Aan het einde van het seizoen 2016 nam Frank Schleck, een groot wielrenner van de laatste jaren, afscheid van het internationale wielerpodium. Echter zonder veel poespas maar juist heel stil, zo kreeg je het gevoel. Velomotion sprak met de Luxemburgse ex-prof over zijn sportieve verleden, zijn liefde voor het wielrennen en zijn huidige hartproject: de Schleck GranFondo.
Hallo Frank, Bedankt dat je vandaag wat tijd voor ons hebt genomen en dat we wat kunnen praten. Hoe gaat het met jou als ‘fietsende gepensioneerde’? Zeg eens!
Frank Schleck: (lacht) Bedankt, het gaat goed! Ik zou mezelf nog geen gepensioneerde noemen, ik rijd nog elke dag om fit te blijven. Maar soms vergeet ik dat ik geen professional meer ben. Zojuist was ik Laurent Didier aan het sms'en voordat hij naar de training ging en ik dacht even dat jij ook moet gaan. Maar op een dag als vandaag, als het koud en nat is, ga ik natuurlijk liever op de rollerbank. Daarnaast heb ik nog veel te doen, met mijn twee dochters wordt het nooit saai. Daarnaast heb ik pas sinds kort mijn B-trainersopleiding afgerond en is de organisatie voor mijn GranFondo ook belangrijk.
Dat klinkt als veel werk. Hoe ben je ertoe gekomen trainer te worden?
Frank Schleck: Dat komt vooral doordat ik mijn passie voor het wielrennen wil doorgeven.Als coach kan je dat direct op mensen overbrengen en vind ik het heel belangrijk om iets terug te doen voor het wielrennen.
Laten we een stap terug doen. Je beëindigde je carrière aan het einde van het seizoen 2016. Wat was voor jou de belangrijkste reden om te zeggen "Nu is het voorbij"?
Frank Schleck: Er was geen echte reden, het is meer een proces. Maar precies, ik heb in Rio op de Olympische Spelen de beslissing genomen om te stoppen met professioneel wielrennen. Ik was meer dan 15 jaar een professional, ik heb veel ups en downs gehad, maar jij en je gezin brengen veel offers. Op een gegeven moment zal de tijd komen. Het is voor mij gewoon altijd belangrijk geweest om op een hoog niveau te stoppen, want dat geeft je de mogelijkheid om zelf te bepalen wanneer het voorbij is en je wordt daar niet toe gedwongen. Dat was eerst een raar gevoel als je weet dat dat het nu is. Maar ik blijf verbonden met het wielrennen.
Terwijl we op uw actieve tijd zijn. Wat is de meest voorkomende herinnering aan de goede dagen, de slechte dagen, of misschien zelfs een enkele ervaring?
Frank Schleck: Zoals ik al zei, had ik een lange carrière met ups en downs. Ik heb veel grote successen behaald, die stuk voor stuk uniek voor mij zijn en ik wil ze niet echt met elkaar vergelijken. Maar als je op zoek bent naar een heel speciaal moment, het was zeker dat je als een paar broers op het podium van de tour zou staan. Het wielrennen zal heel lang moeten wachten voordat zoiets weer gebeurt. Natuurlijk waren er ook slechte dagen, maar die kun je niet vasthouden, anders kom je niet verder. Wat voor mij echt telt, zijn de successen en de goede dagen.
Je hebt met je broer Andy gesproken. Je hebt nooit het gevoel gehad dat je rivalen was, hoewel dat normaal is tussen broers. Was er echt geen rivaliteit tussen jullie of moest je die altijd verbergen?
Frank Schleck: Toen we kinderen waren, was het altijd een competitie tussen ons, waar dan ook. Maar dat was nooit het geval op de fiets. We wisten altijd dat we samen meer konden bereiken en zouden alles voor elkaar hebben gegeven. Dat was onze grote kracht, zo'n vertrouwen bestaat alleen tussen broers.
Uw nieuwe en huidige project wordt gebeld Lik GranFondo. Wat kun je je voorstellen, wat is er gepland?
Frank Schleck: Zoals ik al eerder zei, vind ik het belangrijk om iets terug te doen voor het wielrennen. Daarom heb ik besloten om een GranFondo race te organiseren. Professioneel wielrennen is maar een klein onderdeel van alle wielrennen, er is veel meer. Door middel van mijn race probeer ik mijn passie over te brengen op de massa, want er is voor elk wat wils van ambitieuze racers tot iedereen of hobbyrijders die gewoon willen genieten van een mooie rit door Luxemburg. Er staan daarom twee routes op het programma: Een met 162 km en 2.400 hoogtemeters is best een uitdaging en er zitten wat pittige klimmetjes in, er is ook wat voor het oog en het landschap is prachtig. De tweede route is 89,5 km en 1400 hm heel goed te doen als je van te voren een paar trainingsritten hebt gedaan. Ik vind het vooral mooi dat de wedstrijd onderdeel is van de UCI GranFondo World Series, zodat je je met een goede prestatie ook kunt kwalificeren voor het GranFondo Wereldkampioenschap.
Wat kun je je voorstellen bij GranFondo World Championship?
Frank Schleck: Ik denk dat de vergelijking met de Ironman heel treffend is, als ambitieuze coureur heb je de kans om je te kwalificeren voor een hoogtepunt van het seizoen. Als dat echter niet het doel is, kun je het als een uitdaging voor jezelf zien om de afstand af te leggen of een bepaalde tijd te halen, zoals bij de Ironman. Dat is het leuke van het ontmoeten van een breed scala aan sporters die een passie voor fietsen delen en hen een geweldige ervaring bezorgen.
Sta jij zelf ook aan de start?
Frank Schleck: Natuurlijk, ik zal het niet missen, de routes zijn ook op mijn oude oefenrondes. Natuurlijk ga ik niet strijden om de overwinning, er zijn er die heel snel zullen zijn. Ik wil gewoon plezier maken en veel mensen ontmoeten, dus ik kijk er naar uit.