Wielrennen: De grote finale van de Wereldkampioenschappen wielrennen in Yorkshire gaat naar Mads Pedersen. De Deen zegevierde verrassend genoeg in de wegwedstrijd voor de Italiaan Matteo Trentin en de Zwitser Stefan Küng. Dit maakte Mads Pedersen de eerste Deense wereldkampioen in een wegwedstrijd. In de stromende regen kreeg het Duitse team niets, maar presenteerde zich actief en sterk.
Verandering van route vanwege hevige regenval
Zelfs op de laatste dag van de Wereldkampioenschappen wielrennen was het weer niet gunstig voor de profs. Omdat sommige delen zelfs onder water stonden door de hevige regen vannacht, kon ongeveer 50 kilometer van de geplande route niet worden afgelegd. De organisatoren besloten dan ook zonder meer om negen in plaats van zeven finishronden in Harrogate te rijden. Maar dat maakte de wedstrijd er niet makkelijker op. Om 10 uur Duitse tijd vertrokken de deelnemers in Leeds – wederom in hevige regen natuurlijk – voor de 261,8 kilometer lange route. Ook in het Britse hoogveen werd het zicht door de dichte bewolking ernstig belemmerd, zodat de hedendaagse tv-kijker nauwelijks beeld kreeg van de helikopter. Toen het vliegtuig moest tanken voor het tv-signaal, waren er ongeveer een uur lang geen live beelden. Ook de zwarte regenjassen die de coureurs droegen, maakten het erg moeilijk om de profs uit elkaar te houden. Desalniettemin hebben we met een Giro-winnaar een ijzersterke groep van elf kunnen vormen Richard Carapaz (Ecuador) en Vuelta winnaar primoz roglic (Slovenië) erkennen.
Een sterke kopgroep met Jonas Koch & Silvan Dillier
De ontsnappingsgroep werd gecompleteerd door Jonas Kok (Duitsland), Sylvan Dillier (Zwitserland), Nairobi Quintana (Colombia), Jan Polanc (Slovenië), Alex Hoes (VERENIGDE STATEN VAN AMERIKA), Maciej Bodnar (Polen), Peter Vacoc (Tsjechische Republiek), Hugo Holle (Canada) en Magnus Cort Nielsen (Denemarken). Hoewel de ontsnappingen allemaal grote namen hebben, werd de groep direct aan het begin van het circuit gegrepen. Kort daarvoor kwam met mij mee Filip Gilbert en Remco Evenepoel twee medefavorieten uit België vielen. Ondanks alle inspanningen lukte het niet om weer aan te sluiten bij het peloton. Het tempo lag veel te hoog na het inhalen van de voormalige kopgroep. De tactiek in de Belgische nationale ploeg veranderde dus prompt. goed was Greg van Avermaet de kapitein. Wereldkampioen tijdrijden Rohan Dennis (Australië) viel ondertussen net als onder andere uit de race Richard Carapaz (Ecuador), primoz roglic (Slovenië), Alejandro Valverde (Spanje) en Dan Martin (Ierland).
Stefan Küng gaat in de aanval
Op zo'n 65 kilometer van de finish vormde zich een nieuwe kopgroep. Terwijl er slechts zo'n 60 renners in het peloton zaten - waaronder bijna alle Duitse starters - konden de Zwitsers dat wel Stefan Kung en de Amerikaan Lawson Craddock druppel. Toen deze zijn metgezel niet meer bij kon houden, lukte het ons Gianni Moscon (Italië), mads petersen (Denemarken) en Mike Teunissen (Nederland) de verbinding. Het kwartet was het daar echter niet mee eens. Achter hen waren vooral de Fransen en Belgen verantwoordelijk voor het spoorzoekwerk. Het peloton werd uiteindelijk op 32 kilometer van de streep opgeblazen door een aanval van Mathieu van der Poel. De Nederlander reageerde op het feit dat Mike Teunissen (Nederland) zijn metgezellen niet meer kon volgen en reed met hem mee Matteo Trentino (Italië) op het achterwiel naar het leidende trio. Heeft vroeger ook Nils Politt (Duitsland) probeerde iets soortgelijks, maar zijn aanval was niet succesvol.
Mathieu van der Poel is buiten adem
Toen de vijf leiders hun voorsprong wisten uit te breiden tot een kleine minuut, verwachtte waarschijnlijk de hele wielerwereld de wereldtitel voor hen Mathieu van der Poel. Maar bij de Nederlander werd op 13 kilometer van de streep de stekker er gewoon uitgetrokken. Op het achterwiel van zijn metgezellen rijdend, kon hij niet meer volgen, zelfs niet in de slipstream. De 24-jarige uitzonderlijke atleet was toen volledig gepasseerd. Omdat de Fransen, de Belgen en later ook de Duitsers het gat naar het leidende kwartet niet konden verkleinen, moesten de vier leiders uiteindelijk onderling beslissen over de wereldtitel. De Italianen waren bij mij Matteo Trentino en Gianni Moscon natuurlijk in een uitstekende positie. Als topsprinter in de groep wist Trentin dat hij met de hulp van Moscon alleen maar hoefde te zorgen dat ze alle vier samen de finish bereikten. Stefan Kung en mads petersen wisten opnieuw dat ze vóór de eindsprint naar de finish een beslissing moesten nemen tegen Matteo Trentin.
Mads Pedersen is gekroond tot wereldkampioen sensaties
Verloren op de laatste echt zware klim op Hollow Moor Gianni Moscon de aansluiting erna Stefan Kung verhoogde het tempo. Ook Mads Pedersen had problemen, maar wist terug te vechten. Het was dus duidelijk: de drie profs die nog steeds vooraan staan, gaan onderling strijden om de medailles. Begonnen als een duidelijke favoriet Matteo Trentino om het thuistraject af te sprinten. Stefan Küng verloor bij deze versnelling meteen enkele centimeters. Grijp deze kans Mads Pedersen, om het achterwiel van de Italiaan te pakken - en net voor de finish voorbij te sprinten. Hiermee slaagt Mads Pedersen in wat waarschijnlijk de grootste verrassing in vele jaren is. De Deen is pas 23 jaar oud en heeft in zijn carrière nog nooit een WorldTour-koers gewonnen. Maar nu mag hij als wereldkampioen een jaar lang de regenboogtrui dragen. Stefan Küng kan zich verheugen op brons. Johannes Degenkolb werd 15e als beste Duitser.
Laat een bericht achter