speelt in het wielercircus. Met Mathew Hayman (Orica-BikeExchange) heeft een renner van het oudere semester dit seizoen op indrukwekkende wijze bewezen dat het grootste succes pas in de late herfst van iemands carrière kan worden behaald. Tien dagen voor zijn 38ste verjaardag deed de Australiër voor de 15de keer mee aan de eendaagse klassieker Parijs-Roubaix. Bij zijn eerdere deelnames eindigde hij twee keer in de top 10: in 2011 werd hij tiende, in 2012 werd hij achtste. Meestal kreeg hij echter de opdracht om ten minste één teamgenoot te helpen, dus hij mocht zelden voor eigen rekening rijden. Hayman was in 2016 vooral genomineerd als helper van Jens Keukeleire, die vorig jaar met een zesde plaats opviel. Maar het liep anders. Mathew Hayman zorgde voor een van de grootste wielerverrassingen van 2016.
Fabian Cancellara (Trek-Segafredo) zou voor de laatste keer in zijn carrière van Parijs naar Roubaix reizen. Samen met Peter Sagan (Tinkoff) werd hij beschouwd als de topfavoriet voor de overwinning. Hun kansen waren echter al verkeken toen Etixx-Quick Step op zo'n 110 kilometer van de streep in de aanval ging. Het Belgische team voerde het tempo op voor hun aanvoerder Tom Boonen in de pavésector van Monchaux-sur-Ecaillon. Het veld was volledig vernield. 16 renners wisten echter op voorhand weg te komen en vormden de kopgroep van de dag. Onder hen waren Imanol Erviti (Movistar) en de latere winnaar Mathew Hayman. Nog voordat de ontsnappingen en de eerste achtervolgende groep samensmolten, probeerde Hayman het als solist, maar faalde.
De teams van Sky en LottoNL-Jumbo, evenals Tony Martin (Etixx-Quick Step) zorgden voor een hoog tempo en bleven de kopgroep decimeren. De laatste kilometers namen de aanvallen toe omdat niemand op een sprint wilde rekenen. Hayman bleef ook meerdere keren achter, maar vocht altijd terug. Uiteindelijk werd een kwintet de Roubaix Vélodrome. Op papier waren Boasson Hagen (Dimension Data) en Tom Boonen de coureurs met de sterkste sprints, maar uiteindelijk zegevierde Mathew Hayman. Wat een verrassing en wat een prestatie na al vele kilometers in de ontsnapping te hebben gereden.
Twee flagrante outsiders verrassen bij de Giro-tijdritten
Eigenlijk zijn de winnaars van de tijdritten het makkelijkst te voorspellen. Doordat de tactische component bijna volledig is geëlimineerd en de sterke punten in de strijd tegen de klok grotendeels bekend zijn, zijn er zelden grote verrassingen. De Giro d'Italia van dit jaar was echter heel anders. Nadat Tom Dumoulin (Giant-Alpecin) de proloog in Apeldoorn won vlak voor Primoz Roglic (LottoNL-Jumbo), had men de naderende verrassing kunnen voorzien. In de 9e etappe behaalde Roglic zijn grootste succes tot nu toe in de ca. 40 kilometer lange tijdrit in Chianti. De Sloveen zegevierde voor de twee IAM-piloten Matthias Brändle en Vegard Stake Laengen. Hij liet renners als Tom Dumoulin, Fabian Cancellara (Trek-Segafreod) en Stefan Küng (BMC) ver achter zich. Curieus: Primoz Roglic was vroeger schansspringer, maar schakelde vrij laat over op fietsen. In de bergtijdrit een paar dagen later had hij geen schijn van kans meer, maar een andere vrij onbekende coureur verraste: Alexander Foliforov (Gazprom) verhinderde dat Steven Kruijswijk (LottoNL-Jumbo) won in de 15e etappe naar Alpe di Siusi . Ook zijn Russische landgenoot en teamgenoot Sergey Firsanov maakte indruk met een vierde plaats. Niemand kon echt rekenen op deze twee resultaten in de Giro d'Italia. Toch passen deze resultaten perfect bij deze spannende en spannende tocht.
De Yates-tweeling ontpopt zich tot toerrijders
Wielerfans weten al lang dat de twee Yates-tweelingen Adam en Simon veel talent naar het asfalt brengen. Tot nu toe was het echter onzeker in welke richting ze zich zullen ontwikkelen. De eerdere optredens suggereerden dat ze klassieke jagers zouden kunnen zijn of specialisten voor heuvelachtige races. Dit seizoen hebben de tweeling echter hun kaarten op tafel gelegd en laten zien dat ze rankingrijders zijn. Met een sterke stap voorwaarts in hun ontwikkeling wisten ze daadwerkelijk te overtuigen op de grote staatstours. Adam Yates werd vierde in de Tour de France en Simon Yates zesde in de Vuelta a Espana. Daarmee kan het Orica-BikeExchange team eindelijk bouwen aan twee ranking renners. Na de Tour de France van 2015 zijn de twee Britten nog maar 25 jaar oud. Van deze twee gaan we waarschijnlijk nog veel meer zien.
Meer retrospectieve artikelen:
Het grote seizoensoverzicht: De wielerhoogtepunten 2016 - Deel 1/2
Het grote seizoensoverzicht: De wielerhoogtepunten 2016 - Deel 2/2
Het grote seizoensoverzicht: de topcoureurs 2016
Het grote seizoensoverzicht: de wielerflops van 2016
Het grote seizoensoverzicht: De wielerhoogtepunten van 2016 in 30 foto's
Laat een bericht achter