Markt/test: Stiftung Warentest testte 15 e-bikes en elektrische fietsen samen met testpartner ADAC. De testresultaten, met vijf cijfers "slecht", zorgden voor veel opschudding in de fietsindustrie. Velomotion kijkt kritisch naar de test en de resultaten.
Net als in 2014 verrukt Stiftung Warentest de fietswereld opnieuw met een test van e-bikes. In het vandaag gepubliceerde nummer (24 juni 2016) worden 15 e-bikes (pedelecs, zoals de StiWa ze politiek correct noemt) beoordeeld. Op een moment in het seizoen dat de voorraden overal zijn geleegd, is alleen de resterende voorraad beschikbaar en zullen de 2017-modellen binnenkort worden gepresenteerd.
Dit timingverschil treft het geteste model van Aldi Nord, dat in maart exclusief verkrijgbaar was bij Aldi in Noord-Duitsland - een test als voorbeeld zonder waarde. Tenzij men de StiWa ervan beschuldigt zichzelf vrolijk te versieren met de een of de ander "onvoldoende" en op deze manier een "slachtoffer" te hebben gevonden dat niemand pijn doet.
Het is echter verrassend dat met Kettler (Traveller E Tour FL), Stevens (E-Courier Forma) en Pegasus (Premio E8F) drie van de best verkochte e-bike-merken onder de defecte fietsen te vinden zijn. Het is duidelijk dat er weer een schreeuw door de fietsenbranche gaat; Er wordt overal over de test van de stichting gepraat, persberichten komen en gaan en de verkoop van het julinummer van “test” schiet omhoog. Een tijdschrift met 15 e-bikes in de test verkoopt goed, maar een tijdschrift waarin een derde van deze 15 fietsen overduidelijk niet door de test komt, verkoopt beter.
De Stiftung Warentest staat erom bekend zijn neutraliteit in te roepen - vrij van reclame!, zoals men niet nalaat te benadrukken. Maar in tijden van sterk teruglopende oplagecijfers is zelfs een neutrale stichting dankbaar voor een paar promotionele koppen.
Geslaagd voor de remmentest op de Premio E8F bij Velomotion!
Ook bij Velomotion hebben we in het voorjaar van 2016 veel e-bikes getest - aanzienlijk meer: in totaal 76 modellen van alle typen. Voor de laboratoriumtesten werkten we samen met een van de toonaangevende instituten (Velotech). Hier vonden onder andere onze remtesten plaats op een gecertificeerde remmentestbank.
Een van de deelnemers was de Premio E8F van Pegasus, die onze remtest glansrijk heeft doorstaan. De Premio E8F is uitgerust met hydraulische velgremmen van Magura (HS 22). Trouwens, van de 15 fietsen in de StiWa-test waren er 13 uitgerust met hydraulische velgremmen van Magura (8 x HS11, 4 x HS 22, 1 x HS 33); de goedkope fietsen van Aldi en Fischer waren uitgerust met kabelvelgremmen.
Opvallend in dit verband: waar zijn wielen met schijfremmen? Die zijn er zeker in de geteste prijscategorie (zie b.v. Pegasus Opera E8F).
Dus waarom, in een testveld met 13 bijna identieke remmen, twee (Pegasus met HS 22 en Stevens met HS 11) niet door de test komen, terwijl de elf anderen "goed" en sommige "zeer goed" scoren? Heel eenvoudig antwoord: "Wij weten het ook niet." De remmen van Magura worden beschouwd als de maatstaf in het segment van hydraulische velgremmen - er is geen betere manier om deze stelling te bewijzen dan met dit testveld. De effectiviteit van een rem is natuurlijk onderhevig aan bepaalde invloeden: oppervlak van de velg, remblokken, stijfheid van de vork ... anders zou elke rem precies dezelfde waarden hebben, wat natuurlijk niet het geval is.
Maar wat met zekerheid kan worden gezegd: elke fiets (zelfs een e-bike) die is uitgerust met een correct geïnstalleerde HS 11 of HS 22 zal elke berijder zonder veel moeite tot stilstand brengen. Vooral op een e-bike zouden we een HS 22 altijd meer vertrouwen dan een kabelrem zoals die op de Fischer is geïnstalleerd, die de test met "voldoende" heeft doorstaan.
Overigens stond de Pegasus Premio E8F ook in het testveld van de Stiftung Warentest in 2014 en was een van de slechts drie fietsen met het cijfer "goed". Volgens Pegasus is er sindsdien niets aan de fiets veranderd - alleen de remmen zijn geüpgraded van HS 11 naar HS 22 - geweldig, vinden wij!
Defect door een brekende zadelklem?
Wat betreft de verschillende materiaalonderbrekingen, die ook leidden tot een degradatie naar "slecht", moet je ook je hoofd schudden en het resultaat met de nodige voorzichtigheid nemen.
De Kettler Traveller E Tour FL werd gedegradeerd tot defect omdat de zadelklem brak; evenals de Aldi-fiets. Het bagagerek van de Pegasus Premio E8F brak onder constante belasting. De zadelpen voor de visser.
Een zadelpen die breekt kan ernstige gevolgen hebben, maar een zadelpenklem die breekt, zal alleen verschijnen als fijne scheurtjes waardoor het zadel waarschijnlijk los gaat zitten; Het gebrek moet dan uiterlijk worden ontdekt en verholpen. Op een proefstand wordt met de auto doorgereden tot hij hard breekt.
Los van het feit dat de StiWa met zo'n testuitslag een merk een levensgevaarlijke klap kan geven, moet gezegd worden dat dergelijke mankementen niet alledaags zijn. Tijdens testen door StiWa worden de wielen continu op de testbanken onderworpen aan extreem extreme belastingen die niet noodzakelijkerwijs equivalent zijn aan rijden in de praktijk.
Kettler wil juridische stappen ondernemen tegen Stiftung Warentest
Bij Kettler is er ook het feit dat de fiets in kwestie nog steeds werd verkocht onder de bedrijfsnaam Heinz Kettler GmbH & Co. KG, dat op dat moment failliet ging. Inmiddels opereert de nieuwe Kettler Alu-Rad GmbH onder de paraplu van de inkoopcoöperatie ZEG, die nadrukkelijk benadrukt dat de geteste fiets niet van hen afkomstig is.
Overigens overweegt de ZEG zelfs juridische stappen te ondernemen tegen Stiftung Warentest. Zo werden volgens de testbeschrijving van de producttesters tijdens de remtest alle wielen belast met een systeemgewicht van 150 kg; hoewel ALLE wielen met hun toegestane systeemgewichten (soms aanzienlijk) lager zijn. In het geval van de Kettler is dit 130 kg. Warentest-woordvoerster Heike van Laak zegt tegen nieuwsblad FOCUS dat de e-bikes tijdens de test bewust aan meer dan de DIN-norm zijn onderworpen. Dit komt immers overeen met reële omstandigheden.
Of een fiets die overigens in alle opzichten goed is getest, vanwege de vermeende defecten aan de remmen en/of vanwege een kapotte bagagedrager als "slecht" moet worden beoordeeld, is ook een punt van discussie.
Alleen rijervaring kan een fiets uiteindelijk beoordelen
Tijdens de door Velomotion uitgevoerde e-bike-testen werden ruim 10.000 "echte" praktijkkilometers afgelegd. We hebben geen enkel materieel defect of schade ondervonden. Er werd zelfs geen lekke band geregistreerd - de enige twee lekke banden waren het resultaat van rollentesten in het laboratorium - een verder bewijs dat de omstandigheden op de testbank niet altijd overeenkomen met "het echte leven".
Wij van Velomotion zijn ervan overtuigd dat een gekwalificeerd statement over de kwaliteit van elke fiets en e-bike onmogelijk is zonder een praktijktest door een ervaren redacteur. Alleen degenen die al op honderden verschillende fietsen hebben gezeten, weten wat belangrijk is, hoe een fiets zich gedraagt in beslissende situaties en heeft de competentie om een fiets tot het uiterste te drijven.
In onze praktijktesten stuurden we bewust met elk wiel een rijder van 100 kilo een steile afdaling af. Ook met stadse-bikes werden snelheden van 80 km/u gehaald. Elk wiel kon veilig tot stilstand worden gebracht!
Kritiek op de selectie van de test-pedelecs
Het is trouwens jammer dat er in het Stiftung Warentest-testveld geen enkele fiets met een Shimano-aandrijving was. De drive van de Japanse onderdelenfabrikant is inmiddels wijdverspreid en zou de relevantie van het testveld goed hebben gedaan.
Over het algemeen de selectie testfietsen: ze zijn in ieder geval toegenomen tot 15 fietsen - aanzienlijk meer dan in 2014 bij de laatste test. Maar waarom test je met de Raleigh Dover en de Kalkhoff Agattu twee fietsen die van hetzelfde bedrijf komen (Derby Cycle), volledig identiek zijn en beide uiteindelijk als "goed" worden beoordeeld?
Waarom geen fiets met schijfremmen? Schijfremmen zijn vooral wijdverspreid op e-bikes en waar remmen zo overduidelijk belangrijk zijn voor de StiWa dat fietsen om deze reden worden gedevalueerd, zou men ter vergelijking minstens drie of vier van dergelijke fietsen in de test hebben gewenst.
De StiWa-testers hadden kritiek op de schakelpauze die nodig is bij het schakelen onder belasting op alle fietsen - natuurlijk zijn alle geteste fietsen uitgerust met een naafversnelling. Het probleem is bekend, daarom zal een dealer altijd derailleurversnellingen aanbevelen aan een klant die in heuvelachtig terrein gaat rijden. Helaas niets in het testveld - deze vergelijking zou bijzonder interessant zijn geweest.
Overigens is de testwinnaar met een cijfer van 1,7 het model B8.1 van het Zwitserse merk Flyer. Met 3.300 euro is de fiets ook de duurste in het testveld.
Klik hier voor de grote e-bike en pedelec test van Focus en Velomotion
Laat een bericht achter