Wielrennen: Philippe Gilbert (Deceuninck – Quick-Step) schreef gisteren opnieuw geschiedenis. Nu behoort de Belg tot het kleine groepje profs dat met de Ronde van Vlaanderen en Parijs – Roubaix beide klassiekers op kasseien won. Maar de 36-jarige wil meer. Hij is nu slechts één overwinning verwijderd in Milaan-Sanremo om alle vijf de monumenten in zijn palmares te voltooien. We blikken terug op al zijn overwinningen en wagen een blik vooruit.
2009 & 2010: Gilbert wint tweemaal de Ronde van Lombardije
In 2003 begon Philippe Gilbert zijn professionele loopbaan bij Team Française des Jeux. In kleine rondritten van een week en eendaagse races ontwikkelde hij zich snel tot een winnende coureur. Zijn eerste overwinning in een semi-klassieker vierde hij in 2006 in Omloop Het Volk. In 2009 begon zijn jacht op de monumenten. Na een ritzege in de Giro d'Italia, in het shirt Silence - Lotto, behaalde hij zijn eerste succes in de herfstklassieker Giro di Lombardia. Op 17 oktober 2009 wist Gilbert te winnen bij de 103e editie van de Lombardije rondreis stop zes kilometer van de finish samen met Samuel Sanchez in de klim van San Fermo della Battaglia. In de eindsprint in Como liet hij de Spanjaard achter zich - en won zo binnen tien dagen de vierde wielerwedstrijd en zijn eerste monument. Slechts een jaar later herhaalde hij zijn triomf op de "Race van de vallende bladeren".
2011: Luik – Bastenaken – Luik en de Ardennen Tripel
Nadat Philippe Gilbert in 2010 ook de Amstel Gold Race en een etappe in de Vuelta a Espana won, was hij het volgende seizoen niet meer te stoppen. Van februari tot september 2011 vierde hij in totaal 18 overwinningen in de trui van de ploeg OmegaPharma - Lotto. Zo leidde hij de Ardennen Triple. Vrijwel zonder concurrentie won hij de Amstel Gold Race, de Waalse Pijl en Luik – Bastenaken – Luik. Hij behaalde ook zijn eerste - en tot nu toe enige - etappe in de Tour de France en werd Belgisch kampioen tijdritten en wegwedstrijden. Ook de Clasica San Sebastian, de Grand Prix Cycliste de Québec en Strade Bianche voegde hij toe aan zijn lange erelijst. Deze dominantie maakte van Philippe Gilbert de meest gewilde professionele wielrenner ter wereld. Team BMC verzekerde zich van de diensten van de Belg, die vervolgens jarenlang zijn eerdere successen nastreefde.
2017: Na een dieptepunt volgt de zege in de Ronde van Vlaanderen
Het jaar daarop stond de Ardennes Triple slechts op #6, #3 en #16. Pas aan het einde van het seizoen kwam Gilbert echt in vorm, hij redde 2012 met twee etappezeges in de Vuelta a Espana en de wereldtitel op de weg. Tussen 2012 en 2016 werd het een stuk stiller om hem heen. Hoewel hij nog steeds een winnende coureur was, was zijn dominantie in belangrijke races verdwenen. Het bleek dat hij werkte om zijn specialisatie te veranderen. Van een toppuncher wilde hij evolueren naar meer een kassei-mededinger. Na drie top 10 plaatsen op de Ronde van Vlaanderen slechts weinigen hadden echter verwacht dat Gilbert, die het al jaren met elkaar had kunnen vinden, nog steeds de echt grote hit zou kunnen binnenhalen. Maar dat is precies wat hij wist te doen met een indrukwekkende solo op de Ronde van Vlaanderen 2017. Een andere doorslaggevende factor was zijn overstap van BMC naar Quick-Step.
2019: Gilbert wint ook Parijs – Roubaix
De heropleving van Philippe Gilbert in 2017 werd gevolgd door een zwakker seizoen. In 2018 wist hij een belangrijke race niet te winnen. Maar toen de Tour de France stopte in Roubaix maakte hij indruk met een vierde plaats. Bij Parijs - Roubaix hij startte voor het eerst weer na 2007 en eindigde als 15. De concurrentie was gewaarschuwd. Door een zwak voorjaar en de over het algemeen sterke concurrentie binnen zijn eigen team hadden de kenners hem op de lijst, maar kreeg Gilbert niet de meeste kans om te winnen. Maar op 14 april 2019 leverde Philippe Gilbert misschien wel de beste race uit zijn carrière. De Belg viel meermaals aan, zette aanvankelijk een groep van zes op gang en stond daarna alleen met de Duitser Nils Politt. Dit kon hij achterlaten in de Roubaix Vélodrome – en dus bij hem Parijs-Roubaix 2019 stel het vierde monument veilig.
Gilbert: 'Nu ontbreekt alleen Milaan – Sanremo'
Nog voor zijn overwinning in de Ronde van Vlaanderen sprak Philippe Gilbert in interviews over het willen winnen van alle vijf de monumenten. Tot nu toe zijn slechts drie professionals hierin geslaagd. Rik Van Looy behaalde tussen 1958 en 1965 acht overwinningen op monumenten, Roger De Vlaeminck zelfs elf van 1970 tot 1979. Uiteraard torent Eddy Merckx boven alles uit met 19 triomfen. Hij won zelfs elk monument minstens twee keer. Gilbert zal in 2020 hetzelfde proberen te doen voor zijn drie landgenoten. Maar hoewel Milaan - Sanremo de gemakkelijkste klassieker is, is het waarschijnlijk ook de moeilijkste om te winnen. Te veel kanshebbers om te winnen. Gilbert eindigde tweemaal als derde in 15 starts. Veel pogingen zal de 36-jarige niet meer krijgen...
Philip Gilbert, na zijn overwinning in Parijs – Roubaix:
“Het is altijd mijn droom geweest om alle monumenten te winnen. Nu ben ik daar weer een stap dichter bij. Veel mensen waren pessimistisch. Je zei dat ik het niet kan. Maar twee jaar geleden won ik de Ronde van Vlaanderen en nu Parijs – Roubaix. Ik ben veranderd als renner, mezelf getransformeerd van een puncheur naar een kasseispecialist. Ik heb hard gewerkt om achter de big five aan te gaan: nu ontbreekt alleen Milaan – Sanremo.”
Laat een bericht achter