Terugblik: David Millar beëindigt een lange carrière als profwielrenner. Reden genoeg om terug te blikken op 16 afwisselende jaren en de hoogte- en dieptepunten van een wielercarrière.
Millars leven als profwielrenner begon op 20-jarige leeftijd bij de traditionele Franse ploeg Cofidis. Hij groeide snel uit tot een van de beste tijdrijders van die tijd in de professionele scene. Millar vierde in 2000 zijn eerste etappezege in een grote ronde. Hij finishte de tijdrit van de eerste etappe van de Tour de France als snelste en kon daardoor drie dagen lang de gele trui claimen.
Dergelijke successen kwamen hem in de daaropvolgende jaren keer op keer tegen. In 2001 eindigde hij als tweede achter Jan Ulrich in het tijdrijden op het WK. In 2004 kwam er echter abrupt een einde aan de vlucht van Millar. Hij werd veroordeeld voor EPO-doping en kreeg een schorsing van twee jaar. Tijdens deze moeilijke periode in zijn leven besefte Millar dat hij dankbaar moest zijn voor de kansen die hem werden geboden. "Ik besefte hoeveel geluk ik heb met het leven dat ik leid", herinnert Millar zich.
Na zijn terugkeer in het wielrennen kwam de volgende opmerkelijke doorbraak in de carrière van Millar in 2008. Met de ondertekening van een contract bij Garmin kreeg zijn carrière als wegkapitein een nieuwe dimensie. Zijn wil om te winnen was ongebroken en hij wist in respectievelijk 2009 en 2011 de tijdritten van de Giro en de Vuelta te winnen. Millar's laatste grote coup was tijdens de Tour de France van 2012. In Annonay-Davézieux won hij van een ontsnappingsgroep.
Nu is Millar enthousiast over zijn nieuwe "normale" leven na het fietsen. Hij kijkt er naar uit om meer tijd door te brengen met zijn vrouw Nicole en hun twee kinderen.