Spectrum: Het federale ministerie van Verkeer (BMVI) had zichzelf een belangrijk doel gesteld als onderdeel van het Nationaal Fietsplan 2020: ze wilden het gemiddelde aandeel van fietsen in het totale verkeersvolume in het hele land verhogen van 11 procent naar 15. In alle opzichten is deze vereiste jammerlijk mislukt. Een studie van de Ludwig Maximilian Universiteit in München geeft nu interessante inzichten in waarom dit het geval is.
Aandeel fietsverkeer landelijk niet consistent
De coronapandemie heeft ervoor gezorgd dat steeds meer mensen, in ieder geval tijdelijk, zijn overgestapt op de fiets. Vooral in de grotere steden is een forse toename van het fietsen te zien. Vooral in grootstedelijke gebieden als München, Berlijn en Hamburg ligt het aandeel fietsverkeer ruim boven de doelstelling van 15 procent. In het landelijke gemiddelde wordt deze waarde echter niet gehaald.
De vraag waarom mensen niet regelmatig op de fiets stappen, is voor de planners des te interessanter. De "Rad-Aktiv-studie" Sinds januari 2018 probeert de LMU München de groep niet-fietsers in te delen. Gehoopt wordt dat de studie inzichten zal opleveren om gerichte maatregelen af te leiden om het aandeel fietsen te verbeteren.
Wie zijn de niet-fietsers en hoe tikken ze aan?
Volgens de definitie van LMU studie behoren tot de groep niet-fietsers alle mensen die maximaal één keer per maand op de fiets stappen of helemaal niet fietsen. Het voorlopige resultaat van het onderzoek, dat naar verwachting in juni 2021 wordt afgerond, spreekt van ruim 50 procent van alle Duitsers. Interessant genoeg kristalliseert men in deze groep genderkloof out.
Dus behoren 55 procent van de vrouwen maar voor de niet-fietsers slechts 46 procent van de mannen. De onderzoekers concluderen hieruit dat veiligheid in het fietsen een belangrijk uitgangspunt is. Ze vermoeden dat met toenemende veiligheidsmaatregelen ook het aandeel vrouwen onder fietsers zal toenemen.
Maatschappelijke clusters en verhuizing als knelpunten
zijn ook belangrijk demografische factoren en de sociale omgeving. Het aandeel fietsers neemt af met toenemende leeftijd. Tegelijkertijd identificeerden de onderzoekers zogenaamde "sociale clusters". Mensen die afzien van fietsen voor woon-werkverkeer en dagelijkse verplaatsingen hebben vaak ook bovengemiddeld veel fietsweigeraars in hun omgeving.
De belangrijkste factor die de onderzoekers tot nu toe hebben kunnen identificeren, is echter de verandering van woonplaats. De verhuizing heeft nog steeds een grote impact op wie de fiets regelmatig gebruikt en wie niet. Welke maatregelen uit het onderzoek kunnen worden afgeleid, wordt echter pas duidelijk na de evaluatie van het onderzoek.
Laat een bericht achter