Spectrum: Niet zonder jaloezie blijven veel Duitse stadsfietsers naar het noorden kijken naar onze buren in Kopenhagen of Amsterdam. Daar vind je een fietsinfrastructuur waar je in dit land alleen maar van kunt dromen. Maar misschien zou dat snel kunnen veranderen – in ieder geval in Berlijn. Een kleine groep architecten en culturele experts heeft nu een voorstel gepubliceerd voor een 9 km lang overdekt fietspad door het centrum van Berlijn. Hiervoor wordt een van de herkenningspunten van de stad gebruikt: metrolijn U1.
De U1 in Berlijn is bekend tot ver buiten de stadsgrenzen van de Duitse metropool, of het nu gaat om film en televisie, musicals, bezoeken of duizenden iconische foto's. De 120 jaar oude verhoogde spoorlijn is ongetwijfeld een van de symbolen van de Duitse hoofdstad. De constructie van metaal en beton strekt zich enkele meters hoog uit en vervoert dagelijks de treinen van de U1-lijn met duizenden passagiers - en daaronder? Meestal woestenij. Het Radbahn-initiatief wil daar nu verandering in brengen: in de toekomst moet er een aparte verkeersader voor het fietsverkeer van de stad komen op de 8,9 km tussen Zoo en Warschauer Straße.
Het idee is simpel en klinkt op het eerste gezicht uiterst plausibel: Grote delen van de ruimte onder het verhoogde spoorviaduct staan leeg en ongebruikt. Er zou meer dan genoeg ruimte zijn voor een tweebaans fietspad, dat als dak voor de metro zou dienen en bescherming zou bieden tegen de brandende zon, koude regen of gladde sneeuw. Maar in overeenstemming met het zelfbeeld en imago van de stad moet de Radbahn veel meer zijn dan alleen een saai fietspad: langs de route, die door de trendy wijken Kreuzberg en Friedrichshain kunnen een lekke band of soortgelijke mankementen snel repareren.
Het team achter de Radbahn raakt echter ook enkele moderne ideeën aan in het bijbehorende concept, die sommigen zouden omschrijven als dagdromen, anderen als moedige toekomstvisies. Daarbij hoort bijvoorbeeld het idee om de verkeerslichten langs de route af te stemmen op fietsverkeer en niet op autoverkeer. Digitale displays langs de Radbahn moeten dan altijd de optimale snelheid voor de 'groene golf' aangeven. Een gedurfd voorstel in een land als Duitsland, waar de autolobby sterker is dan in de meeste andere Europese landen. Een van de nog gewaagdere ideeën is een drukgevoelig oppervlak dat elektriciteit moet opwekken voor de winkels en stands langs de Radbahn.
Het concept werd pas een paar dagen geleden online gepresenteerd, maar de media berichten er nu van ver buiten de stadsgrenzen over en het idee vindt ook zijn eerste aanhang in de politiek, onder wie bijvoorbeeld de Groenen-politicus Hans-Christian Ströbele. Ook op Facebook roemt de ADFC het initiatief en het concept bijbehorende pagina nu meer dan 8.000 fans. Maandag werd de Radbahn ook bekroond met de federale prijs voor ecodesign in de categorie 'Concept'. Allemaal goed dus, als er niet een paar hindernissen waren die niet onderschat mogen worden en die nog overwonnen moeten worden.
Enerzijds is de financiering in dit vroege stadium natuurlijk nog volkomen onduidelijk. Ook al benadrukken de mensen achter het concept keer op keer dat er slechts kleine, 'slimme' investeringen nodig zijn om grote delen van het pad bruikbaar te maken, toch is er een groot vraagteken. Langs de route zijn er ook enkele structurele uitdagingen, zoals bruggen of trappen onder het viaduct door. Er moet nog gekeken worden of dit probleem zo eenvoudig kan worden opgelost als in het concept wordt gesuggereerd – het plan hier is om het fietspad gewoon aan het viaduct te hangen.
Er is dus nog veel te doen, maar het begint altijd met een idee - en dat vinden we geweldig. De Radbahn in Berlijn zou een enorme stap zijn voor de fietsinfrastructuur in heel Duitsland en we duimen dat het tweewielige verkeer straks onder de palen van de U1 door de hoofdstad rolt.
Meer informatie over het project is te vinden op de officiële website:
Laat een bericht achter