MTB News: De zevende editie van de UCI Mountainbike Wereldbeker in Albstadt staat op het punt van beginnen. Komend weekend strijdt de crème de la crème van de langlaufsport meedogenloos om belangrijke punten en overwinning in de Zwabische Jura. Aan het parcours in Bullentäle werd tot op het laatste moment nog doorgewerkt. In een interview geeft WK-ambassadeur en oud-WK-winnaar Mike Kluge zijn indrukken van de route, die ook voor het WK 2020 verder werd aangepast.
Mike, als voormalig motorrijder van wereldklasse weet je dat de baan het hart is van een evenement voor de atleten. Hoe zie je het parcours in Bullentale?
Albstadt is een stressvolle etappe voor de atleten. Steil omhoog, steil naar beneden en heel weinig tijd om op adem te komen. Ook op het circuit in Albstadt wordt het materiaal zwaar op de proef gesteld.
Het perspectief van de atleten is er één, dat van de toeschouwers, ter plaatse en op tv, is een tweede. En dan is er nog de veiligheidsfactor.
Juist. Vorig jaar regende het in Albstadt en waren er drie passages die bijna niet te controleren waren. Bij de Red Bull Devil's Corner, bij de Albstadt Drop, maar vooral bij de Mitas Abbyss waren er een aantal valpartijen die de volgende renners uitschakelden en in sommige gevallen ook blessures opleverden.
Er was wat kritiek. De organisatoren hebben gereageerd en de passages opnieuw voorbereid. U was erbij, hoe beoordeelt u de veranderingen?
De veiligheid van de coureurs moet de hoogste prioriteit hebben voor de organisatoren en baanbouwers. Samen met de UCI en trainers hadden we vooraf nagedacht over wijzigingen in het parcours en het beste werd tot nu toe doorgevoerd. Albstadt is een zeer zware baan die alles vraagt op het gebied van conditie en kracht. De concentratie moet de hele tijd op de limiet zijn, anders kan het erg pijnlijk worden.
Is de baan nu te gemakkelijk in droge omstandigheden? Mist u de funfactor en de uitdaging?
Vanuit mijn oogpunt is de funfactor per se toegenomen, de races zullen aan snelheid winnen. Er zal meer gestreden worden om posities en dat maakt mountainbiken spannender. Ik vond het toen ook technisch leuk en niets was mij te gevaarlijk. Maar tegenwoordig rijden mensen nog sneller dan toen, maar helaas is de "beschermende uitrusting" niet meegegroeid.
Hadden de spoorbouwers dit op een andere manier kunnen oplossen?
De routebouwers kunnen putten uit jarenlange ervaring en hebben de route meermaals geoptimaliseerd. Als het droog is gaat het erg snel, je rijdt in de slipstream en dat verhoogt onvermijdelijk de spanning. Ik kijk uit naar zeer spannende wedstrijden en zou zulke afstanden in mijn tijd hebben gewenst.