Hey!
Mijn naam is Tobias en ik ben een atleet van SSV Gera en onderdeel van het Future Team Jenatec-Breckle. In dit blogbericht zal ik schrijven hoe de maand juni vanuit mijn oogpunt is verlopen.
Juni kende een vliegende start met de LVM endurance (regionaal verenigingskampioenschap) op het fietspad in Gera, maar er stonden slechts twee races op het programma: 2000m individuele achtervolging en 60 ronden puntenkoers.
Op de 2000m wist Domenik de tweede plaats te pakken met 2:36 min. Alleen Yannick Niebergall uit Erfurt was drie seconden sneller. Ik ging zes seconden langzamer en Finn nog twee, waardoor we respectievelijk 5e en 6e werden. De puntenkoers verliep in het begin goed, Domenik en Leo Zierenner konden wegrijden en Oliver Schneider was onderweg om ze in te halen, dus deed ik hetzelfde. Hij kon me later niet volgen en Domenik viel terug om met mij terug te gaan naar Leo, maar hij had een geweldige dag en we waren al uitgeput. Later werden we weer opgeslokt door het veld. Leo won de race met 39 punten voorsprong op Domenik met 18 punten en Yannick Noah Andrä.
Een week later konden we ons plan om de 50 km race in Lampertswalde te winnen helaas niet uitvoeren. Finn won dus niet de sprint uit het veld - zoals gepland - maar Domenik haalde toch het podium. Dat vond onze coach niet zo leuk.
Na nog een week leerde ik hoe het is om een halve ronde te rijden vanwege een platte velg.
De 16.06. was de dag van het Duitse kampioenschap op de weg in Biberach in Baden-Württemberg over ca. 80 km. De route zag er op het routeprofiel behoorlijk heuvelachtig uit, maar ter plekke vielen de klimmetjes mee. Als je echter naar de achterkant van het peloton rijdt, kunnen korte, steile beklimmingen na bochten - voordat je daarvoor hard remt - behoorlijk vermoeiend worden. 78 coureurs arriveerden in het veld, helaas miste heel Thüringen een topplaatsing, alleen Leo behoorde tot de top 20. Op de berg werd de sterkste Duitser - Marco Brenner - tweede en kon niet wegkomen, nog een indicatie dat het nooit was hoog genoeg ging.
In de AK U19 zat Luke lang in kopgroepen en kon daardoor met super de 4e plaats van Jakob Gessner voorbereiden. Hij eindigde zelf als 42ste. Jannis was ook aanvallend en hielp de race bepalen vanuit een ontsnappingsgroep.
Weer een week later waren er 6 ronden van elk 10,2 km in Grimma. De lus was redelijk vlak, met slechts een slotklim van 200 meter. De eerste drie ronden waren er enkele ontsnappingspogingen, die allemaal mislukten door de harde tegenwind. Achteraf vraag ik me af waar de wind in de rug was. Het kwam altijd van opzij of van voren. In de sprint kon Domenik zijn krachtvoordeel goed benutten en won. Nico, die die week op schoolreisje was, kon met een 4e plaats heel goed verkopen. Ik had de sprint verknoeid, me laten ingooien en opzij geduwd en kwam slechts op een 15e plaats terecht, twee plaatsen achter Luke, die in de u19m startte. Jannis Peter wist zelfs de race te winnen.
We eindigen de maand zoals we hem zijn begonnen - met een LVM. Dit keer met een omnium. Helaas kan ik van die dag niet veel meer melden omdat ik weer ziek werd. In een Omnium rijd je meerdere races met een overall rating. Scratch (overwinningen die als eerste finishen), Eliminatie (elke ronde wordt de laatste geëlimineerd) en 50 ronden puntenrace. De eerste krijgt 24 punten, de tweede 23, ... de 24e één punt met uitzondering van de puntenkoers, want daar krijgt iedereen bijgeschreven voor de punten die hij binnenhaalt. Leo won die dag met 68 punten en daarmee zijn derde nationale kampioenschap op rij, Domenik was opnieuw heel dichtbij tweede met 65 punten.
Met vriendelijke groet
Tobias
Laat een bericht achter