Fietsen: Kwel jezelf, jij varken! Er zijn waarschijnlijk maar weinig sporten waar actieve mensen zo onder kunnen lijden als wielrennen. Er moeten afstanden van 200 kilometer worden afgelegd en de grootste passen moeten worden overwonnen. Alsof dat nog niet genoeg uitdaging is, moeten de atleten ook meedoen aan een wedstrijd. Het is niet ongebruikelijk dat de kleinste beslissingen het verschil maken tussen overwinning en nederlaag. Een beetje geluk is vaak vereist. Maar wat gebeurt er als dat geluk niet werkelijkheid wordt? In dit artikel ontfermen we ons over de pechvogels van 2016.
Het verwoestende trainingsongeval van Giant-Alpecin
Valpartijen zijn nooit welkom bij het fietsen, maar ze zijn bijzonder verwoestend als ze worden veroorzaakt door een auto. Op 23 januari van dit jaar gebeurde zo'n ongeval op trainingskamp Giant-Alpecin in Spanje. Het sextet, bestaande uit Chad Haga, Warren Barguil, Fredrik Ludvigsson, Ramon Sinkeldam en de twee Duitsers Max Walscheid en John Degenkolb, reisde in de buurt van Valencia. Volgens officiële informatie reden twee van hen naast elkaar, maar in tegenstelling tot de bestuurder reden ze aan de rechterkant van de weg. De 73-jarige bestuurder komt oorspronkelijk uit Groot-Brittannië en reed in Spanje aan de verkeerde kant van de weg. Dit resulteerde in een frontale aanrijding met de zes profwielrenners.
Na de crash werden de chauffeurs ondergebracht en behandeld in twee ziekenhuizen. Naast schaafwonden en kneuzingen liepen sommigen van hen ook diepe snijwonden en botbreuken op, waardoor operaties noodzakelijk waren. Het is bijna een wonder dat geen enkele professional het erger heeft gemaakt. De meesten van hen konden een paar dagen later het ziekenhuis verlaten. Naarmate het seizoen vorderde, stapten ze allemaal weer op de fiets. Toch misten sommigen van hen de start van het seizoen. Zo bereikte John Degenkolb zijn topvorm pas in de Tour de France. Hij vierde zijn enige twee overwinningen van het seizoen tijdens de Arctic Race of Norway en de Münsterland Giro. Het jaar kende een happy end voor Max Walscheid: in de Ronde van Hainan eind oktober won de 23-jarige vijf etappes.
Het zwarte jaar van Steven Kruijswijk
Als we aan de Ongelukkige Fietsers 2016 denken, schiet ons één naam te binnen: Steven Kruijswijk. De Nederlander heeft dit jaar allesbehalve geluk gehad. Ook al had Kruijswijk waarschijnlijk het beste jaar uit zijn carrière, het had veel beter gekund. Zeker niet beschouwd als een van de favorieten in de Giro d'Italia in mei, pakte hij de roze trui en zag er onaantastbaar uit. Voor de start van etappe 19 had hij een voorsprong van bijna vijf minuten op de uiteindelijke winnaar Vincenzo Nibali. Op weg van Pinerolo naar de top van de berg in Risoul verloor hij echter alsnog de Tour. Het duwde hem iets te ver tijdens een afdaling, dus botste hij tegen een muur van sneeuw en ijs. Hij stond ongedeerd op en ging door, maar hij moest twee keer stoppen, zijn fiets laten repareren en uiteindelijk vervangen. De klok bleef tikken en de race werd verloren. Nibali won de etappe en uiteindelijk de Giro. Uiteindelijk werd Kruijswijk slechts vierde.
Maar daarmee mocht de pech van Kruijswijk nog niet ten einde zijn: een paar weken later wilde hij strijden voor een goed resultaat in de Vuelta a Espana. Hij kwam echter niet ver. Maar deze keer was het niet zijn schuld. Integendeel, de routeveiligheid was slordig. In de 5e etappe vergaten de organisatoren eigenlijk een wegpaal bij de finish te beveiligen. Hij stond ongeveer een meter van de stoeprand. In het peloton was dit obstakel voor alle betrokkenen onmogelijk te zien. Steven Kruijswijk denderde met volle vaart naar binnen, crashte hard op het asfalt en brak meteen zijn sleutelbeen. Hij moest de Tour vroegtijdig opgeven en het seizoen zat erop. Als wielerfan kan Steven Kruijswijk alleen maar het allerbeste wensen voor het komende seizoen. Als hij net zo sterk terugkomt als tijdens de Giro d'Italia 2016, zal hij dit zwarte jaar snel vergeten.
Pech in plaats van goud: Henao, Nibali & Dennis op de Olympische Spelen
De Olympische Spelen waren dit jaar zeker het hoogtepunt voor veel professionele wielrenners. Drie van hen maakten tijdens de race daadwerkelijk kans op de gouden medaille. Maar toen kwam de pech om de hoek kijken. De Olympische wegwedstrijd kwam op gang. Toen Vincenzo Nibali en Rigoberto Uran samen met Rafal Majka in de aanval gingen, leek de beslissende ontsnapping gelukt. Drie coureurs van zo'n formaat zijn nauwelijks zo dicht bij de finish terug te brengen. De drie medailles leken bijna ingenomen voordat het uiteindelijk bergafwaarts ging. Het is bijna ironisch dat een afdaling allerhande Nibali's gouden droom dwarsboomt, want de Italiaan wordt eigenlijk beschouwd als een van de beste downhill skiërs van deze tijd. Maar er was een val. Nibali en Henao waren down en de race was voorbij voor hen. Nibali brak zijn sleutelbeen, Henao zijn bekken. Rafal Majka kwam met de schrik vrij en won brons.
Gelukkig kwam Rohan Dennis er zonder een val vanaf bij de Olympische Spelen in Rio. De Australiër wilde een medaille pakken in de individuele tijdrit. Tijdens de eerste tussenliggende periodes zag het er erg goed uit voor dit project. Na zo'n 20 kilometer ging hij aan de leiding met een voorsprong van bijna 25 seconden op de uiteindelijke winnaar Fabian Cancellara. Ook na bijna 35 kilometer was hij de enige die nog stand kon houden tegen de Zwitser. Maar toen werd hij overvallen door een mankement: zijn stuur brak en hij moest van fiets wisselen. Daarna kon de Australische tijdritkampioen zijn draai niet meer vinden. Hij verloor seconde na seconde en werd slechts vijfde. De medailledroom barstte nog los. Iets meer dan zes weken later stond Dennis op het punt om het eindklassement van de Eneco Tour te winnen. Deze keer belette een val hem om te zegevieren. Op de laatste etappe naar Geraardsbergen viel hij op natte kasseien en liep hij schaafwonden op. Hij gaf het op en verloor de tour. Hoe bitter het jaar ook mag zijn geweest voor Dennis: hij heeft ons allemaal op indrukwekkende wijze laten zien dat hij op meerdere terreinen kan schitteren. We zullen in de toekomst nog veel van hem zien.
Meer retrospectieve artikelen:
Het grote seizoensoverzicht: De wielerhoogtepunten 2016 - Deel 1/2
Het grote seizoensoverzicht: De wielerhoogtepunten 2016 - Deel 2/2
Het grote seizoensoverzicht: de topcoureurs 2016
Het grote seizoensoverzicht: de wielerflops van 2016
Het grote seizoensoverzicht: De wielerhoogtepunten van 2016 in 30 foto's
Het grote seizoensoverzicht: de wielerverrassingen van 2016
Laat een bericht achter