"Wat is er leuker dan samen trappen voor het beste doel van de wereld?" Ik citeer de organisator van de Lila Logistik Charity Bike Cup, Heinz Betz, en ik ben het volledig met hem eens!
Het weekend in Ditzingen/Heimerdingen was mijn première bij Lila Logistik en het perfecte evenement heeft me helemaal geboeid!
Helaas kon ik om bekende redenen pas op zaterdag arriveren en was ik ook te laat voor de vergadering en de eerste ontmoeting in het Holiday Inn. Toen ik daar aankwam, wachtte me een hotellobby vol fietsen, supervisors, officials, handtekeningenjagers, etc. - het was net een grote professionele race zoals Rund um Köln, Eschborn-Frankfurt of de Münsterland Giro daarvoor - maar dat was hier "alleen" een liefdadigheidsevenement.
Toen ging alles heel snel - omkleden, vertrek naar Ditzingen voor de afscheidsrace van Danilo Hondo. Na nog een discussie in de Riders Lounge begon de presentatie van de ruim 40 starters. Het zou te ver voeren om hier alle namen te noemen - iedereen die een naam heeft in de Duitse en internationale wielersport was aanwezig. Karsten Migels en Marc Bator leidden het evenement en hadden het gevoel dat enkele duizenden mensen dit spektakel bijwoonden.
Ik gebruik de vertraging om de route en mezelf een beetje te bekijken "opwarmen" nadat ik 5 dagen niet op de fiets had gezeten en nadat ik uit de auto was gestapt voelde ik weer dit soort krampen. Dit keer een trek in de lies, die tijdens mijn oprolronde verschoof naar de kuit- en scheenspieren. Ik vermoedde al slechte dingen en dus moest ik helaas afzien van een start na een korte preload.
Samen met de mijne "Teamies" Ik genoot van de sfeer op het parcours en duizenden toeschouwers waren blij met de spannende duels van de wielersupersterren, terwijl de groten van de voorbije jaren na enkele showrondes het veld ruimden. 's Avonds een stijlvolle presentatie van de teamcaptains, de sponsors en heel veel interviews. Rond 22 uur gingen we terug naar het hotel – diner en feest inbegrepen.
De nacht was dus kort geweest en ik was erg blij dat er geen mist over het prachtige landschap hing en ik geen krampen had. Na de teampresentatie van mijn racefietsteam begon al snel de Lila Race. Jammer dat Andre Greipel er niet bij kon zijn, maar uiterlijk na de 1,5 "opwarmrondes" het was al voorbij met een gesloten formatie en de race was begonnen.
Het was voor mij duidelijk dat ik gewoon lekker zou voortrollen en dat is gelukkig perfect gelukt. Er waren geen krampen en het was een mooie rit met veel beroemdheden in mijn groep van 30 man. Naast tal van gesprekken vlogen de 80 kilometer voorbij en was het start-finish gebied er al "vol getrapt", toen we de 4e ronde hadden voltooid. Er hing een sfeer als op een volksfeest en we hebben er tot laat in de middag van genoten.
Maar toen moest ik met pijn in het hart naar huis terugkeren - ik had veel liever de Cannstatter Wasen bezocht met de meeste andere teamcaptains en het organisatieteam rond de familie Betz - maar helaas lieten andere verplichtingen dat niet toe. Ik wil je in ieder geval nogmaals hartelijk bedanken voor de uitnodiging en kom graag terug als we op 03 oktober 2015 weer trappen voor het goede doel!
Tot dan, je Stefan
Bron foto: Stefan Kirchmair/Sportograf
Laat een bericht achter