Test: het bedrijf Gonso, dat nu bijna 100 jaar bestaat, produceert sinds de jaren 80 wielerkleding. De Zwaben richten zich met hun portfolio op alle gebieden van fietsers - van gelegenheidsfietsers tot forensen tot ambitieuze atleten. Voor die laatste doelgroep hebben we bij de Gonso Setter gekeken naar winterbroeken met bretels.
Bij het uitpakken van de Gonso Setter vallen als eerste de zeer brede, witte en verrassend dunne bandjes van de broek op. Draaien deze niet een beetje snel? We zullen ons moeten laten verrassen. Anders maakt de broek een uitstekende indruk: de afwerking is geweldig, zeer mooie naden, enkele slimme ontwerpkenmerken en het materiaal voelt ook erg goed aan. Ritsen aan de broekspijpen maken het later gemakkelijker om de broek aan te trekken. De pasvorm is erg goed en onze zorgen over de bandjes zijn ongegrond: Dunne siliconenprints aan de binnenkant zorgen ervoor dat de bandjes niet wegglijden of draaien - heel fijn.
Anders is de broek erg sportief. De Zuid-Duitsers vertrouwen op een materiaalmix van de twee eigen ontwikkelingen Thermo3D en Thermofleece. Terwijl de eerste wordt gebruikt op de dijen en onderrug dankzij de winddichte en waterafstotende eigenschappen, gebruikt Gonso anders de meer ademende thermische fleece zodat het van binnen niet onnodig zweterig wordt.
Met elke minuut in het zadel worden we meer en meer verliefd op de pasvorm van de Gonso Setter. Niets trekt of knelt, zelfs na enkele uren merken we de broek nauwelijks meer op. De broekzeem (met de ietwat dubbelzinnige naam CARBON) past letterlijk naadloos in de positieve totaalindruk. De vrij dunne bekleding biedt verrassend veel comfort en zit nooit oncomfortabel. Eigenlijk precies zoals we het willen.
Maar hoe houden de broeken, die tot nu toe zo goed hebben gepresteerd, stand bij zwaar gebruik in de winter? Het eerste dat opvalt is dat beide gebruikte materialen aan de binnenkant aangenaam geruwd zijn. Dit verwarmt je bij het aantrekken en voelt gewoon goed bij koude temperaturen. Het verschil in bescherming tegen wind en weer is net zo merkbaar. Het Thermo3D-materiaal houdt invloeden van buitenaf buiten, terwijl het thermische vlies elastischer en ademend is - maar helaas ook de deur naar de kou opent. Vooral op langere ritten voel je letterlijk hoe de kou langzaam naar binnen kruipt. We vermoeden dat het probleem ligt bij de verbindingsnaden tussen de verschillende materialen, aangezien het probleem vaker voorkomt in het kruisgebied.
[prijsgaas]
Laat een bericht achter