Test / E-Bike: Met de Sushi Maki MK2 nemen we nu een ongewoon betaalbare e-bike onder de loep. Voor een prijs van minder dan 1.000 euro moet je veel compromissen sluiten - je kunt in de test ontdekken of de slanke fiets het nog waard is.
Sushi Maki: uitpakken en monteren
Het merendeel van de verkochte sushi-fietsen moet bij de koper thuis aankomen in een doos rechtstreeks uit de officiële online winkel. Nu is het directe verkoopmodel zeker niets nieuws in 2022 en heeft het zich stevig gevestigd. Zoals bij alle fietsen en e-bikes uit de postorderhandel, betekent dit ook dat je bij Sushi een deel van de eindmontage zelf moet doen.
Zodra we het pakket ontvingen, waren we verbaasd over de zeer compacte doos - de reden was snel gevonden na het openen: de sushi-maki is zo goed als gedemonteerd en je moet wat tijd plannen om de fiets rijklaar te maken. De officiële unboxing- of montagevideo, die vrij lang is met 45 minuten, is niet verrassend. Allereerst is het positief dat alle benodigde tools bij de levering zijn inbegrepen, zodat je direct aan de slag kunt.
Remmen niet voorgemonteerd - een no-go!
Veel van de uit te voeren montagestappen zijn geen al te groot probleem, zelfs niet voor niet-professionals. Het monteren van het stuur, de pedalen of het voorwiel is eenvoudig en eigenlijk kan hier relatief weinig misgaan. Veel problematischer is echter dat de remklauwen van de mechanische schijfremmen niet zijn gemonteerd. Deze taak wordt volledig overgelaten aan de koper. Iedereen die nog nooit een schijfrem heeft gemonteerd of simpelweg geen ervaring heeft met schroevendraaiers, wordt hulpeloos overweldigd, hoe gedetailleerd de bijbehorende video's ook zijn. De wrijvingsloze, veilige afstelling van de remmen kost zelfs een ervaren fietser enkele minuten. Los daarvan: dat de juiste montage van een voor de veiligheid zo belangrijk onderdeel aan de klant wordt doorgegeven, is voor ons een absolute no-go.
Laag gewicht - maar kleine batterij en zwakke motor
Na de ietwat moeizame montage kun je je verheugen op een echt stijlvolle en aangenaam lichte fiets. Het ongewoon slanke aluminium frame maakt een degelijke indruk, sommige kabels zijn zelfs intern weggewerkt. Aan de andere kant zitten alle kabels voor de motor en accu ergens aan de buitenkant van het frame. Prettig: Bevestigingspunten voor een bagagerek en spatborden zijn aanwezig, de bijbehorende standaard bevestigingen moeten passen, of je kunt de officiële Sushi Bikes shop gebruiken.
Het aandrijfsysteem heeft ook zijn aandeel in het werkelijk zeer lage totaalgewicht van 16 kilogram in maat L. Op onze testfiets wordt de compacte naafmotor in het achterwiel ondersteund door een compacte accu in de vorm van een drinkfles met een capaciteit van slechts 124 Wh. Deze laatste is echter door zijn afmetingen en gewicht ook heel gemakkelijk te hanteren en kan gemakkelijk in bijna elke rugzak worden ondergebracht. Hetzelfde geldt voor de lader, die de batterij in ongeveer drie uur van 0 naar 100% oplaadt. Gezien het bereik is de compacte voeding je beste vriend - maar daarover later meer. Overigens heeft de wat nieuwere Maki+ een grotere accu met 230 Wh, die met een bijbehorende set ook achteraf in de Maki kan worden ingebouwd.
Hij wordt bediend via een nogal ouderwetse besturingseenheid op het stuur, die meer doet denken aan een zakrekenmachine uit de jaren 90 dan aan een moderne besturingseenheid voor een e-bike. Het voldoet echter aan zijn doel: de aandrijving kan hier worden ingeschakeld en het ondersteuningsniveau kan worden geselecteerd uit drie niveaus met + en -. De geïntegreerde LED's geven informatie over de laadstatus van de accu en het ondersteuningsniveau - als de zon niet schijnt. Dan zijn de LED's helaas niet meer zichtbaar - jammer. Tip van ons: Sushi biedt voor 39 euro een modern bedieningspaneel met geïntegreerd LCD-scherm voor montage achteraf.
Sushi maki op de proef stellen
Om een idee te krijgen van de rit, hebben we de Sushi Maki op de proef gesteld. De fabrikant specificeert het vermogen van de motor als 200 watt, wat ook wordt bevestigd in onze metingen. Soms krast hij zelfs de grens van 250 watt en is daarom iets krachtiger dan vermeld. In vergelijking met de concurrentie moet de kleine naafmotor echter een paar veren verliezen. Zelfs de zwakste middenmotoren hebben beduidend meer vermogen, dus een Bosch Active Line Plus aandrijving brengt dat ongeveer dubbel zoveel. Ook andere naafmotoren hebben merkbaar meer vermogen - bijvoorbeeld de Mahle X35.
De situatie is vergelijkbaar met de batterij: Sushi geeft een maximale actieradius van 40 km aan, wat we erg optimistisch vinden. In onze metingen houdt de Maki het geen 20 km uit in het hoogste ondersteuningsniveau op het vlakke en zelfs met minder vermogen zou de 40 alleen onder optimale omstandigheden moeten worden bereikt. Wat dat betreft kunt u waarschijnlijk rekenen op een realistische 25 km - de oplader is daarom ook een bijna noodzakelijke metgezel in het dagelijks leven als u niet zonder de motor wilt.
Wat opviel in onze metingen was dat de motor heel vroeg afsloeg: bij een snelheid van ca. 20 km/u smoorde hij zijn vermogen om vervolgens bij ca. 24,5 km/u uiteindelijk volledig tot stilstand te komen. Vrijwel alle andere e-bikes gaan pas gas geven vanaf 24 km/u en geven vaak ondersteuning tot ca. 26 km/u.
We waren positief verrast door de motoruitschakeling op de remhendels: aangezien de aandrijving (zoals bij bijna alle e-bikes in deze prijsklasse) geen koppelsensor heeft, maar zijn kracht regelt met de crankbeweging, is er een verschillende mate van push-on, afhankelijk van de situatie. Dat betekent dat de motor nog even duwt nadat je stopt met trappen. Dit kan een beetje onbekend zijn, vooral in het begin, en kan zelfs relevant zijn voor de beveiliging. De verbinding met de remhendels helpt hierbij: op de testbank is duidelijk te zien dat de motor direct stopt als de remmen worden aangetrokken. Leuk!
Componenten op de Sushi Maki: Geen versnellingen, maar degelijke remmen
Gezien de lage prijs zijn er niet al te veel verrassingen als het gaat om de componenten. Je moet het helemaal zonder versnellingen doen - alle Sushi-fietsen zijn (tot nu toe?) Alleen verkrijgbaar als fietsen met één versnelling. De gekozen overbrengingsverhouding is prima voor vlakke gebieden en de comfortabele cadans wordt bereikt bij snelheden tussen 20 en 25 km/u. Op hellingen daarentegen moet je hier en daar uit het zadel komen, ook omdat de aandrijving vrij snel buiten adem raakt.
De gekozen mechanische schijfremmen van de Tektro zijn erg netjes. Natuurlijk moet je hier geen remankers zoals een Shimano XT of Magura MT5 verwachten - maar ze zijn voldoende voor het gekozen toepassingsgebied; op voorwaarde dat ze correct zijn geïnstalleerd.
Voor de overige componenten zoek je tevergeefs naar de namen van bekende fabrikanten - maar dat hoeft niet negatief te zijn, zeker niet voor de vraagprijs. Opvallend zijn de wielen en de daarop gemonteerde banden. Deze laatste zijn met 28 mm erg smal en zorgen in combinatie met de hoge velgen voor een zeer chique uitstraling. Helaas gaat dit ten koste van het comfort.
Tot de leveringsomvang behoren ook een StVZO-conform batterijgevoed verlichtingssysteem en de benodigde reflectoren.
Goed rijgedrag MAAR...
In de praktijk is het eerste dat opvalt de zeer bijzondere geometrie voor een fiets op maat van de massa. Merkbaar geïnspireerd door de trein of de fixie-scene, zit je nogal gehurkt, maar toch sportief. Dat betekent veel gewicht op de handen en het stuur, wat in combinatie met de steile stuurhoek zorgt voor levendig rijgedrag. Dit kan erg leuk zijn als je er eenmaal aan gewend bent, maar de Maki wordt snel nerveus en is zeker niet gemakkelijk te besturen voor zeldzame bestuurders.
De aandrijving is absoluut prima voor het beoogde toepassingsgebied. Zoals gebruikelijk bij een naafmotor is hij lekker stil en zelfs op maximaal vermogen alleen hoorbaar door een nauwelijks waarneembare brom. Topprestaties mag je hier natuurlijk niet verwachten; het laagste niveau van ondersteuning is nauwelijks waarneembaar, zelfs op het vlakke, de extra boost is pas daarboven merkbaar. Maar dan is het zeker genieten, zo kan starten bij het stoplicht zeker een glimlach op het gezicht van e-bike nieuwkomers toveren. Om deze glimlach echter niet plotseling te laten verdwijnen, is het bijna verplicht om de oplader bij de hand te hebben of je te beperken tot korte afstanden. In onze testperiode van zo'n vier weken bleek een gemiddelde actieradius van zo'n 25 km realistisch. Het delen van de batterij wordt ook bemoeilijkt door het feit dat de laadniveau-indicator uiterst onbetrouwbaar is.
De vertaling van de single-speed aandrijving bleek geschikt te zijn voor het vlakke München. U moet echter ook op kleinere hellingen goed trappen, aangezien de aandrijving hier vrij vroeg overgaat; Dit betekent ook dat je op hellingen van rond de 12% of meer uit het zadel moet stappen en uit het zadel moet stappen. Dit laat ook zien dat het frame erg zacht is in het gebied van de trapas en behoorlijk verdraait. Aan de andere kant: de Sushi Maki is geen racefiets en het daarmee gepaard gaande vermogensverlies zal waarschijnlijk voor niemand echt relevant zijn.
…ondergronds comfort
Het feit dat de Sushi Maki ondanks de algehele positieve indrukken tot nu toe slechts in beperkte mate kan worden aanbevolen, is te wijten aan het zeer lage comfortniveau - een kritiek punt voor een alledaagse fiets. Zodra je niet op een gladde ondergrond staat, is zelfs het kleinste bultje merkbaar in je handen, armen en billen.
De belangrijkste reden hiervoor zijn waarschijnlijk de zeer smalle banden en de opvallende velgen. De 28 mm banden moeten in de stad tot minimaal vier bar worden opgepompt als je de binnenband niet regelmatig wilt wisselen, waardoor de banden zelf als dempend element bijna komen te vervallen. De hoge velgen kunnen ook nauwelijks draaien en geven daardoor ook bijna ongefilterde schokken door. Helaas gaat deze serie ook verder met het frame en de vork en eindigt in de ergonomisch allesbehalve geslaagde contactpunten zadel en handgrepen. Vooral die laatste zijn negatief: zo hard als een plank, bijna zonder demping en met een onaangename siernaad, dit zijn directe kandidaten voor een ruil voor ons. Om de eer van de sushi maki te redden, moet men in ieder geval stellen dat dit gebrek aan comfort door zichzelf kan worden verholpen met beheersbare extra financiële uitgaven. Frame en vork bieden voldoende ruimte voor bredere banden, handvatten en zadel zijn standaard onderdelen die kunnen worden ingewisseld voor elk alternatief.
Laat een bericht achter