Interview: Deze week hadden we op het BMC Team-Up Camp in Altea, Zuid-Spanje, de gelegenheid om te praten met een van de meest succesvolle mountainbikers in de geschiedenis. BMC-pro Julien Absalon kan terugkijken op een 15-jarige, uiterst succesvolle crosscountry-carrière. De Fransman in een Velomotion-interview over Rio, het einde van zijn carrière en zijn passie voor de rallysport.
Hallo Julien, vrij spontaan - als je terugdenkt aan vorig seizoen, wat was dan je persoonlijke hoogtepunt?
Julien: Dat was duidelijk mijn wereldbekeroverwinning in Albstadt (naar het Velomotion-rapport). Aan de ene kant is het gewoon mijn favoriete circuit en aan de andere kant was het echt een spannende race. Nino [Schurter, noot van de redacteur Red.] had een geweldige dag, ik had een geweldige dag. Net voor de laatste ronde leek het erop dat ik de nederlaag van Nino zou moeten toegeven, maar toen hij viel was het genoeg voor mij. Het was een zeer emotionele overwinning voor mij.
Dus zulke races en zulke overwinningen zijn intussen geen routine voor je geworden? Je fietst tenslotte al meer dan 15 jaar professioneel en hebt bijna alles gewonnen wat er te winnen valt.
Julien: Nee, dat is het leuke eraan: zulke overwinningen en zulke emoties worden nooit routine. Ik denk dat ik echt kan zeggen dat ik nog steeds net zo blij ben met mijn overwinningen als 10 of 12 jaar geleden.
Over grote emoties gesproken: volgend jaar staan de Olympische Spelen in Rio voor de deur. Het grote hoogtepunt van het seizoen toch?
Julien: Zeker, zonder twijfel zijn de Olympische Spelen mijn vaste punt in het volgende seizoen en mijn derde gouden medaille [na 2004 in Athene en 2008 in Peking, noot van de redacteur. Red.] zou het perfecte einde van mijn carrière zijn. Ik zou graag herinnerd willen worden door mensen met zo'n prestatie. Vooral omdat het in Londen 2012 niet zo goed ging en ik met een defect vervroegd stopte.
Bepaalt de Olympische Spelen ook voor jou de seizoensplanning en -voorbereiding?
Julien: Dat zou ik niet zeggen. Natuurlijk, het zit altijd in je achterhoofd, maar de Olympische Spelen zijn pas in augustus, aan het einde van het seizoen! Ik wil daarvoor een goed seizoen hebben, want er is geen betere training dan echte racetraining. Ik zou graag nog eens winnen in Albstadt. Hoe dichterbij de wedstrijden komen, hoe eerder je zult zien of we de training en planning moeten aanpassen. Er kan veel gebeuren in één seizoen.
Je was dit jaar al op het Olympisch parcours in Rio als onderdeel van de Mountain Bike Challenge – wat vind je daarvan?
Julien: Ja, ik ken de cursus al, die bestaat al een hele tijd. Ik vind hem leuk. Het is technisch zeer veeleisend en ligt me met zijn lange beklimming beter dan bijvoorbeeld het vlakke parcours op de London Games drie jaar geleden. Het enige dat me een beetje stoort, is dat het een beetje kunstmatig aanvoelt. Alle obstakels zijn door de mens gemaakt, net als het nemen van bochten en al het andere. De geest die mountainbiken eigenlijk definieert, gaat een beetje verloren.
Over mountainbiken gesproken, heeft de weg je nooit aangesproken? Veel van je collega's zijn op een gegeven moment overgestapt op smalle banden.
Julien: Nee, nooit. Ik ben een mountainbiker. Ik heb een paar kansen gehad en ook heel goede aanbiedingen, vooral na mijn gouden medaille in Athene. Maar het was nooit echt een probleem voor mij. Ik hou van de korte, explosieve races in crosscountry - ik race graag in mijn vrije tijd of tijdens trainingen, maar in competitie zal ik altijd een mountainbiker blijven.
Laten we even bij de straat blijven. Er wordt momenteel veel gepraat en gediscussieerd omdat de UCI vanaf volgend seizoen schijfremmen op de weg zal toestaan. Begrijpt u de zorgen en zorgen van uw collega's?
Julien: Niet echt om eerlijk te zijn. Als ik terugdenk aan de tijd dat schijfremmen bij ons werden geïntroduceerd, waren we allemaal erg enthousiast. Natuurlijk zijn de omstandigheden anders, maar de remkracht, vooral op nat wegdek, is zoveel beter met schijven en zo veel gemakkelijker te beoordelen. Het risico op letsel bij massale valpartijen kan iets toenemen, maar de veiligheid tijdens de afdaling neemt enorm toe. Ik denk dat schijfremmen zich heel snel zullen vestigen - ook op de weg.
Wat doe je als je niet op de fiets zit? Ga je überhaupt nog iets anders doen?
Julien: (lacht) Natuurlijk! In de winter ga ik bijvoorbeeld graag skiën in de bergen. Een andere passie is autosport, of beter gezegd rallyrijden – in het verleden heb ik voor de lol aan het ene of het andere evenement deelgenomen.
Na de Olympische Spelen hang je je fietsschoenen op - heb je al een plan voor wat komen gaat?
Julien: Niet echt. Maar ik moet er echt over nadenken - ik ben een totale sportverslaafde. ik kan niet zonder. En ondertussen ben ik ook zo gewend geraakt aan het competitieve leven, dat het heel zwaar gaat worden. Maar ik vind wel iets (lacht).
Ik denk het wel! In ieder geval bedankt voor je tijd en veel succes in het komende jaar!
Laat een bericht achter