Wielrennen: Voor de profs op de weg zit het seizoen 2022 erop. Af en toe zijn er nog kleine criteria en rondritten, maar de laatste WorldTour-wedstrijd ligt al lang achter ons. tijd om terug te blikken. Vandaag gaan we dieper in op de drie grote nationale tours in Italië, Frankrijk en Spanje.
Giro d'Italia: Bora – hansgrohe zet een meesterwerk neer
Het is zover: het Duitse team Bora - hansgrohe wint in mei 2022 zijn eerste grote ronde. Jay Hindley verslagen in een spannend duel Richard Carapaz (Ineos Grenadiers). Aan het einde van de drie weken heeft hij 1:18 voorsprong op de Ecuadoraan, die in 2019 al zegevierde. De beslissing viel pas op de voorlaatste dag toen Jai Hindley zijn tegenstander op beslissende wijze kon distantiëren op de Passo Fedaia. Hij nam Rosa over en gaf ook in de afsluitende tijdrit niet op. De strijd om het puntenklassement en de bergtrui was iets minder spannend. In de sprints bleek Arnaud Demare (Groupama – FDJ) als duidelijk de sterkste coureur. De Fransman won drie etappes. Koen Bouwman (Jumbo – Visma) uit Nederland scoorde zoveel punten in de bergen dat hij de Giro d'Italia eindigde met bijna twee keer zoveel punten als de runner-up.
Voel je goed verhaal: Eerlijk gezegd waren er dit jaar verschillende feelgoodverhalen te volgen tijdens de Giro d'Italia. Vanaf Vincenzo Nibali (Astana), die aan het einde van het seizoen op 37-jarige leeftijd met pensioen zou gaan. Hij reed voor de laatste keer de Giro en eindigde op een ondankbare vierde plaats overall. Toch kon hij eens te meer bewijzen dat hij een van de grootste professionele wielrenners van onze tijd was. De ritzege van was ook mooi Mark Cavendish (Quick-Step Alpha Vinyl), die maar liefst 16 krijgt in de Giro d'Italia. Deze drie weken in Italië zullen we nooit vergeten Juan Pedro López (Trek – Segafredo). De Spanjaard nam de Maglia Rosa na de derde etappe over en gaf hem pas in de 14e weer op. Uiteindelijk kon hij worden gevierd als de beste jonge professional in Verona.
Ongelooflijk: Het zorgde eigenlijk ook voor een absoluut feelgood-verhaal Biniam Girmay (Intermarché - Wanty - Gobert Matériaux). De Eritreeër won de tiende etappe en zorgde daarmee voor een enorm succes voor de zwarte Afrikanen. Maar slechts enkele ogenblikken - woordspeling bedoeld - later zou het feelgoodverhaal een droevig verhaal moeten worden. Want bij de prijsuitreiking schoot Girmay de champagnekurk in het oog. Hij moest opgeven en een pauze nemen van het racen.
Duits hoogtepunt: Een Duits hoogtepunt uitkiezen bij de Giro d'Italia 2022 is bijna onmogelijk. Want de Ronde van Italië stond dit jaar bol van Duitse topprestaties. Beginnend met de sterke teamprestatie van het Raublinger raceteam Bora - hansgrohe, tot en met de zevende plaats algemeen Emmanuel Buchman tot aan de ritzege van Lennard Kaemna alles was aanwezig op de Etna. Met Rick Zabel (Israel – Premier Tech) en Lennard Kämna, twee Duitse profs, mochten zelfs korte tijd de bergtrui dragen. Lennard Kämna zorgde op de voorlaatste etappe voor HET Duitse hoogtepunt, dat nog jaren in de herinnering zal blijven. Daar viel hij in het hooggebergte terug uit de kopgroep om teamgenoot Jai Hindley te ondersteunen. Zijn verhoogde tempo slaagde er uiteindelijk in om Richard Carapaz op afstand te houden en de Giro-overwinning van Jai Hindley te bezegelen. Een onvergetelijk moment.
Tour de France: Jumbo – Visma verslaat Pogacar
De Tour de France heeft ons eens te meer laten zien dat wielrennen een teamsport is. Want de Nederlandse ploeg Jumbo - Visma drukte zo'n stempel op de Ronde van Frankrijk dat zelfs de tweevoudig Tourwinnaar Tadej pogacar (VAE) brak het. Maar voorheen Jonas Vingegaard in actie kwam, hoorde de Tour de France er van harte bij Wout van Aert. De Belg veroverde in de tweede etappe de gele trui en mocht die vier dagen dragen. Naast drie etappezeges kan Wout van Aert zich ook verheugen op het winnen van het puntenklassement aan het einde in Parijs. En laten we eerlijk zijn: hij had de bergtrui kunnen winnen. Maar de gestippelde moet uiteindelijk van Jonas Vingegaard zijn, net als de gele. Want de Deen nam vooral op twee dagen kostbare tijd af van tegenstander Pogacar. Tot aan de Col du Granon en op weg naar Hautacam nam de Deen in totaal bijna vijf minuten afstand van de Sloveen. Niemand had dat voor de tour verwacht, vooral omdat Vingegaard eigenlijk alleen maar co-captain was van primoz roglic ging de wedstrijd in.
Voel je goed verhaal: De 109e Tour de France zorgde voor enkele mooie verhalen. Te beginnen met de Grand Depart in Denemarken, waar de Deense fans vrije dagen voor wereldwijde verbijstering zorgden. Enkele toeschouwers stonden in rijen van tien langs de kant van de weg. Puur enthousiasme voor fietsen. Het geheel werd bekroond door het sterke optreden van Magnus Kort (EF). De Deen won alle eerste bergklassementen, waardoor hij elf punten kreeg. Nooit eerder wist een profwielrenner zoveel waarderingen op rij te winnen in de Tour de France. De snor zorgde voor een echt record. Maar dit mag niet het enige hoogtepunt op Deense bodem zijn. Op de tweede en derde etappe werd gejuicht Fabio Jakobsen (Quick-Step Alpha Vinyl) en Dylan Groenewegen (Jumbo – Visma) op een ritzege. Nog geen twee jaar eerder hadden deze twee een ernstig ongeval. Bij de Ronde van Polen duwde Groenewegen Jakobsen in een massasprint zo ver de bende in dat de Nederlander in coma raakte en bijna overleed. Dat beiden dit ongeval overleefden en er goed mee omgingen, bleek al in de eerste week van de Tour de France van dit jaar. De overwinning van de dag was ook hartverscheurend Hugo Holle (Israël - Premier Tech). De Canadees won etappe 16 in tranen. Hij droeg zijn succes op aan zijn overleden broer. Hij keek vroeger met hem naar de Tour de France. Toen hij stierf, beloofde hij hem dat hij op een dag een etappe van de tour voor hem zou winnen. Die belofte heeft hij nu waargemaakt.
Ongelooflijk: Het was moeilijk de sterke prestatie van de Tour de France van dit jaar te geloven wout van aert (Jumbo - Visma). De Belg was niet alleen een sterke helper op elk terrein, maar zelf ook altijd kandidaat voor de overwinning. Of het nu in het hooggebergte is, in een tijdrit, op kasseien of in een massasprint - Wout van Aert is meestal een goede tip. Toen besloot hij in de 19e etappe niet mee te doen aan de massasprint. Gesprongen teamgenoot en approacher Christoffel Laporte voor hem - en won. Gewoon ongelooflijk!
Duits hoogtepunt: Wie anders had het Duitse hoogtepunt van de Tour de France van dit jaar kunnen verzorgen als dat niet het geval was Simon Geschke (Cofidis)? De Berlijner droeg maar liefst negen dagen de bergtrui en haalde bijna Parijs. Maar toen kwam de laatste bergetappe en Jonas Vingegaard dwarsboomde zijn plan. Uiteindelijk ontbreken er nog maar acht punten van de tourwinnaar. Geschke nam het zelf ter harte: "De beste klimmer won de bergtrui." Hij heeft gelijk. Het is in ieder geval jammer. Ook de sterke prestatie van Lennard Kaemna (Bora-hansgrohe). Na zijn ritzege in de Giro d'Italia deed hij bijna hetzelfde in de Tour de France. Op weg naar La Planche des Belles Filles werd Kämna op slechts enkele meters van de finish ingehaald.
Vuelta a Espana: Evenepoel wordt Grand Tour-coureur
Dat horen we al een aantal jaren keer op keer Remco Evenepoel (Quick-Step Alpha Vinyl) zou de nieuwe Eddy Merckx zijn. En hoewel hij al een aantal indrukwekkende resultaten heeft behaald - en die vergelijking is sowieso oneerlijk - heeft hij niet aan de verwachtingen voldaan, althans bij grote nationale tours. Dat zou moeten veranderen bij de Vuelta a Espana 2022. De Belg nam in de zesde etappe de rode trui over en gaf die pas af in Madrid. De talrijke aanvallen van Enrique Meer (Movistar) – die voor de derde keer als tweede eindigde in de Vuelta – kon hij zich ook in het hooggebergte afweren. Het podium wordt gecompleteerd door Juan Ayuso (VAE) nog een Spanjaard. Op 20-jarige leeftijd is hij de grote hoop van een hele natie.
Voel je goed verhaal: Ook bij de Vuelta a Espana zorgde het team Jumbo - Visma voor een waar vuurwerk, ook al waren het geklasseerde coureurs primoz roglic moest uiteindelijk geblesseerd opgeven. De ploegentijdrit werd gelijk bij de start gewonnen, zodat er vrolijk gewisseld kon worden voor het algemeen klassement. Robert Geink mocht eerst in zijn geboorteland Nederland de rode trui dragen. Toen schakelde het over op de schouders van landgenote Mike Teunissen over Edward Affini naar Primoz Roglic. Een duidelijk teken dat het goed zit in het Jumbo – Visma team.
Ongelooflijk: Ik ben in Madrid aangekomen Richard Carapaz (Ineos Grenadiers) presenteerde de bergtrui. Na drie ritzeges kan de Ecuadoraan tevreden zijn met zijn optreden, al begon hij eigenlijk met ambities voor de eindzege aan de koers. Merkwaardig was echter hoe de dragers van de bergtrui uit de koers vielen. De Monegask Victor Langellotti (Burgos - BH) droeg het tot de achtste etappe voordat hij viel en moest stoppen. Het nam het over Jay Vine (Alpecin-Deceuninck). De Australiër won twee etappes en leek nu al een zekere winnaar. Maar toen overviel het hem ook: een val. Taak! Dus kreeg Richard Carapaz de stip - en gaf hem pas terug in Madrid.