Er zijn amper vijf dagen verstreken of de volgende wedstrijd in de Duitse Cycling Cup staat al op de agenda. Locatie deze keer de oude binnenstad van Dresden. Maar aangezien de woonplaats van onze teamgenoot Bernd Weinhold voor de meeste coureurs van het team op weg is naar Dresden, spraken we af voor een kop koffie in de buurt van Greiz in Thüringen op zaterdagmiddag. Moeilijk te geloven, maar ondanks de verschillende ritten lukte het ons allemaal om stipt om 2 uur 's nachts in de tuin van Bernd te zitten. Tot groot vermaak was alleen de chauffeur met de kortste rit (naburige stad) te laat.
Onze gastheer en vooral zijn vrouw Silke zorgden liefdevol voor de hele roedel en het ontbrak ons dus aan niets. Het weer was perfect om samen in de zon te zitten en ons klaar te maken voor de volgende dag. Nadat de buiken van iedereen waren gevuld en alle negen evenementen waren uitgewisseld, begonnen we aan een korte fietstocht.Bernd leidde ons door zijn thuisroutes en verraste ons met verborgen fietspaden en dromerige weidse uitzichten.
Met pijn in het hart namen we afscheid van onze ligstoelen en vertrokken we in de late namiddag naar Dresden. De Italiaan in de Dresdner Neustadt was al gereserveerd en dus rondden we samen onze dagtrip af. Tot onze grote verbazing zorgden Anne Löffler en Friedemann Trepte van Rothaí Sports uit Leipzig, die ook ter plaatse waren met hun Lawi-stand voor het evenement, wederom voor een perfecte ondersteuning en organisatie.
Hoe kan een dag voorafgaand aan een spannende en belangrijke race beter worden gemaakt?
De volgende dag begon weer vroeg. Maar al in de ochtenduren kondigden de zon en de bijbehorende temperaturen zich indrukwekkend aan en schonken ons een ontbijt op de patio van het hotel. In deze omstandigheden zou je bijna kunnen zeggen dat we allemaal diep ontspannen waren. Na de maaltijd snel de startpapieren gehaald en bekende gezichten gegroet en toen terug naar het hotel. De teamvergadering en de algemene racevoorbereidingen lagen nog voor ons.
Enrico Poitschke, onze sportief directeur, gaf ons opnieuw enkele individuele aankondigingen via de telefoon en stelde taken op voor de race. We bespraken deze samen en bepaalden onze tactiek voor de race.
Stipt om 11 uur stonden we aan de start en genoten van het fantastische landschap van de oude binnenstad van Dresden. Het stratencircuit maakt indruk met zijn prachtige uitzicht en vele bochten. Stadscursussen zijn natuurlijk altijd doorspekt met gevarenzones, dus we hebben geprobeerd deze punten gericht onschadelijk te maken en zo valpartijen te voorkomen. Daarnaast zou een harde wind de race voor ons nog moeilijker moeten maken. Veel pogingen om het veld te overtreffen mislukten en het werd de meeste grotere teams al snel duidelijk dat er waarschijnlijk geen ontkomen aan was van een massasprint. De ronden waren erg snel en veel coureurs waren al verzwakt door ontsnappingspogingen, maar in de laatste ronde mobiliseerde iedereen weer alle krachten en gingen we als een lang veld de laatste kilometers langs de oevers van de Elbe op. Met nog bijna vier kilometer te gaan viel een renner vooraan in het veld uit onoplettendheid en hoewel de situatie opgelost leek, was dit de oorzaak van een grotere valpartij enkele meters verderop. Till, een belangrijke man voor onze sprintvoorbereiding, viel en Stefan, onze onvermoeibare bromfiets, kon de val ontwijken, maar werd zwaar opgehouden.
Het bleef hectisch aan de kop van het veld. Manfred, Bernd en Alex moesten nu de twee mislukkingen in onze sprintvoorbereiding goedmaken. Ze overtroffen zichzelf letterlijk en brachten Daniel en mij net voor de finish in een kansrijke positie. Op zo'n 600 meter van de finish passeerde ik de laatste man voor mij en nadat ik Daniel op mijn achterwiel zag zitten was ik niet meer te stoppen. Ik deed mijn best om Daniel het laatste zetje te geven dat hij nodig had en Daniel voltooide het werk van het hele team met vlag en wimpel.
Dat we die dag ook nog het ploegenklassement wisten te winnen was geweldig en daarom hebben we tijdens en na de prijsuitreiking deze succesvolle racedag uitbundig gevierd.
Vier races van de GCC-serie staan ons nog te wachten en de plaatsen in het algemeen klassement worden nog hard bevochten. Het blijft dus spannend... We horen nog wel uit Bremen, want daar vindt over een paar dagen de volgende belangrijke strijd om de punten plaats!
Tot die tijd het allerbeste en veel zonnige uurtjes op de fiets.
Jouw Frederik
Laat een bericht achter