Na het zeer succesvolle weekend in Dresden waren wij, het Merkur Cycling Team, zes dagen later herenigd. We ontmoetten elkaar op zaterdagmiddag in het prachtige Bremen. Veel coureurs werden opgehouden door verschillende files en dus waren alleen Stefan en Daniel op tijd aan de start voor de uitnodigingsrace aan de vooravond van de Bremen Challenge. De rest van het team heeft toen ervaren hoe leuk het is om langs de kant van de weg te staan en je teamgenoten aan te moedigen.
Vooral voor Daniel was het belangrijk om de race meer te zien als een warming-up voor de volgende dag en dus zijn benen rust te geven. Stefan hield echter de vlag van Merkur Druck hoog en initieerde wat later de kopgroep zou worden. Helaas moest hij een nederlaag toegeven tegen het overgrote aantal Bürstner-Dümo-coureurs en miste uiteindelijk net het podium.
Na de race rolden we allemaal nog een paar meter en baanden ons toen samen een weg door het stadscentrum naar de Italiaan. We waren al snel erg onder de indruk van het prachtige landschap van de oude stad en konden niet stoppen met verbaasd te zijn. Na de maaltijd gingen we op zoek naar een ijssalon en bespraken we de tactiek voor de volgende dag. Door de wijziging van het parcours ten opzichte van voorgaande jaren beloofde de race erg technisch te worden. Door het grote deelnemersveld moesten de smalle doorgangen en kasseistroken met de nodige voorzichtigheid worden behandeld. Bovendien had zich op zaterdag al een stevige wind aangekondigd, die ons de volgende dag bezig zou moeten houden.
De zondag begon zoals gewoonlijk vroeg. Al bij het ontbijt vroegen we ons af waarom de chauffeurs van de korte afstand niet te zien waren op de verhoogde weg die langs het hotel loopt. De oplossing van het mysterie volgde al snel met het nieuws dat de race een uur moest worden uitgesteld vanwege een verkeersongeval. Dus nog een uur om je zorgen te maken over het weer en nerveus te worden. Maar samen wisten we deze tijd te overbruggen en daar gingen we.
Door de harde wind zat Zug vanaf de start in de wedstrijd en werd het deelnemersveld door de smalle kasseistroken steeds langer. Bürstner-Dümo zette halverwege de wedstrijd flink druk, ze leken grootse plannen te hebben en wisten het peloton al snel in kleine groepjes op te splitsen. De grote teams als Lock8, Bürstner-Dümo en Merkur Druck waren klaarwakker en wisten de meeste coureurs in de kopgroep te positioneren. Er braken steeds aanvallen uit en voor Daniel en mij was het belangrijk om de grote concurrenten in het algemeen klassement in de gaten te houden. Stefan en Christian waren vaak betrokken bij de evoluerende aanvallen en de rest van de bende deed er alles aan om gevaarlijke situaties onschadelijk te maken. Dit stelde ons in staat om de race voor onze doeleinden te controleren.
We maakten echter een kleine fout een ronde voor het einde toen Daniel en ik de verbinding met een aanval van onze teamgenoten misten. Maar ook Marek Bosniatzki en Sandro Kühmel waren er niet bij. Gelukkig voor mij had ik een vrij voorwiel toen Marek de kans greep en het gat naar voren dichtte. Ik kon hem volgen en ook in de kopgroep springen. Omdat een van Daniel's directe tegenstanders nu echter in de kopgroep zat, stuurden we Stefan, Alex en Till terug om Daniel ook weer naar voren te brengen. Inmiddels had Bürstner-Dümo natuurlijk zijn voordeel ingezien en werkten de drie overgebleven teamgenoten rond Marek de fusie tegen. Helaas lukte het in de loop van de laatste ronde niet om Daniel terug naar voren te krijgen, dus de confrontatie tussen de coureurs vooraan dreigde.
Na Leipzig en Bochum werd het duel tussen Marek en mij voor de derde keer in soortgelijke vorm herhaald. Wederom was het een bocht naar rechts voor een recht stuk naar huis, dat nog steeds voor ons lag. Bürstner-Dümo kon de meerderheid goed benutten en Marek goed positioneren voor de sprint in de bocht. Christian zat precies op het achterwiel van Marek toen hij Oliver Rech inhaalde. Ik koos de minder winderige rechterkant van het thuistraject. Aangezien Marek en Christian aan de linkerkant sprintten, was het een onderlinge race die in de volgende seconden plaatsvond. Ik merkte hoe ik het gat dat na de bocht was ontstaan langzaam kon dichten en in de laatste meters met meer vaart richting de streep kwam. Net als de afgelopen keren was het een zeer nipte beslissing, die net als in Bochum weer in mijn voordeel was.
Christian, die eigenlijk meer onze specialist is in hoogtewinst, deed het geweldig en sprintte naar de derde plaats, waarmee hij het podium compleet maakte. Natuurlijk zijn we erg blij met een podium met de Merkur-kleuren, maar we weten dat we de laatste drie races in deze GCC-serie heel voorzichtig moeten zijn om Daniel weer goed te positioneren.
We nemen afscheid van de tweede langere pauze in de GCC en zien elkaar half september weer als we aan de start staan in Mecklenburg.
Als kleine tussenstop staan we aanstaande zondag aan de start in Hamburg en proberen we de Merkur-truien goed te presenteren in de woonplaats van onze sponsor.
Tot die tijd wens ik je fijne zonnige trainingsdagen,
Jouw Frederik.
Laat een bericht achter