Lifestyle: Nina Schwab vertegenwoordigt het moderne type mountainbiker. Als lid van de Velochicks en deelnemer aan Enduro One-races reist de Weense zowel nationaal als internationaal veel op haar mountainbike. De ambitieuze vrouwelijke amazone nam onlangs deel aan een kamp voor vrouwelijke motorrijders in Serfaus-Fiss-Ladis, Oostenrijk. In een interview vertelt Nina Schwab over haar voorkeuren op het gebied van fietsen, de voordelen van een kamp en fietsen in een groep.
Hoe ben je in de eerste plaats met fietsen in aanraking gekomen?
Ik ben heel laat begonnen met mountainbiken - op Bali. Ik ging surfen bij het Chillhouse in Canggu en we hadden een paar dagen geen fatsoenlijke golven. Er werden ook mountainbiketochten aangeboden, dus ik heb me er maar voor aangemeld. Het gevoel op de trail was zo te gek dat ik de volgende dag de surfplank verruilde voor een full. Thuisgekomen was ik sneller dan ik kon zien in de fietsenwinkel en met mijn "Stumpjumper" naar buiten. Ik heb me toen meteen ingeschreven bij mijn huidige club, de 'Velochicks'. Dat was twee en een half jaar geleden. Sindsdien zit ik veel op de mountainbike en doe ik mee aan de 'Enduro One'-reeks.
Waarom ga je graag fietsen in de Alpen?
Voor mij zijn de Alpen gewoon het beste mountainbikegebied van Europa. Afgezien van het feit dat het gemakkelijk bereikbaar is vanuit ons geadopteerde huis in Wenen. Afhankelijk van wat je van plan bent, biedt het simpelweg enorm veel mogelijkheden. Elk gebied heeft zijn eigen uniekheid en schoonheid. Ik ga graag voor of na het werk de paden op. Een leuke afwisseling na een dag achter de computer.
Wat vond je van de vier dagen in Serfaus-Fiss-Ladis?
“Isch lei oans!” zoals mijn Tiroolse collega zou zeggen. Vertaald betekent dit zoiets als "het was uniek". Gewoonweg een prachtige omgeving waar we heel vriendelijk en relaxed werden ontvangen. We hadden ook het gevoel dat de infrastructuur goed is aangepast aan mountainbikers. Kleine details vielen ons op, zoals de berging met gereedschap en de wasservice in het hotel. Op culinair vlak beleefden we weer een hoogtepunt op de Hög Alm, met een geweldig uitzicht op de omliggende bergen.
Welke routes vond je het leukst en waarom?
We 'breken' elke ochtend in het fietspark. Om wakker te worden, stroomde de blauwe "Milky Way" of de rode "Supernatural" heel bergafwaarts. Er zijn onderweg kleine sprongen, hobbels en zeer goed gevormde bermen. De conditie is ideaal om de juiste bochtentechniek te oefenen en het 'gemakkelijk' te maken op de trail. De andere routes in het park zijn naar hartenlust eenvoudig met elkaar te combineren. Een hoogtepunt waren de tafels en drops bij het dalstation - een beetje zendtijd mag natuurlijk niet ontbreken! Van de paden vond ik de Frommestrail het leukst. Het begint op zo'n 2.500 meter en slingert dan langs stuwmeren en over kleine heuvels. Later gaat het over golvende haarspeldbochten en een paar scherpe wortelpassages de vallei in. Simpelweg geweldig!
Houd je meer van enge tracks of flowy trails en waarom?
De mix redt het wel, maar voor mij mag het wat avontuurlijker! Ik hou van uitdagingen en probeer altijd een beetje mijn grenzen te verkennen. Ik blijf moeilijke passages proberen totdat het eindelijk werkt. Dit is gewoon de beste! Door te kijken en te herhalen leer je de juiste lijn te vinden. En het gevoel van prestatie versterkt het zelfvertrouwen.
Nina Schwab: "Rijd op een "echte" enduro"
Op welke fiets heb je gereden in het kampweekend en waarom heb je voor zo'n fiets gekozen?
Ik reed op mijn eigen fiets, een Specialized Stumpjumper FSR Comp EVO 29. Maar ik wilde absoluut een 'echte' enduro rijden op het kamp. Ter plaatse was onze gids en 7-voudig Duits kampioen downhill Antje Kramer zo vriendelijk om met mij van fiets te ruilen. Zo kon ik de Liv Hail Advanced 0 testen op de Frommestrail. Ik was enorm onder de indruk van hoe gemakkelijk en gecontroleerd de Hail was om over knopen, wortels en door krappe bochten te manoeuvreren. Een absolute droomfiets en moeilijk terug te geven.
Wat heb je technisch en persoonlijk van de kampeerfiets weggenomen?
We hadden gewoon een megagroep op het kamp die elkaar motiveerde en pushte. De chemie was goed en we hadden veel plezier. Zelfs in de regen en 200 meter hike-a-bike gingen we achteraf met een grijns bergafwaarts. Onze gidsen gaven ons veel waardevolle tips tijdens het rijden. Technisch nam ik wat zelfvertrouwen mee, vooral voor de wat ruige passages en hogere sprongen.
In hoeverre is het belangrijk dat dergelijke kampen worden aangeboden aan vrouwelijke motorrijders?
Ik denk dat het belangrijk is om kampen als deze aan te bieden, omdat het gewoon een geweldige manier is om meisjes en vrouwen te interesseren voor de sport. Het maakt niet uit waar je vandaan komt, hoe oud je bent of wat je doet voor de kost. Het gemeenschappelijke doel is om een geweldige tijd op de fiets te hebben en je vaardigheden te verbeteren. En dat alles zonder druk. De kampen kenmerken zich door een hoog comfortniveau en je bepaalt zelf in welk vaardigheidsniveau je jezelf wilt indelen. Je ziet dat anderen ook met soortgelijke uitdagingen worstelen en samen kleine barrières proberen te overwinnen. In een groep – en met de juiste begeleiding – kun je dingen uitproberen die je misschien nog niet eerder durfde.
Waarom ga je naar kampen of workshops voor vrouwen?
Waarom niet?! De kampen zijn zeer divers. Je rijdt met ervaren gidsen, die allemaal als rolmodel fungeren en veel ervaring hebben in de sport. Dat motiveert je en duwt je enorm. Bij de workshops kunt u kiezen wat u persoonlijk interesseert. Of je leert bijvoorbeeld hoe je je dempers correct afstelt of waar je op het gebied van sportfotografie op moet letten - of gewoon allebei.
Wat is het verschil tussen pure vrouwengroepen en gemengde groepen als je meestal onderweg bent? Vind je het beter in vrouwengroepen?
Ik zou zeggen dat het echt afhangt van de mensen met wie je reist. Ik vind de ritten met de Velochicks geweldig, maar ik rijd ook graag met vrienden in gemengde groepen. Er zijn geen verschillen. Maar ik heb ook een paar 'mansplaining'-situaties meegemaakt op evenementen die gewoon niet nodig waren. Eerlijk gezegd verbaast het me niet dat vrouwen tijdens het fietsen soms graag 'onder elkaar' zijn.
Heb je een tip voor andere vrouwelijke mountainbikers of degenen die dat willen worden?
Ja, ik denk dat een goede basistechniektraining enorm belangrijk is om mee te beginnen. Dit geeft snel een gevoel van voldoening en het is gemakkelijker om later te doen als het gaat om de kern van de zaak. Ik had veel geluk met mijn gidsen en mijn trainer. Je kunt dus het beste even rondkijken of er in jouw regio een club of iets dergelijks het Women's Camp is. Het is gewoon een stuk gezelliger samen en je leert snel mensen kennen waarmee je verdere uitstapjes kunt regelen. Als je in Oostenrijk bent, ben je van harte welkom om de Velochicks te bezoeken. We hebben gemeenschappen in Wenen, Graz en Salzburg.
Laat een bericht achter