Test: Salsa Beargrease Carbon X7 Carbon - Fatbikes? Voor mij was het tot nu toe meer een onderwerp waar ik, als XC/marathon-georiënteerde rijder, om glimlachte of bijna verafschuwde. Toen ik de Salsa Beargrease kreeg om te testen, was ik eerst nogal sceptisch. Maar de salsa en de modderige omstandigheden met restsneeuw op de toppen van het Beierse Woud in het voorjaar hebben eens te meer bewezen: je moet niet blijven hangen in je vooroordelen en vaker iets nieuws proberen!
Salsa Beargrease X7 Carbon: frame en vork
Salsa wordt gezien als een van de pioniers op het gebied van fatbikes en er is dan ook al veel ervaring met de ontwikkeling van het Beargrease frame. Het wordt geleverd in een opvallende violetblauwe effectafwerking die bijna doet denken aan de beroemde Klein-monturen van toen. De carbon vork komt in een bijpassende kleur en nestelt zich goed in de zachte rondingen van het carbon frame. Het frame is gemaakt van carbon met een hoge modulus en bespaart ongeveer 350 g in vergelijking met de aluminium versie. Kabels en remleidingen zijn discreet in het frame verwerkt en verstoren het totaalbeeld niet. Naast een stijve vork kan het frame ook worden gebruikt met standaard 100 mm dikke fietsvorken; voor iedereen die het graag wat comfortabeler heeft.
Je hoeft je met het frame niet helemaal te committeren aan de fatbike, want er kan ook op 27,5″ wielen tot 3,25″ of 29″ wielen tot 3″ gereden worden. Als je wilt, kun je spontaan wielen verwisselen en het karakter van de fiets veranderen. Aan de achterzijde wordt een 177 mm x 12 mm as met symmetrische uitlijning gebruikt voor een stijver wiel aan de achterzijde en een betere kettinglijn, wat door de brede banden vaak voor problemen kan zorgen bij fatbikes. De vork is ook gemaakt van carbon en is uitgerust met een 150 mm steekas. Aan de zijkanten van de vork zit schroefdraad die kan worden gebruikt om bagagerekken of flessenhouders te bevestigen.
Salsa Beargrease X7 Carbon: geometrie
De eerste blik op de geometrietafel blijft bij de zit- en stuurhoek. Een zithoek van 73° en een balhoofdhoek van 68,4° zijn behoorlijk sportief voor een dikke fiets. De staande achtervorken zijn ook vrij kort met 440 mm en beloven een redelijk wendbare fiets. Salsa gebruikt deze geometrie met de Beargrease vrijwel ongewijzigd sinds 2012. Het doel was dat de fiets zich goed zou voelen in een grote verscheidenheid aan omstandigheden. Bovendien moet er ondanks de dikke banden een goed compromis worden gevonden tussen soepel lopen en wendbaarheid met de geometrie. De hoogte van de trapas is altijd een probleem bij dikke fietsen. Ook dit werd bij de Beargrease zo laag mogelijk gehouden om een laag zwaartepunt te bereiken wat zorgt voor een betere controle over de fiets.
Salsa Beargrease Carbon X7
S | M | L | XL | Stage 5 | Stage 6 | Stage 7 | |
zitbuis (in mm) | 381 | 432 | 483 | 533 | |||
Bovenbuis horizontaal (in mm) | 580 | 605 | 625 | 640 | |||
balhoofdbuis (in mm) | 100 | 110 | 120 | 130 | |||
liggende achtervork (in mm) | 440 | 440 | 440 | 440 | |||
Wielbasis (in mm) | 1098,6 | 1124,4 | 1145,3 | 1161,1 | |||
Stuurhoek (in °) | 68,4 | 68,4 | 68,4 | 68,4 | |||
Zithoek (in °) | 74 | 74 | 74 | 74 | |||
Bereik (mm) | 399,6 | 421,8 | 438,9 | 451,1 | |||
Stapels (mm) | 590,0 | 599,3 | 608,6 | 617,9 |
Rahmen | Beargrease koolstof |
Verende voorvork | Bearpaw koolstof |
stom | / |
Waaiers | Salsa Fat / SUNringlé Mulefut SL, 80 mm, tubeless |
Band VR | 5NRTH Husker Thru, 26 x 4" |
Band HR | 5NRTH Husker Thru, 26 x 4" |
Achterderailleur | sram x7 |
Shifter | sram x5 |
zwengel | sram x5 |
Voorderailleur | sram x5 |
Rem | Ram DB1 |
remschijven | Ram G2CS |
Zadelpen | Zoom SP-218 |
Zadel | WTB Pure V-comp |
Stam | Salo-gids |
Stuur | Salsa zoutvlakte 3 |
Salsa Beargrease X7 Carbon: kenmerken
Met 3099 € begin je in de Salsa Fatbike-wereld met een carbon frame. We hebben deze versie getest met de Beargrease X7 Carbon. Om te beginnen krijg je een carbon frame met vrij gemiddelde onderdelen. Schakelen doe je met een mix van Sram X5 en X7 in een 2×10 configuratie. De overbrengingsverhouding, met 22-34 op de crank en 11-36t cassette, biedt ook genoeg reserves voor steile, modderige beklimmingen. Ook de remmen komen van SRAM met een DB1, al zijn de remschijven met 160 mm voor en 140 mm achter nogal schaars. De wielen zijn voorzien van in-house Salsa naven en SunRinglé Mulefut SL tubeless velgen met een breedte van 80 mm. Een 45NRTH Husker Dü band met een breedte van 4,0″ zorgt voor de nodige grip op de fatbike. Verder worden voornamelijk salsa-onderdelen en een WTB Pure V Comp als zadel in de cockpit geïnstalleerd. De gemiddelde onderdelen voegen een beetje gewicht toe, wat een beetje jammer is voor het lichtgewicht carbon frame, vooral gezien het gat dat de fiets al in je portemonnee achterlaat. Maar je hebt wel degelijke, betrouwbare onderdelen die meerdere avonturen met de fatbike kunnen doorstaan.
Salsa Beargrease X7 Carbon: op pad
Natuurlijk zorgde mijn scepsis over fatbikes ervoor dat de Salsa het aan het begin van de test moeilijk met me had. Dus ik maakte er het beste van en zocht sneeuw in de hoger gelegen delen van het Beierse Woud voor de eerste proefrit. Bij de eerste beklimming op asfalt en daarna op een bosweg liet de Salsa zich van een onverwachte kant zien: dankzij zijn sportieve geometrie klom de Beargrease verrassend goed en was ook de rolweerstand beperkt. Eerste vooroordeel al vernietigd. Op de afdaling over de nog besneeuwde paden liet de fiets zijn voordelen ten volle zien. Ondanks de dooi en de relatief diepe, zachte sneeuw zorgden de 4,0″ brede banden bij voldoende snelheid voor voldoende lift om niet door het sneeuwdek te breken. Aan het einde van de afdaling werd er nog een skipiste gerockt, wat weer erg leuk was.
Onder de indruk van de positieve indrukken besloot ik de fiets mee te nemen op mijn XC-rit op zaterdagochtend met mijn collega's. Allereerst rees de kwestie van de luchtdruk. De luchtdruk is alles op een onafgeveerde fatbike, omdat deze de wegligging aanzienlijk beïnvloedt. Met mijn bijna 80 kilo besloot ik te beginnen met 0,6 bar in de banden wat betreft de rolweerstand. Dus het werd een beetje eigenwijs op de baan met hobbelige wortelpassages. Lucht eruit dus. Uiteindelijk kreeg ik ongeveer 0,3-0,4 bar in de banden. Maar ik denk dat iedereen zijn optimale instelling moet vinden, afhankelijk van de baan. Voor mij persoonlijk was de genoemde 0,4 bar in de banden perfect. In de rondte bleek de salsa zeer geschikt om mee te toeren. Een beetje geholpen door de zeer modderige omstandigheden kon ik rijden met de standaard 29er hardtails. Bergafwaarts was de Salsa verrassend lichtvoetig en veilig om te rijden en was erg leuk.
Ik kon de kleine remschijven nauwelijks tot het uiterste drijven, omdat de soepele loop en de bijna oneindige grip ervoor zorgden dat bochten razendsnel konden worden gereden. De fiets bleek ook verrassend levendig en snel te zijn op de ups en downs op de paden. Natuurlijk moet je aan het einde van de tocht over asfalt veel meer doen vanwege de rolweerstand om niet achter te blijven bij je collega's. De hulpstukken, evenals de versnellingspook en remmen functioneerden perfect tijdens de test en er werden geen afwijkingen waargenomen. Alleen het zadel was misschien iets te breed voor mij, maar dat is een kwestie van smaak.
Nou... misschien zijn fatbikes zo slecht nog niet, maar persoonlijk zou ik ze meer zien als een tweede of zelfs derde fiets, aangezien je niet altijd omstandigheden vindt waarin je alle voordelen kunt benutten. Dankzij de Beargrease ben ik nu een stuk positiever over het onderwerp fatbikes!
Laat een bericht achter