Fietsen: De Tour de France rijden is de droom van elke aspirant-professionele wielrenner. Maar voor de gevestigde renners in het peloton is aanwezigheid niet alles. Het gaat om resultaat. De Ronde van Frankrijk van dit jaar zal enkele teleurgestelde atleten achterlaten. Zelden hebben zoveel sterren de eindoverwinning, het podium of de top 10 als doel uitgeroepen. We konden zes favorieten zoek uit - maar er zijn veel andere kanshebbers voor een goede plaatsing in Parijs.
Vincenzo Nibali (Bahrein-Merida)
Sinds Team Sky het roer overnam in de Tour de France 2012, zijn er alleen algemene winnaars van dit team geweest - met één uitzondering. In 2014 moest Chris Froome zich geblesseerd terugtrekken uit de Ronde van Frankrijk, waardoor de strijd om de gele trui plotseling weer openging. Vincenzo Nibali greep zijn kans en voltooide zijn reeks Grand Tour-overwinningen. De Messina Shark is moeilijk te verslaan als het om betrouwbaarheid gaat. Sinds 2009 heeft hij 14 grote nationale tours voltooid en eindigde hij 13 keer in de top zeven - een ongelooflijke statistiek. Geen wonder dat de kenners ook dit jaar weer op de Italiaan rekenen. Hoe goed is de vorm? We weten het niet. Maar Vincenzo Nibali sloeg de Giro d'Italia over om fit te zijn voor de Tour de France. De top 10 is stevig volgeboekt, maar de klimmer, die gewend is aan succes, wil natuurlijk in ieder geval op het podium.
Alejandro Valverde (Movistar)
Alejandro Valverde is waarschijnlijk de beste coureur van de afgelopen 20 jaar, naast Hattrick-wereldkampioen Peter Sagan natuurlijk. Er is nauwelijks een race die overeenkomt met zijn capaciteiten die hij nog niet heeft gewonnen. Maar over een periode van drie weken was er bijna altijd een betere. Valverde stond 22 keer aan de start van een grote ronde, hij eindigde 16 keer in de top acht - maar hij kon pas in 2009 een eindzege vieren in de Vuelta a Espana. Balaverde – zoals zijn fans hem graag noemen – is nu 38 jaar oud. Aangenomen mag worden dat de Spanjaard binnenkort een einde maakt aan zijn carrière en ondanks een ongelooflijk succesvolle tijd nooit de Tour de France heeft kunnen winnen. Ook dat zal dit jaar waarschijnlijk niet veranderen. Omdat Valverde een teamspeler is en hij weet dat er twee renners in zijn ploeg zijn die nog sterker zijn dan hij: Mikel Landa en Nairo Quintana. Er mag dus vanuit worden gegaan dat hij in dienst staat van zijn collega's, zelf in de top 10 kan eindigen en een podium wil veiligstellen. Of kan de wieleropa ons allemaal verrassen in 2018 en zijn schitterende carrière bekronen?
 |
 |
Geraint Thomas (Lucht)
In de afgelopen zes jaar won Team Sky vijf keer de Tour de France. Zo moet het ook deze keer zijn. Omdat Chris Froome misschien gediskwalificeerd zou worden of zelfs toestemming zou krijgen om te starten, stuurde het Britse team simpelweg verschillende potentiële overall winnaars de race in. Na het vertrek van Richie Porte en Mikel Landa geniet Geraint Thomas nu van de positie net achter kapitein Froome. De Brit won het Critérium du Dauphiné en presenteerde zich als een volwassen klassementsrijder. Tot nu toe heeft hij zijn kracht niet kunnen bewijzen in een periode van drie weken, maar dat is zelden zijn schuld geweest. Thomas was in zijn carrière immers vrijwel uitsluitend actief als helper. Als zijn rol verandert, kunnen zijn resultaten ook veranderen. In de tijdrit behoort hij al tot de besten en in de bergen lijkt hij op weg daarnaartoe. Je moet zeker rekening houden met Geraint Thomas, dat weet ook Chris Froome.
Wout Poels (Lucht)
De teams van Movistar en Sky zijn ongetwijfeld de sterkste in het peloton. Misschien heeft de Tour de France nog nooit twee ploegen gehad die zo sterk waren in de bergen. Terwijl Movistar kan rekenen op Alejandro Valverde, Nairo Quintana en Mikel Landa, countert Sky met Chris Froome, Geraint Thomas en Wout Poels. Vooral die laatste professional heeft de afgelopen maanden respect verdiend. Aan de zijde van Chris Froome trad hij op als een waardevolle helper in zijn Vuelta- en Giro-overwinning. Niet zelden hadden de toeschouwers de indruk dat Wout Poels zowaar nog sneller kon rijden. Beelden die doen denken aan Bradley Wiggins en Chris Froome in 2012. Maar Poels heeft zich tot nu toe ingehouden. Dat zou nu kunnen veranderen als de rol van aanvoerder in de Tour de France van dit jaar plotseling weer vacant komt. Wout Poels is echter duidelijk in het nadeel ten opzichte van Geraint Thomas als het gaat om de strijd tegen de klok.
Egan Bernal (Lucht)
Het is eigenlijk te gek om een renner op de favorietenlijst te zetten als die nog nooit eerder aan een drieweekse tour heeft deelgenomen. Maar met Egan Bernal moeten we een uitzondering maken. De pas 21-jarige Colombiaan heeft een flinke klim achter de rug. In zijn eerste profseizoen won hij direct de Ronde van Colombia en de Ronde van Californië. Vierdaagse overwinningen worden toegevoegd. Naast de topresultaten wist de lichte klimmer te overtuigen met zijn stijl. Hij liet nauwelijks zwakke punten zien en weet ook in tijdritten goede resultaten voor zijn lichaamsbouw neer te zetten. Als Egan Bernal, op 21-jarige leeftijd, goed kan herstellen tijdens de zware drie weken en als hij de negende etappe na Roubaix overleeft, dan kan hij voor een grote sensatie zorgen. Dit sprookje is echter niet erg waarschijnlijk. Hij mist gewoon ervaring. Hij heeft ook drie teamgenoten in zijn team die hem nog steeds ver vooruit zijn in de hiërarchie. Maar dromen is niet verboden.
 |
 |
 |
Rigoberto Uran (EF Onderwijs)
Een van de grote winnaars van 2017 was ongetwijfeld Rigoberto Uran. Na vele slechte resultaten herrees hij plotseling als een feniks uit de as bij de Tour de France. Zijn tweede plaats overall verraste zelfs hemzelf, maar hij wordt dit jaar vooral vergeten als topfavoriet in de Ronde van Frankrijk. Een reden hiervoor is het feit dat hij in zijn carrière veel ups en downs heeft gehad. Na zijn sterke optreden in de Tour de France won hij alsnog de eendagskoers Milaan-Turijn, maar zijn fans wachten nog steeds op bevestiging van zijn kracht. Zelfs de generale repetitie in Slovenië ging niet echt goed. Hij werd uiteindelijk tweede overall, maar had bijna twee minuten achterstand op Primoz Roglic. Het lijkt bijna alsof hij zijn goede flow kwijt is - maar dat is precies wat we twaalf maanden geleden dachten.
Adam Yates (Mitchelton Scott)
Yates? Nogmaals? Goed en fout, want deze Yates hier is Adam, niet Simon. Terwijl Simon Yates er al uitzag als een zekere winnaar van de Giro d'Italia, was zijn tweelingbroer Adam zich aan het voorbereiden op de Tour de France. Hij werd vierde in de Ronde van Californië en tweede in het Critérium du Dauphiné. Over het algemeen heeft Adam Yates zelfs betere resultaten dan tweelingbroer Simon. Heel wat experts zijn van mening dat Adam de betere Yates is. Hij heeft zijn vaardigheden ook getoond tijdens nationale tours van drie weken. Twee jaar geleden werd hij immers vierde in de Tour de France. Logisch dat hij nu het podium wil aanvallen. De etappes naar Mende en de Mur-de-Bretagne liggen hem goed. Hoe korter, giftiger en ongelijker de beklimmingen, hoe comfortabeler Adam Yates zich voelt.
 |
 |
Jakob Fuglsang (Astana)
Team Astana moest in de winter zijn sterkste klassementsrenner laten gaan: Fabio Aru stapte over naar het UAE-team. De teamleiders kwamen veel te laat op de hoogte van dit project, waardoor ze geen vervanger meer konden aantrekken. Het bloedvergieten heeft tot nu toe echter geen invloed gehad op de resultaten, aangezien Astana tot de meest succesvolle teams van het seizoen behoort. Wat het algemeen klassement betreft, vonden ze in de eigen gelederen iemand in Jakob Fuglsang die het gat naar Aru wist te dichten. Hij reed naar #4 in de Ronde van Romandië en #2 in de Ronde van Zwitserland. Jakob Fuglsang is in ieder geval al jaren een sterke toerrijder. Het ging hem echter zelden goed tijdens een grote ronde. Pas in 2013 eindigde hij in de Tour de France in de top 10. Nu voelt hij de steun van het hele team - en mikt hij op het podium.
Primoz Roglic (LottoNL-Jumbo)
"Primoz Roglic springt op het podium" ... "Primoz Roglic vliegt iedereen weg" ... "Primoz Roglic wil hoog mikken" ... de afgelopen twee jaar zijn er veel woordspelingen gemaakt op de naam van de voormalige schansspringer. Ook al ontbreekt het de journalisten aan creativiteit, hijzelf zal blij zijn met de reportages. De berichten over Roglic waren immers bijna uitsluitend positief. Want zonder twijfel is de Sloveen kandidaat voor een grote tourzege. Maar tot nu toe heeft hij zijn sterkste prestatie in tours van een week genoemd. Alleen al dat seizoen won hij de Ronde van Baskenland, de Ronde van Romandië en de Ronde van Slovenië. Kan hij nu de volgende stap zetten?
Daniel Martin (VAE Team Emirates)
Het komt zelden voor dat een renner als Daniel Martin op het podium eindigt tijdens een grote ronde. Hoewel hij meestal een van de sterksten in de bergen is, blijft hij vaak ver achter. De reden hiervoor is zijn grote zwakte in de strijd tegen de klok. Daniel Martin is een begenadigd klimmer. Hij heeft een agressieve rijstijl en is moeilijk te verslaan in een sprint bergop. Maar als je de Ier op een tijdritfiets zet, verliest hij seconde voor seconde van de concurrentie. Dit zal op zijn hoge leeftijd waarschijnlijk niet veranderen. Toch moet men hem niet onderschatten. Als je Daniel Martin te veel vrijheid geeft, kan hij zeker gevaarlijk worden. Hij heeft immers de top 10 al gehaald en er zijn waarschijnlijk maar weinig wielerfans die hem geen podiumplek gunnen.
 |
 |
 |
Ilnur Zakarin (Katusha-Alpecin)
Hoe goed is Ilnur Zakarin echt? De Rus mag zich deze vraag misschien zelfs stellen.De inmiddels 28-jarige laat keer op keer zijn kunsten zien. Maar hij heeft de laatste stap nog niet gezet. Nu hij in de bloei van zijn wielertijd is, verwachten veel experts de definitieve doorbraak naar een absoluut winnende renner. Hij is er vorig jaar mee begonnen. Hij eindigde als vijfde in de Giro d'Italia en derde in de Vuelta a Espana. Dit seizoen gaf hij de Ronde van Italië op om in topvorm te zijn voor de Tour de France. Tot nu toe hebben we echter tevergeefs gezocht naar goede resultaten in 2018. Bij het Critérium du Dauphiné eindigde hij kansloos als tiende. Niet genoeg om hetzelfde resultaat te kunnen behalen in de Tour de France - vooral omdat de ambitieuze Rus daar nauwelijks genoegen mee zou nemen.
Bauke Mollema (Trek Segafredo)
Het was hartverscheurend om Bauke Mollema twee jaar geleden het podium in de Tour de France te zien missen. De Nederlander was zo sterk dat hij zelfs tweede werd in het algemeen klassement. Maar een val op de op twee na laatste etappe vernietigde al zijn dromen. Bauke Mollema vloog terug naar de elfde plaats, schudde zich even van zich af en won na de Tour de France met gemak de Clasica San Sebastian als solist. Nu krijgt hij een tweede kans. Bij zijn achtste Tour de France-deelname mikt hij weer op het podium. Hij profiteert ervan dat er niet te veel tijdritkilometers afgelegd hoeven te worden. Als hij de etappe naar Roubaix overleeft, is hij een kracht om rekening mee te houden, ook al heeft hij dit seizoen tot nu toe geen goede resultaten behaald.
Bob Jungels (Quick-Step Vloeren)
Luxemburg is een wielerland. Pas kort na het tijdperk van de gebroeders Schleck kwam Bob Jungels in de schijnwerpers. De meervoudig Luxemburgs kampioen is moeilijk in een hokje te stoppen. Het is duidelijk dat Bob Jungels een uitstekende tijdrijder is en ook goed kan klimmen. In het algemeen klassement van de Gand Tours komt zijn kracht echter nog niet echt tot uiting. Hij eindigde twee keer in de top 10 in de Giro d'Italia, maar hij heeft nog nooit van het podium geproefd. Nu doet hij voor de tweede keer mee aan de Tour de France. Met de verandering van Daniel Martin kan hij zeker zijn van de rol van aanvoerder in het team - in ieder geval in de bergen. Met Fernando Gaviria heeft de ploeg van Quick-Step Floors ook een topsprinter in eigen gelederen. Op veel steun kan Bob Jungels dus niet rekenen.
 |
 |
 |
Rafal Majka (Bora-hansgrohe)
Rafal Majka is een van de meest populaire coureurs. De Pool lijkt meestal gemakkelijk in de omgang en cool, wat niet zo gemakkelijk is met Peter Sagan. Maar de twee kunnen het goed met elkaar vinden en hebben eerder samen etappes gejaagd in het Tinkoff-Saxo-team. Maar dat is precies wat Rafal Majka wil veranderen. Geen etappezeges en bergtruien meer. De Pool wil meer. Na drie top 10-uitslagen in de Giro d'Italia moet het dan eindelijk lukken in de Tour de France. Het potentieel hiervoor is aanwezig, ook al zal Majka veel tijd verliezen in de tijdrit. De agressieve klimmer heeft meermaals bewezen dat hij in staat is een veld volledig op zijn kop te zetten. Maar de laatste maanden zit hij in een kleine form dip. Meest recent reed hij alleen achter in Californië en Slovenië.
Guillaume Martin (Wanty Groupe Gobert)
Als je de Tour de France-kandidaten voor de top 10 meetelt, mag Guillaume Martin niet ontbreken. De Fransman wordt in zijn thuisland al lang gezien als een megatalent en een mogelijke toekomstige winnaar van de Tour de France. Het is nog ver weg in de internationale media, maar er is een reden waarom Wanty-Groupe Gobert een wild card heeft gekregen. Veel Fransen vertrouwen erop dat hij de top 10 zal doorbreken en de komende jaren tot de koplopers zal behoren. Wij ook, want anders hadden we hem bijna niet bij ons 5 om naar te kijken opgenomen. Afgezien van zijn overwinning op het Circuit de la Sarthe spreekt er echter weinig voor hem. In 2018 heeft Guillaume Martin het moeilijk. Hij hoeft zich helemaal niet te verstoppen. De 25-jarige eindigde vorig jaar op nummer 23 in de Tour de France. Ook al heeft hij zijn zwakke punten in de tijdrit, hij kan de besten in de bergen bijbenen. Met een beetje geluk en een goede vorm kan Guillaume Martin vechten voor een plek in de top 10.
Pierre Latour (AG2R La Mondiale)
In het AG2R La Mondiale-team wordt Romain Bardet beschouwd als de duidelijke aanvoerder. De derde van de afgelopen editie en de tweede een jaar geleden wil eindelijk de Grand Boucle winnen. Het hele team moet zich aan dit doel onderwerpen, ook Pierre Latour. De 24-jarige Fransman heeft nog een hele carrière voor zich. Op een dag zul je zeker voor hem rijden. Tijdens de Tour de France 2018 zal Pierre Latour de rol van helper spelen, maar de ploegleiding is intelligent genoeg om hem goed te plaatsen. Want bij Latour is het net als bij Kelderman: als de leider uitvalt, schuift de nobele helper op. Dat Pierre Latour zo'n taak aan zou kunnen, heeft hij nu meermaals bewezen. Alleen al dit seizoen werd hij derde in de Ronde van Catalonië, achtste in de Ronde van Romandië en zevende in het Critérium du Dauphiné. Het is dus heel goed mogelijk dat we een sterk AG2R dubbel leiderschap zullen zien - het zou niet de eerste keer zijn.
 |
 |
 |