Lifestyle: Er gaat momenteel geen dag voorbij zonder nieuws over e-scooters. De hype rond de geëlektrificeerde versie van de scooter gaat gepaard met nieuws over boze weggebruikers en geblokkeerde binnensteden. Cabaretier, stemacteur, muzikant en moderator Wigald Boning kan de hype rond e-scooters niet begrijpen - als enthousiaste scooterrijder is de scooter perfect voor hem voor de laatste kilometer. In een interview vertelde de 52-jarige over zijn ervaringen en de leukste scooterervaringen.
Wigald, je hebt een ritje gemaakt op Puky's nieuwe "Joker" scooter - wat zegt de scooterspecialist?
"Puky is een traditionele fabrikant van kindervoertuigen. Ik was dan ook erg benieuwd hoe een model voor volwassenen rijdt. Wat me meteen boeit, is de lichtheid van het hele apparaat. Het is maar een paar kilo en je kunt de scooter heel gemakkelijk dragen en meenemen in de trein."
Heb je de scootmobiel wel eens opgevouwen?
"Ja, ik heb ook gefold. Ik denk dat het mechanisme zijn doel volledig dient. Voor mij is het bijzonder belangrijk om mijn voertuig op te bergen in dit gat in de ICE - tussen de ruit aan het begin van een wagon en de eerste rij stoelen. Het voertuig zou daar precies in moeten passen. Dus aan mijn behoeften wordt voldaan.”
En op de piste zelf? Hoe rijdt hij, welke rijdynamiek heeft hij?
"Je staat rechtop, dat is een kwestie van smaak. Er zijn zeker mensen die een iets sportievere houding prefereren. Anders: een brede treeplank, je voelt je veilig, geborgen. Dan zijn er die volumineuze luchtbanden, waarmee je heel comfortabel vooruit kunt komen.”
Dat betekent dat je zou zeggen dat de naam het allemaal zegt - dat is een grap over mobiliteit. Leg ons nog eens het idee van een scooter uit, ergens tussen schoenen en een fiets in. Wat moet dat?
“Persoonlijk ben ik een grote fan van scooters. Je voelt je meteen weer jong, een jaar of drie. Zo is het voor mij altijd: zodra ik erop sta, heb ik zo'n kinderlijke speelgeest. Een behoefte om met relatief weinig technologie gewoon vooruit te komen - wat als groot voordeel heeft dat er weinig mis kan gaan. Defecten zoals een gebroken ketting komen bij de scooter niet voor omdat er helemaal geen ketting is. Men kan eventueel nog een lekke band hebben; gek genoeg gebeurt dat zelden op een scooter, omdat je dan wat langzamer reist dan op een fiets. Ik rijd met een gemiddelde snelheid van ongeveer 15 km/u – dat is een prima manier om van A naar B te komen. Er is een bekende term: "the last mile". Je kunt trouwens ook zeggen “the last mile”. Daar is de scooter natuurlijk voor gemaakt. Het is ook een apparaat waarvan ik niet heb begrepen waarom het überhaupt geëlektrificeerd zou moeten worden. Ik snap het niet. Ik heb geen idee. We hebben niet nodig; Ik push mezelf, en de Puky Joker is daar uitstekend voor.
Wat was je grootste en meest verbazingwekkende scooterervaring als driejarige?
“Dat moet in de Ottostrasse in Oldenburg zijn geweest. Een woonwijk die Zigzaghausen heette en nog steeds heet. Hoe ik voor het eerst naar het einde van de doodlopende weg reed om Anja Spilles, mijn verliefdheid op de kleuterschool, te zien.”
En wat is je mooiste scooterervaring als iets oudere driejarige?
“Zeker de Alpen oversteken met mijn vrouw. Jij op de mountainbike, ik op de scooter. De klassieker: Via Claudia in vijf dagen naar Riva del Garda. Dit is natuurlijk een groot goed. Toen ik op de scooter ging rijden, dacht ik: leuk, alleen voor de laatste kilometer, maar om de Alpen over te steken kun je beter de fiets pakken. Ik heb mezelf ongelijk bewezen."
Ik zie je voor me staan met een mooi overhemd en een mooie strohoed - is dat ook het hoofddeksel om de Alpen over te steken of is er een verschil met de scooter afhankelijk van het terrein?
“Natuurlijk draag ik een helm bij het oversteken van de Alpen, zoals het hoort. Uiteraard draag ik ook een helm op alle routes waar ik een hogere snelheid kan verwachten. Op de scooter gun ik mezelf de luxe om af en toe een strohoed te dragen op vlakke stadsroutes, al was het maar omdat ik denk dat ik die als tijdelijk reservewiel zou kunnen gebruiken – hij heeft immers 16 inch. Als er iets kapot gaat, dan stap ik op mijn strohoed en die is gemonteerd als reservewiel.”
De rijeigenschappen komen waarschijnlijk overeen met de beschermende eigenschappen als helm.
"Gewoon een noodoplossing, precies."
Dan zeg ik dank je wel en wens je veel schaats- of trapplezier. Wat is het volgende grote avontuur?
"Goede vraag - ik heb net mijn avonturen achter de rug. Het laatste wat ik deed was een klompenmarathon, waar ik nog steeds uit put, dat wil zeggen het gevoel van triomf. Het lukt je daadwerkelijk om 42,2 kilometer in je voeten te forceren. Nu sta ik daar en ben ik op zoek naar nieuwe doelen. Misschien een scooterrit, goed idee!”
Bedankt, goede reis!
"Bedankt."
Het interview met Wigald Boning werd afgenomen door persdienst-Fahrrad
Laat een bericht achter