De Stiftung Warentest (StiWa) en de ADAC zetten nieuwe materialen onder druk om hun pedelec-test te bekritiseren. Op een persconferentie in Berlijn presenteerde de fietsindustrie bewijzen die de grote twijfels over de resultaten van de pedelec-test van StiWa en ADAC in mei dit jaar bevestigden. Fietsfabrikanten spreken van gebrekkige testontwerpen, onrealistische belastingaannames en onverantwoorde interpretatie en mediaverwerking van de resultaten door StiWa. De Pers dienst fiets maakte zich voor ons vertrouwd met het complexe onderwerp. Het resultaat: de all-clear als het gaat om e-bikes, maar niet voor de "Consumptie" de StiWa-testen.
// Gritty headline - glad terrein
"Elektrische fietsen: het risico is aan boord" was de titel van de pedelec-test in testmagazine, uitgave 06/2013. Negen van de 16 e-bikes zijn getest "onvoldoende" geëvalueerd, waarbij gebroken frames en sturen en elektromagnetische straling verantwoordelijk zijn voor de slechte resultaten. Het PR-werk van Stiftung Warentest voor de start van de verkoop van het testnummer resulteerde in uitgebreide media-aandacht voor de gevaren van e-bikes. "De test, inclusief berichtgeving in de media, zorgde voor onrust bij zowel klanten als dealers, wat resulteerde in terughoudendheid om te kopen en zelfs de annulering van e-bikes die al waren besteld en betaald.", meldt Albert Herresthal van het Verbund Service und Fahrrad (VSF), een vereniging die zo'n 230 premium fietsendealers onder haar leden heeft. Met name het testresultaat van de zgn "C-flyer" van de Zwitserse e-bikefabrikant Biketec (Flyer) baarde opzien in de professionele wereld. De Flyer-makers worden niet alleen beschouwd als pioniers van e-bikes, maar ook buiten de branche als door en door kwaliteitsgericht. Nu hebben Derby Cycle, Bosch en Biketec, drie van de waarschijnlijk grootste spelers in het e-bike-segment, samen met het Zweirad-Industrie-Verband (ZIV) materialen gepubliceerd op een persconferentie in Berlijn, die aanzienlijke twijfel deden rijzen over de testmethoden, resultaten, -oordeel en bevestigd in de mediaverwerking.
// Directe kritiek vanuit de branche wordt op feiten gebaseerd
Al enkele dagen na publicatie van de test hadden niet alleen de vermeende verliezers twijfels geuit over de juistheid en bruikbaarheid van de resultaten en de interpretatie ervan door StiWa. De ZIV schreef in een rapport: "De resultaten van de StiWa zijn in veel opzichten onbegrijpelijk voor de branche." VSF en de Verkehrs Club Deutschland (VCD) schreven rapporten met vergelijkbare inhoud. Zoals e-bike-lobbyist ExtraEnergy het verwoordde: "Helaas lag de focus op bangmakerij in plaats van specifieke eisen aan de producten."
Volgens Gunnar Fehlau, directeur van Pers dienst fiets, aan de ene kant “De toegenomen technische professionaliteit, maar ook het toegenomen zelfvertrouwen van de fietsindustrie. Het heeft de afgelopen jaren immers meer dan een miljoen e-voertuigen verkocht.”
//Test met vervormde perceptie van de werkelijkheid?
Het belangrijkste punt van kritiek is het ontbreken van echte schadebeelden die overeenkomen met de testresultaten. Dirk Zedler, eigenaar van het ingenieurs- en expertisebureau voor fietstechnologie Zedler, stelt in een VSF-rapport: "Al met al zijn er geen afwijkingen in het aantal expertmeningen over e-bikes die de resultaten van de StiWa-test zouden ondersteunen." Volgens Wolfram Hartmann, bestuurslid van de dealervereniging Feineräder e. V. ook voor handel: "Onze dealers hebben nu ongeveer 4.000 van het getroffen C-Flyer-model verkocht en er is nog nooit een framebreuk geweest."
De experts trekken hieruit twee conclusies: of de test was te zwaar, of de structuur klopte niet. Hans-Heinrich Pardey, technologieredacteur bij de FAZ, merkte op 02 juni op: "Maar wat het rapport omschrijft als 'realistisch' staat open voor discussie... Als het bleef instorten, zou het nieuws al lang geleden rond zijn gegaan." Marcus Schroeder van EFBE Prüftechnik volgt dezelfde lijn: “Hoe goed een producttest is, wordt niet gemeten aan de hand van hoe zwaar hij is of hoeveel testexemplaren hij vernietigt. [...] De kwaliteit van een test blijkt veel meer uit het feit dat het relevante faalpatronen in de hand van de consument voorspelt - en zo de consument beschermt - en daadwerkelijke storingen van defecte producten reproduceert. Stiftung Warentest faalde jammerlijk in deze missie.” De ZIV was in haar rapport van 5 juni al concreter: “De door StiWa gebruikte sterktetesten van componenten wijken fundamenteel af van de eisen van de relevante Europese normen. De resultaten van de StiWa zijn daarom in veel opzichten onbegrijpelijk voor de branche.” Heike van Laak, hoofd persafdeling bij Stiftung-Warentest, desgevraagd hierover Pers dienst fiets: "We hebben geen enkele reden voor enige twijfel. We blijven bij ons testresultaat."
//Transparantiedilemma: dom, diva-achtig of dictatoriaal...
De traceerbaarheid van testresultaten is van cruciaal belang voor de industrie en daarmee voor de consument. Ongeacht of een testprocedure als realistisch wordt beschouwd of niet, alleen wanneer ingenieurs een breuk kunnen reproduceren, kunnen ze de oorzaak van de storing identificeren en deze vervolgens verhelpen. dr Volgens het VSF-rapport riep Holger Brackemann, testmanager bij Stiftung Warentest, bij de officiële presentatie van de resultaten de fabrikanten op om "voldoende veiligheidscontroles" alvorens de fietsen te verkopen. Volgens Gunnar Fehlau is hier echter sprake van een omkering van oorzaak en gevolg: "Als de testprocedures afwijken van de normen, ligt de bewijsplicht niet bij de producent, maar bij de tester", is Fehlau overtuigd. In het verleden riep de branche herhaaldelijk op tot openbaarmaking van de testprocedures, terwijl StiWa voor zichzelf voldoende transparantie verkondigde. Volgens Biketec ontvangt het bijvoorbeeld alleen informatie van StiWa als "als ze advocaten inschakelt - en dan maar beetje bij beetje", is te vinden op zeit.de. Aan de andere kant beweerde Heike van Laak: “We kunnen bewijzen dat alle fabrikanten het volledige testprogramma hebben ontvangen. De bewering dat StiWa niet-transparant is, klopt duidelijk niet.”
Een paneldiscussie op het vivavelo branchecongres in 2010 kan gezien worden als een indicatie van de stemming tussen StiWa en de fietsindustrie. Op dat moment verzekerde Brackemann de fietsexpert Zedler informatie over de proefopstelling van de StiWa fietsproeven. Luidruchtig tijd.de Zedler wacht er vandaag nog steeds op. "Qua transparantie moeten Stiftung Warentest en ADAC verbeteren", was toen al de eis van de fietsindustrie, die ExtraEnergy in juni van dit jaar woordelijk herhaalde in een verklaring.
Gezien deze spanning tussen industrie en StiWa lijkt het bijna ironisch dat het beveiligde gedeelte van de StiWa-website, via welke StiWa informatie over de testen beschikbaar stelt aan de fabrikanten, erbij betrokken is "partner.stiftung-warentest" begint.
//Biketec kiest de rotsachtige weg naar de waarheid
Met een uurwerkprecisie heeft Biketec zich beetje bij beetje opgewerkt sinds de test werd gepubliceerd. Op de computer zijn simulaties uitgevoerd om het StiWa-schadepatroon in beeld te brengen, en dezelfde procedure is toegepast op testbanken. Daarnaast zijn er weer metingen verricht in rijdende realiteit. Op geen van de drie manieren kon het schadepatroon ontstaan "Crack aan de linker dropout" worden gesimuleerd als de primaire reden voor falen. Aan de andere kant werd duidelijk dat de testopstelling volgens StiWa noch kwalitatief, noch kwantitatief de werkelijkheid kan weergeven. Sterker nog: de testopstelling volgens StiWa leidde tot enorme extra belastingen op de uitvallers, die zelfs onder extreme omstandigheden, zoals een rijder van 120 kg, niet bestonden in het veld. De conclusie van Biketec is: "Het klemmen van het frame volgens StiWa is volstrekt ongeschikt voor het opdoen van praktijkrelevante kennis en de uit de StiWa-test afgeleide uitspraken (en dus ook vergelijkingen van producten van verschillende leveranciers) zijn technisch onhoudbaar." De openheid van de fabrikant maakt indruk op insiders uit de industrie. De bewijslast lijkt overweldigend.
// Veelplegers: StiWa of de fietsindustrie?
Het is niet de eerste keer dat StiWa een test publiceert in de fietsbranche met ogenschijnlijk dramatische gevolgen. In 2010 werd bijvoorbeeld bevestigd dat kinderdragers het risico lopen te breken en te hoge niveaus van verontreinigende stoffen bevatten. De situatie is tot in het kleinste detail vergelijkbaar met de elektrische fietstest: geen schade in werkelijkheid, dramatische berichtgeving, onzekerheid bij de consument, gegronde protesten van de experts en een trage informatiestroom van StiWa. De FAZ vat het onderzoek van de persdienst-Fahrrad destijds samen in de bijlage "Technologie en motor" samengevat in hun nummer van 29.10.13/XNUMX/XNUMX als volgt: "Het bleek dat aan de ene kant de Stiftung Warentest een grenswaarde had aangenomen voor de verontreinigende stoffen, alsof de hoes op een fietskar een fopspeen was. Aan de andere kant had de stichting niet onderzocht of de verontreinigende stoffen uit het materiaal konden ontsnappen en door het lichaam konden worden opgenomen. Uit een zogenaamde migratietest, uitgevoerd door TÜV Rheinland, bleek dat het vermeende gezondheidsrisico 'bijna onmogelijk' was."
//Rollentestbank: Welke rol speelt de StiWa?
Vanwege de discrepantie tussen het zelfportret van StiWa, dat zichzelf tot doel stelt van consumenten "onafhankelijke en objectieve ondersteuning bieden door middel van vergelijkende tests van goederen en diensten" (test.de) en haar diffuus informatiebeleid richting de getroffen economie wordt de stichting zelf op de proef gesteld. “Als de testers hun claim willen waarmaken, moeten ze hun informatieplicht aan consumenten, bedrijven, experts en belangengroepen erkennen en nakomen. Vooral als, zoals is gebeurd, de resultaten achteraf "anders" of fout zijn, " wordt geëist in de gezamenlijke verklaring op de persconferentie in Berlijn.
Met name de keuringsinstituten in de fietsenbranche houden de situatie nauwlettend in de gaten. Marcus Schroeder wordt als volgt geciteerd op het brancheportaal velobiz.de: “Je zou kunnen vermoeden dat het tekort dat Stiftung Warentest voor het eerst in 2012 heeft gegenereerd, de verkoopdruk zal vergroten. In feite maakt deze test echter deel uit van een tien jaar durende traditie van 'bike bashing', zonder dat er ooit enige significante weerstand van de beschuldigde industrie is gekomen.
Dit is nu duidelijk gevormd. De persconferentie van drie zwaargewichten uit de fietsindustrie en de ZIV laat een ongekende krachtenbundeling zien. De ZIV eist vol vertrouwen: “Elke test moet reproduceerbaar en transparant zijn. Deze criteria werden tijdens de test uiteraard geschonden.” Biketec-directeur Kurt Schär is ervan overtuigd: "Door daaropvolgende tests hebben we de resultaten van de Stiftung Warentest nu duidelijk kunnen weerleggen." Mathias Seidler, voormalig Derby-baas, voegt toe: "Stiftung Warentest moet duidelijk zijn dat het geen consumenten informeerde, maar consumenten onnodig verontrustte en ronduit misleidde met de mediacampagne die het opzette. De consument heeft recht op correctie met evenveel media-aandacht als de oorspronkelijke claim ongegrond blijkt te zijn. Dat is hier precies het geval.”
Omdat Derby en Bosch er al in zijn geslaagd om Stiftung Warentest en ADAC zover te krijgen dat ze hun uitspraken over het onderwerp elektromagnetische compatibiliteit (EMC) op hun websites gedeeltelijk corrigeren. Een even zeldzaam als opmerkelijk proces voor de gerenommeerde testers.
De fabrikant Biketec heeft echter al lang niet alleen op de ontwikkelingsafdeling gereageerd, maar ook bij de klant: de vrijwillige garantie bij framebreuk is verdubbeld tot tien jaar. En ook achteraf op alle reeds verkochte Flyer-modellen. Iemand durft iets te doen! Biketec lijkt niet veel gevallen van kapotte frames en hoge kosten te verwachten. Integendeel, Biketec onderzoekt momenteel mogelijke schadeclaims tegen StiWa: "Op basis van onze bevindingen behouden we ons het recht voor om schadevergoeding te eisen, aangezien de acties van het testlaboratorium, waarvan we denken dat ze misleidend zijn, en de publicatie van de resultaten veroorzaakt door de onaanvaardbare testopstelling door Stiftung Warentest en de ingebruikname ADAC ons hebben veroorzaakt schade in de miljoenen, die ons voortbestaan van het bedrijf in gevaar heeft gebracht. De juridische beoordeling en de verdere procedure worden momenteel uitgeklaard met onze Duitse advocaten.”
//Foto's
Pers dienst fiets
Laat een bericht achter