MTB-nieuws: Jaroslav Kulhavy zal in het seizoen 2019 niet langer strijden voor het succesvolle Specialized Racing Team. De Olympisch kampioen van 2012 zorgde ongetwijfeld voor een verrassing door zijn eigen team bekend te maken. De 34-jarige Tsjech blikt in het interview terug op het afgelopen seizoen en durft ook naar de toekomst te kijken.
Jaroslav, hoe is jouw winter en de voorbereiding op seizoen 2019 verlopen?
De voorbereiding was redelijk goed. Ik ben drie weken later begonnen dan normaal, maar dat geeft niet. Het WK begint later dit jaar.
Je blijft Specialized fietsen rijden, maar in 2019 voor je eigen team, Kulhavy Racing. Wat heeft je doen besluiten om iets voor jezelf op te zetten en wanneer heb je besloten om het op die manier te doen? Waarom ben je niet bij het zeer succesvolle team Specialized Racing gebleven?
Ja, ik ga in 2019 voor mijn eigen project rijden. Na het seizoen 2019 dacht ik na over veranderingen en nieuwe motivatie. En deze combinatie is perfect. Ik ben heel blij dat ik op Specialized kan blijven rijden. Het bericht van Specialized dat ze me zouden ondersteunen met fietsen kwam vrij laat - natuurlijk heb ik met andere teams gesproken, maar uiteindelijk kwam er niets interessants uit. Mijn eigen project geeft me meer vrijheid en meer motivatie.
U bent 34 jaar oud. Is deze verandering een venster op de toekomst van Jaroslav Kulhavy? Een carrière als teammanager, zoals Thomas Frischknecht, Ralph Näf, Bart Brentjens of anderen?
Ja, dit kan het begin zijn van een "team van de toekomst", maar op dit moment heb ik nog veel doelen voor dit en het Olympische seizoen van 2020. We moeten ook betrouwbare partners hebben voor 2020.
Voor jou zijn Cyprus en de Sunshine Cup jaar na jaar een soort deur naar het langlaufseizoen. Wat is de moeite waard om dat elk jaar te herhalen?
Ik hou van Cyprus en de Sunshine Cup is de perfecte training voor de echte actie. Er zijn ook veel punten op de wereldranglijst. Het is dus de beste keuze. Het klinkt misschien als een saai programma om elk jaar in Cyprus te zijn, maar ik vind het leuk - elke etappe is leuk en leuk om te rijden 🙂
In 2018 reed je ook op de Afxentia, net als je Specialized teamgenoot Howard Grotts. Je racete tegen elkaar op Cyprus, maar een paar weken later won je met hem de Absa Cape Epic. Hoe belangrijk zijn deze dagen op Cyprus? Ben je nog aan het overleggen of begin je aan elkaar te wennen?
Ik denk dat het goed is om een paar weken voor het epos contact te hebben met je partner. We testen onze conditie, de fietsen en ander materiaal. Ook na de winter is de intensiteit van de wedstrijd en het contact met het terrein belangrijk.
Vorig jaar won je met Howard voor de derde keer de Cape Epic, maar daarna liep het seizoen niet van een leien dakje. Wat waren daar, achteraf gezien, de redenen voor?
Een paar dingen kwamen samen, maar de belangrijkste reden was een probleem met ademen op maximale intensiteit. Het is nogal een probleem voor de Cross-Country World Cup als je niet 90 procent kunt geven, je kunt alleen 95 of XNUMX geven.
En wat veroorzaakte precies het ademhalingsprobleem?
Het lijkt erop dat het vooral een spierprobleem was dat waarschijnlijk begon na mijn meest recente verwondingen - een gebroken knieschijf en gebroken pols. Als gevolg hiervan was er een probleem met een onbalans in de spieren en een zwakte in de romp.
Vooruitkijkend naar 2019, wat is je grootste doel, wat is belangrijk voor je in het komende seizoen?
De eerste bestemming is de Cape Epic. Dan zou ik graag mijn oude prestaties op het WK terug willen halen. En kwalificatie voor de Olympische Spelen is ook een doel.
Over het WK gesproken, wat vind je van het nieuwe shorttrackformat in het WK?
De shorttrack verandert veel. Er zijn zoveel renners met ambities, maar je kunt ook moe zijn van crosscountry racen. Het is een kwestie van prioriteiten. Het XCC-formaat kan goed zijn voor toeschouwers en het is een kans voor sponsors wanneer de renners twee races per week hebben.
Wat heb je persoonlijk geleerd over de impact van de shorttrack van vrijdagavond op de crosscountryrace van zondag?
Het veranderde voornamelijk mijn laatste training voor cross country racen. Ik heb meestal een rustdag (vrijdag), nu is er de korte baan. Daarom moest ik de laatste vier dagen voor de cross weer opbouwen.
Je hebt goud en zilver gewonnen op de Olympische Spelen. Zijn de Spelen van Tokyo 2020 nog steeds een belangrijk doel?
Zeker. als ik gezond ben, dan is Tokio een heel belangrijke bestemming. Mijn programma blijft nagenoeg hetzelfde. Cross-country plus enkele rittenkoersen en marathons. Misschien doe ik nog een paar wegraces om te trainen.
Laat een bericht achter