Fietsen: Ralph Denk is een doener. Als teambaas van het team Bora – hansgrohe heeft hij de afgelopen jaren grote invloed gehad op het Duitse profwielrennen. We spraken de 49-jarige na afloop van de eendaagse klassieker Luik-Bastenaken-Luik. In het interview vertelt hij onder meer over zijn plannen voor de Giro d'Italia, zijn gedachten over de toekomst van de Deutschland Tour en zijn mening over Tadej Pogacar en Remco Evenepoel.
 |
 |
De achtste plaats in Luik afgelopen weekend voor Patrick Konrad. Hoe tevreden was je met het resultaat?
Ralph Denk: Dus voor Patrick is de achtste plaats een groot resultaat. Met Vlasov, Higuita en Hindley waren we er met onze beste mensen die we hebben voor zulke races. Natuurlijk hadden we graag voor het podium gestreden, daar maken we geen geheim van. We waren al tweede en derde Luik. Maar met onze drie grote namen waren er redenen waarom het niet zo goed ging. Des te meer verheugend dat Patrick tussenbeide komt en zegt: 'Oké, dat kunnen de kapiteins niet. Vandaag is het mijn dag."
"Uiteraard viel Evenepoel toen in het oog"
Hoe verklaar je dat er op dit moment twee renners zijn, Tadej Pogacar en Remco Evenepoel, die op 80 kilometer van de finish simpelweg aanvallen en dan solo naar de finish kunnen?
Natuurlijk bespreken we het ook intern en denken we een passend antwoord te hebben. We hebben tenslotte iets soortgelijks aan den lijve ondervonden. peter sagan was ook een coureur die zei: nu rijd ik, nu sprint ik, nu win ik. In zijn beste jaren won hij alles op afroep. En dan is er Juraj Sagan. Hij heeft dezelfde moeder, dezelfde vader en dezelfde ijver. En hij heeft het net gehaald tot een doorgewinterde professionele coureur, hoewel hij eigenlijk dezelfde genetica heeft. Juraj trainde en trainde en trainde, maar uiteindelijk stopte hij. En Peter – ik zou zelfs zeggen vandaag – trainde misschien zelfs wat relaxter. Maar hij is nog steeds een stuk beter geworden.
Ik kan me nog herinneren dat mijn junior coach me in 2018 belde. Hij was bij een juniorrace in Frankrijk en vertelde me: “Er is iemand uit België die net op kilometer nul begint en dan met een voorsprong van ruim 15 minuten over de finish komt. Wat gebeurt er daar?" Evenepoel viel ons toen natuurlijk op. Ik ben een realist en je zou nu natuurlijk kunnen zeggen dat ze iets anders doen, dat ze dopen of een andere aanpak hebben. Maar hij was al zo goed op zijn 17e en daarom geeft het me de kracht om te geloven dat het allemaal eerlijk is.
Het is ook niet zo dat alle coureurs in het Soudal – Quick-Step team momenteel uitblinken.
Nee, integendeel. Ook de andere teams hebben hun problemen. Veel oud-bestuurders van ons hebben de laatste tijd het geld gevolgd. Ackermann, Formolo en Großschartner zijn naar de VAE vertrokken. En als ik hun prestaties nu beoordeel, zou ik niet zeggen dat ze beter zijn geworden. Nou, Formolo eindigde bijvoorbeeld als tweede voor ons in Luik. En waar was hij dit jaar?
Ik zag hem niet.
Ik ook niet. Hetzelfde geldt voor Großschartner. En toen Pogacar viel, had ik gedacht dat hij tegen zichzelf zou zeggen: "Vandaag is het mijn dag." Hij had hetzelfde kunnen doen als Patrick Konrad. Maar dat heeft hij niet. Daar moeten redenen voor zijn geweest. Maar wat ik daarmee bedoel: Het is niet zo dat onze coureurs overstappen naar zo'n team en dan ineens twee keer zo hard rijden. Ackermann won 15 races per jaar voor ons. In de VAE is het nu misschien een of twee.
Bij Jumbo - Visma daarentegen krijg je het gevoel dat coureurs die daarheen gaan eigenlijk beter worden.
Als je het mij vraagt, zou ik ook zeggen dat het team van Jumbo – Visma het op dit moment beter doet.
En toch hebben ze de laatste tijd niet de belangrijkste races gewonnen.
Dat is het leuke aan onze sport, dat je niet alles kunt plannen.
'Voor sommige coureurs blijft het roadbook verzegeld'
Wat is jouw plan voor de Giro d'Italia dit jaar? Jullie zijn de titelverdediger na de eindoverwinning van Jai Hindley. Er werd gezegd dat Aleksandr Vlasov als aanvoerder zal starten, maar ook Lennard Kämna krijgt zijn kans. Betekent dat dat hij niet zoals voorheen op rittenjacht gaat, maar ook als klassementsrijder wordt ingepland?
Ja. Zo gaan we het tenminste doen. Uiteindelijk zijn het natuurlijk de benen die beslissen. Eens kijken hoe groot het gat is na de tijdrit. Dat gaan we dan analyseren. Maar hij zal deze keer niet opzettelijk tijd verliezen.
Hoe bereiden de teams hun coureurs voor op een finish? Soms heb je het gevoel dat de profs - zeker bij bochtige aankomsten - niet weten hoe de laatste kilometer eruit ziet.
Sommige chauffeurs hebben daar sterke punten. Voor de race kijken ze in het roadbook - het staat daar altijd mooi uitgetekend - en onthouden het: andere coureurs hebben daar hun sterke punten niet, misschien hebben ze andere sterke punten. Ik heb beide meegemaakt. Er zijn ook extreme voorbeelden. Bij sommige coureurs kijk je op de laatste dag van een grote rondreis door het land in de koffer en vind je hun roadbook nog verzegeld.
Nu willen we natuurlijk namen horen.
Nee, ik kan daar nu geen namen noemen. Gelukkig zijn de technische managers nu ook zeer goed uitgerust. Via de radio kunnen we het exacte verloop van de route bekendmaken. Sommige chauffeurs vinden het gemakkelijker en houden ervan om ermee om te gaan. Het is voor mij bijvoorbeeld gemakkelijk om te weten dat we de afgelopen jaren een bepaalde berg hebben beklommen en ik herinner me vaak wie die heeft gewonnen. Maar met sommige coureurs praat je na de race en als ik het zeg "Je hebt de berg al vier keer beklommen", zeggen ze verbaasd "Nee, ik heb de berg nog nooit beklommen." Er zijn dus gevallen als deze.
 |
 |
“Financieel is er geen sprake van gelijkheid van wapens”
Afgelopen jaar heb je met succes de overstap gemaakt naar een ploeg voor klassementsrijders. Hoe moet de ontwikkeling bij Bora – hansgrohe verder?
We hebben bewust voor de omwenteling gekozen. Maar we wisten natuurlijk ook dat dit een hele gewaagde stap was, een moeilijke. Als ik snel succes wil, is de gemakkelijkste manier om drie of vier sprinters aan te trekken. Elk van hen zal werken. We hadden toen gemakkelijk drie of vier sprinters kunnen krijgen voor het geld waarvoor we Sagan contracteerden. Maar we wilden de uitdaging aan en een rol spelen in grote nationale tours.
Met Sagan wonnen we Parijs – Roubaix. Met Hindley nu de Giro d'Italia. En als we naar beide media kijken, zien we al dat de Giro duidelijk de boventoon voert. Drie weken, de spanning, de kijkcijfers, het mediabereik etc. Onze sponsors hebben er beduidend meer profijt van gehad. Natuurlijk wil ik de overwinning van Peter Sagan in Roubaix niet missen, maar dat was natuurlijk ook een reden voor de opschudding.
Nu meten we ons met de echt groten, al is er financieel gezien geen sprake van gelijkheid van wapens. Dat is veeleisend. We moeten ons budget wat slimmer gebruiken om bij te blijven. Dit is een van de redenen waarom we bewust hebben afgezien van de extra kosten van een eigen U23-team.
Des te belangrijker is het dat u ook kunt rekenen op uw sponsoren.
Het is sexy dat we tastbare sponsors hebben. In Luik bijvoorbeeld stonden 65 medewerkers van hansgrohe langs de route. Ze waren opgewonden en namen de dag ervoor deel aan de amateurrace. En als de eigenaar van Bora naar een race komt, staat hij soms zelf aan de kant van de weg en overhandigt hij onze coureurs de drinkflessen.
Dit zijn buitengewone partnerschappen en geven ons natuurlijk allemaal meer emoties dan wanneer er een land, een sjeik of een oligarch achter zou zitten. Maar wij zijn realisten. In het voetbal is het nu gebruikelijk dat hele staten eigenaar zijn van hun voetbalclubs. We moeten afwachten hoe dit zich in de toekomst ontwikkelt in het wielrennen.
“In Duitsland is de Tour de France het grote hoogtepunt”
Vroeg of laat zal de Deutschland Tour zich waarschijnlijk ook ontwikkelen. Zou het goed zijn voor het Duitse wielrennen als het gepromoveerd wordt naar de WorldTour? Want dan heb je eindelijk een lokale meerrittenkoers in de hoogste klasse van het wielrennen, maar tegelijkertijd kunnen de kleine Duitse continentale teams daar niet meer aan deelnemen. Wat vindt een Ralph ervan?
Oh, dat is een erg filosofische vraag. Je moet oppassen dat je niets verkeerds zegt. Maar weet je waarom ik hiermee worstel? De kleine teams staan niet in het Biologisch Bloedpaspoort. Ik wil geen enkel Conti-team ergens van beschuldigen, maar eigenlijk is dat niet helemaal eerlijk. We zijn opgenomen in het biologisch bloedpaspoort en we betalen er ook voor met zo'n 200.000 euro per jaar. Er is geen andere sport zoals deze. Daarom vind ik het niet juist om altijd samen te rijden.
Als er alternatieven waren voor de Deutschland Tour in Duitsland, zou dat ook geen groot probleem zijn.
Absoluut. Daarom zeg ik ja: dit is een zeer politieke vraag. Maar als het om de tournee door Duitsland gaat, heb ik liever een andere datum. Want in Duitsland is de Tour de France het grote hoogtepunt. Alles wat daarvoor gebeurt is opbouw, is spanning. Ook de Bayern Rundfahrt heeft hiervan geprofiteerd. Nu rijden we in mei in Hongarije omdat de Bayern Rundfahrt niet meer bestaat. Ik weet ook niet waarom de Deutschland Tour niet wordt uitgesteld naar mei. Daar zou ruimte voor zijn. En ik denk dat het onderwerp van het uitstel belangrijker is dan het onderwerp of het Duitsland toer telt mee voor de WorldTour of niet.
Bernhard Eisel werkt voor Bora - hansgrohe als sportdirecteur en tegelijkertijd becommentarieert hij wielerwedstrijden op Eurosport. Hoe verhouden deze twee banen zich tot elkaar?
Natuurlijk ben ik heel blij dat mijn ploegleiders de wielerwedstrijden volgen als ze geen dienst hebben.
En als hij commentaar geeft, moet hij haar volgen.
Juist. En hij heeft er intensief mee te maken en ziet misschien zelfs een of twee dingen die wij niet kunnen zien. Misschien ziet hij talent of speciale bewegingen.
“Je tranen komen naar je toe tijdens het fietsen”
Laten we eens kijken naar de Tour de France.
We willen een sprintetappe winnen met Sam Bennett en doen ons best om ons voor te bereiden op het tourdebuut van Jai Hindley. Hij komt als Giro-winnaar naar de Tour de France. Dat zou ik nu niet zeggen wir val direct het podium aan. Dat zou aanmatigend zijn voor zijn eerste deelname. Maar ik vertrouw erop dat hij in de top 5 eindigt.
Het prijzengeld bij de Tour de France is redelijk acceptabel. Bij andere rassen zijn ze daarentegen relatief klein.
Dat is correct. Weet jij hoeveel de winnaar van Luik - Bastenaken - Luik krijgt? 20.000 euro. Wie op de 20e plaats komt, krijgt 500 euro. Ik geloof de raceorganisatoren wel dat ze niet meer kunnen betalen. Ook de organisatoren in Luik gaan niet met enkele miljoenen euro's naar huis. Maar over het algemeen is het een probleem in de wielersport dat elke wedstrijdorganisator zichzelf op de markt brengt. De WorldTour wordt niet volledig op de markt gebracht. In Luik zijn er andere reclameborden dan op de Ronde van Vlaanderen.
Ik denk dat wanneer elke raceorganisator zijn eigen soep kookt, het gewoon moeilijk is. Ik ken de bedragen die worden betaald voor reclameborden in het tennis of in de Formule 1. Daar komen de tranen in het wielrennen. Deze sporten zijn wat dat betreft gewoon een stuk verder dan wij.
 |
 |
Het interview met Ralph Denk werd afgenomen door Michael Behringer.
Foto's copyright: Inscript