Het Jedermann Team Corratec begon het seizoen vorige week tijdens de 2e Internationale Wielerronde van Noord-Cyprus. Velomotion vergezelde het ambitieuze team aan het begin van het seizoen. In het dagboek van een coureur geven de coureurs interessante inzichten in wat er gebeurde tijdens de vier etappes op Cyprus.
Helaas verliep in de aanloop niet alles zoals gepland, kort voor vertrek moest de Ötzi-winnaar Bernd Hornetz wegens gezondheidsredenen afhaken. Met Robert Müller had Bernd echter een hoogwaardige en sympathieke vertegenwoordiger die voor hem in de race ging. Helaas moest Wolfgang Hofmann op de dag van vertrek ook op korte termijn afzeggen. Desalniettemin ging ons Corratec-team zeer gemotiveerd de wedstrijd in.
Fase 1 – 16.02.17/XNUMX/XNUMX
De eerste wedstrijd in 2017 was een rittenkoers met een ijzersterk internationaal deelnemersveld. 18 teams met 169 coureurs en veel professionals uit 11 landen staan hier in Cyprus aan de start. De eerste en tegelijkertijd langste etappe met 181 km werd gekenmerkt door de constante harde wind tijdens het rijden gedurende de eerste 2 uur racen - met onverwacht koude temperaturen en wat regen. Om precies te zijn: na 5 km neutraal rijden barstte de race vanaf het begin los. Met name de profteams Astana CT, Turko en Willier Selle Italia probeerden in de constant sterke wind diagonaal van voren direct de eerste beslissingen te nemen. Hoe hard deze actie was ontworpen, bleek dat na ongeveer 5 km al meer dan 20 coureurs uit het veld vielen en kort daarna uit de volgende colonne. In het Corratec-team hadden we alles verwacht en ons er zowel mentaal als tactisch op voorbereid. Maar het feit dat de eerste 20 km zo intens waren, overviel ons onverwachts. Iedereen moest meteen tot het uiterste gaan, met een constante hartslag van ruim 170 slagen was dat best een uitdaging. Een coureur van Corratec pakte vervolgens de kopgroep, twee andere coureurs van het team vochten zich een weg naar de eerste achtervolgende groep. Met maximale inspanning wisten de andere coureurs in de tweede achtervolgende groep te springen en konden daar vast komen te zitten. Bij het accelereren uit een rotonde ontstond een verraderlijk gat in de kopgroep, dat onze teamgenoot Robert Müller niet meer alleen kon dichten. Vooraan werd het tempo extreem hoog gehouden door de 5 vluchters en in de inmiddels 1e achtervolgende groep probeerden slechts enkele renners het tempo vast te houden – zeker in de finale. Wie na deze intense eerste fase niet in een kopgroep zat, viel al snel uit de achterkant van de colonne van meer dan 25 teamvoertuigen. Het ging over vechten tegen uitschakeling van de tour. Alle coureurs van Team Corratec konden echter in een groep blijven steken en bereikten zonder gevaar de finish. Deze race was heel anders dan de amateurraces die we de afgelopen jaren hebben gereden. Ons motto om zoveel mogelijk ervaring mee te nemen, vooral op het gebied van racetactiek, was waarschijnlijk meer dan gepast. Helaas kon de winnaar van de Glocknerkönig en Alpencup 2016, Johannes Berndl, die een beetje "griep" was met keelpijn en keelpijn, na de eerste etappe de tour niet voortzetten. Berndl stapte over naar het ondersteuningsteam en toonde echte teamgeest door zijn collega's te blijven ondersteunen.
Fase 2 – 17.02.17/XNUMX/XNUMX
De wind was gaan liggen en de zon scheen dus het was een perfecte racedag voor ons. Vandaag wisten ze zich allemaal ver verder op het veld staande te houden. Dat viel natuurlijk niet mee, aangezien we de eerste 10 km met een gemiddelde van 50 op pad waren. Helaas was er in deze fase een vreselijke massale val in het voorveld. Met veel geluk wisten bijna alle coureurs van Team Corratec deze op de een of andere manier te ontwijken. Helaas werd ook onze ploegleider Bart Bury geraakt, hij kon de renners vooraan in het veld die vlak voor hem waren gevallen niet meer ontwijken. Bury kwam zo ongelukkig ten val dat hij zijn sleutelbeen brak – een schok voor het hele team. Tot ongeveer kilometer 120 wisten alle overgebleven renners zich staande te houden vooraan, met enkele zeer forse snelheidsverhogingen die een paar korreltjes kostten. Op weg naar het bergklassement op ca. 700 m boven nul konden slechts enkele renners de hoge snelheid vooraan bijbenen en zo vormden zich meerdere kleine groepjes. Maar Robert Müller en Stefan Oettl konden vooraan goed bijblijven. In de daaropvolgende afdaling waren er nog meer selecties. Wie het hier niet bij kon houden, miste de laatste 25 km al snel de groep. Robert Müller stond nog vooraan in het veld, waaruit slechts twee klimmers van Willier Selle Italia konden ontsnappen. Enigszins verrassend bereikten deze twee professionals vervolgens alleen de finish. Het deelnemersveld ging daardoor rond plek 3. Robert kon zich goed in de kijker spelen en werd 3e in de achtervolging. Dit betekent een 5e plaats in het ritklassement: gewoon sterk en uniek, voor Robert en voor het hele team. Fase 3 – 18.02.17/XNUMX/XNUMX
In deze etappe stonden alle renners van Team Corratec lange tijd bovenaan, slechts één van ons kon net niet mee in het bergklassement. De race was van tijd tot tijd hectisch, vooral na de eerste klim. Maar alles was beter beheersbaar, zo voelden we ons. Landschappelijk was deze etappe veruit de mooiste, je voelt je hier echt aan Mallorca herinnerd. Deze keer werden de eerste kilometers enigszins onschadelijk gemaakt. Tijdens de afdaling naar het zeer mooie kustplaatsje Girne ging het tempo omhoog. En door de smalle straatjes was de hoogste concentratie vereist - zoals altijd eigenlijk - voordat het 400 hm bergopwaarts ging naar het volgende bergklassement. Op de volgende grotendeels heuvelachtige 90 km vonden drie van onze Team Corratec-renners hun plek in de kopgroep. Slechts één van de ploeggenoten zat in de eerste achtervolgende groep, die echter net achter de koplopers de finish bereikte. In de laatste 5 km werd het onvermijdelijk weer hectisch, waarna Robert Müller opnieuw een meer dan verbluffend succes boekte in een razendsnelle massasprint met etappeplaats 7. Fase 4 – 19.02.17/XNUMX/XNUMX
Om 14 uur begon de laatste etappe – een criterium over 30 km met 50 ronden van elk 45 km. Met Robert, Stefan en Martin stonden er nog 1,5 coureurs van Team Corratec aan de start. Helaas moest Michael kort voor de start vertrekken, anders had hij maandag niet op tijd op zijn werkplek kunnen zijn. Hoewel er om de 3 km tussensprints waren, waren er uiteindelijk geen klassementen, dus alles werd beslist in de laatste sprint. Keer op keer wisten kleine groepjes weg te komen, maar Robert was zeer attent en wist telkens in de juiste groepjes te springen. Uiteindelijk ging naast Robert Müller ook Stefan Oettl aan de leiding, waar de laatste etappe vervolgens in een massasprint werd beslist. Opnieuw werd er een mooie 10e plaats behaald voor Robert en ons team. Voor ons Corratec-team zit de eerste race van het seizoen alweer op zijn einde. Al met al een geweldige ervaring, helaas waren we niet altijd vrolijk onderweg. Vanaf nu is het tijd om vooruit te kijken en het formulier mee te nemen. Op dit punt ook beterschap voor onze geblesseerde teamgenoot Bury. Trouwens, toen we afscheid namen, werden we volgend jaar weer uitgenodigd voor de tour.
Laat een bericht achter