Wielrennen: Een paar dagen geleden won Paul Fietzke de zilveren medaille op de Junior World Championships in Glasgow. De 17-jarige Duitser boekte in het begin van zijn carrière al grote successen. Maar zo moet het niet blijven, zo onthulde hij in een interview aan Velomotion.
Gefeliciteerd met Vice-Wereldtitel voor junioren. Uw resultaten dit jaar waren goed, maar niet uitstekend. Dus kwam het winnen van de zilveren medaille als een verrassing voor je?”
Paul Fietszke: "Mijn resultaten waren niet uitstekend, maar ik zou zeggen dat het voor een eerste jaar en het feit dat ik ook geblesseerd was en lange tijd niet kon trainen, erg goed was in Parijs-Roubaix. Ik wist dus dat ik in vorm was en dat ik me goed had voorbereid. Ik heb het hele jaar door een opwaartse trend opgemerkt en werd steeds beter. Ons doel vanaf het begin van het jaar was het WK, daarom hebben we er speciale voorbereidingen voor getroffen. En ik wist dat als alles goed gaat, als ik een goede dag heb en een beetje geluk – dat hoort er altijd bij – dan kan ik bij de koplopers rijden.”
"Helaas zullen we nooit weten hoe het zou zijn gelopen."
"Toen Albert Philipsen aanviel, stond je niet zo goed gepositioneerd. Dacht je dat je met de Deen kon rijden, of was hij die dag gewoon onverslaanbaar?”
Paul Fietszke: "Precies. Ik zat iets te ver achter toen Albert Philipsen aanviel. Helaas vertrouwde ik op het verkeerde achterwiel. Dat was duidelijk mijn schuld. Als je wilt, ik heb de race daar verloren. Ik denk wel dat ik de berg op had kunnen rijden, want bergopwaarts werd het gat eigenlijk altijd kleiner in plaats van groter. Maar eerlijk is eerlijk, Albert was duidelijk de sterkste. Vanaf de eerste ronde pakte hij het tempo op en bleef aanvallen. Hij was duidelijk de sterkste. Helaas zullen we nooit weten hoe het was gelopen als ik op zijn achterwiel had kunnen blijven zitten.”
“Vertel onze lezers iets over jezelf, zodat ze je beter kunnen leren kennen. Je rijdt dit jaar voor Team Auto Eder. Wat deed je daarvoor?"
Paul Fietszke: "Ik ben begonnen met wielrennen toen ik een jaar of 6 of 7 was, meer als hobby 's middags na schooltijd als kleine compensatie. Een paar jaar geleden ben ik naar Cottbus verhuisd en daar naar de sportschool geweest. Ik reed ook voor RSC Cottbus en ben daar nog steeds lid. Bij de U13 en U15 heb ik mijn eerste racesuccessen kunnen behalen. En bij de U17 brak ik voor het eerst echt door. Ik heb internationaal vooraan mee kunnen doen. En de overstap naar Auto Eder heeft weer veel voor mij veranderd. Het was allemaal heel, heel goed voor mij en ik denk dat je dat aan mijn optreden kunt zien.
"Ik probeer altijd voor mezelf te zorgen"
“Emil Herzog demonstreerde het vorig jaar en zette toen meteen de volgende stap. Is hij in dit opzicht een rolmodel voor jou of welke renners in het professionele wielrennen zijn jouw rolmodellen en waarom?
Paul Fietszke: “Het was in ieder geval heel indrukwekkend hoe Emil vorig jaar het WK won en hoe hij het hele jaar heel constant reed. Maar eerlijk gezegd heb ik niet echt een rolmodel in het wielrennen. Ik focus me liever op mezelf, het kan me niet zoveel schelen wat de waarden van de andere coureurs zijn en hoe goed ze zijn. Ik probeer altijd voor mezelf te zorgen.”
"Hoe ben je met fietsen in aanraking gekomen?"
Paul Fietszke: “Ik werd destijds door een klasgenoot naar een club gebracht. In de winter deden we normale atletische dingen en in de zomer stapten we altijd op de fiets. Dit was allemaal vrij nieuw voor mij, maar ik wilde het eens proberen. Het was zo leuk voor mij dat ik het na school gewoon drie of vier jaar als hobby heb voortgezet. Op een gegeven moment kwam het zover dat we onze eerste wielerwedstrijden deden en ik was erg goed. Toen loste er iets in mij op en ik wilde races winnen. Daarna nam ik het serieuzer en pakte het professioneler aan. De volgende stap was om naar Cottbus te gaan. Vanaf dat moment wist ik eigenlijk dat dit is wat ik de komende jaren op heel hoog niveau wil gaan doen.”
"Hoe tevreden ben je met je WK tijdrijden?"
Paul Fietszke: “Mijn motto was: als ik in de top 10 eindig, ben ik tevreden. En als ik Top 5 zou rijden, zou ik heel, heel blij zijn geweest. Ik had niet de beste dag. Dat merkte ik meteen toen ik opstond. Ik wist meteen dat het een goede dag zou worden, maar niet zo'n uitstekende als de wegrace ervoor. Dus ik denk dat ik er het beste van heb gemaakt. Ik ben absoluut blij met de top 10 op het WK in zo'n moeilijke tijdrit.”
"Zijn er al plannen voor je hoe het na dit seizoen verder moet.. vooral met betrekking tot Bora - hansgrohe of Lotto - Kern-Haus?"
Paul Fietszke: "Ik zit nog in mijn eerste U19-jaar, dus het is voor mij relatief makkelijk om te zeggen hoe het verder moet. Natuurlijk wil ik verder met Team Auto Eder. Dat heeft mij zoveel gegeven, mij zo goed gesteund en verder geholpen. Zonder het team zou ik niet zijn waar ik nu sta. Hoe het daarna verder gaat bij de U23's... er zal de komende jaren waarschijnlijk iets voor mij in petto zijn. Maar ik ben relatief relaxed en laat alles gewoon op mijn pad komen. Aangezien ik U19 in mijn eerste jaar ben, hoef ik dit jaar geen beslissingen te nemen. Ik zie wel hoe het zich ontwikkelt."
"Op een dag om de Tour de France te winnen."
"Bedankt voor het interview. Nog een laatste vraag: Welke race zou je in je leven willen winnen en waarom deze?”
Paul Fietszke: “Eerlijk gezegd is er geen specifieke race die ik zou willen winnen. Ik beslis binnen een seizoen op welke races ik me ga richten. Maar al met al wil ik gewoon elke race heel goed presteren en het liefst elke race winnen. Maar dit is natuurlijk niet altijd mogelijk. Je moet gewoon eerlijk zijn tegen jezelf. Dit jaar was mijn grote doel om het WK te winnen. Ik heb het niet gehaald, maar ik was erbij, ik had inspraak in de race en ik stond op het podium. Een succesvol seizoen was het dus zeker, mede door de overwinningen die ik heb kunnen behalen. De overwinning in de etapperit in Cottbus was voor mij een emotionele overwinning. Mogelijk zijn er volgend jaar andere doelen. Als kind was het altijd mijn droom om ooit de Tour de France te winnen. Maar zelfs dan moet ik eerlijk zijn tegen mezelf. Door de manier waarop deze races worden gehouden en de manier waarop ik fysiek gebouwd ben, is het onwaarschijnlijk dat ik dit doel zal bereiken. Daar ben ik te gespierd voor, te levendig. We zullen moeten zien hoe ik me de komende jaren fysiek ga ontwikkelen en wat voor coureur ik uiteindelijk zal worden. Daar stel ik dan mijn doelen op. Als ik ooit wereldkampioen bij de profs zou kunnen worden, zou dat natuurlijk een droom zijn.”
Het interview werd afgenomen door Michael Behringer.
Laat een bericht achter