Test: In het voorjaar had ik al in het eerste deel van mijn duurtest Voor de Power2Max NG vermogensmeter worden de installatie en eerste indrukken in detail beschreven. Nu ben ik er het hele seizoen mee op pad geweest en heb ik vele kilometers verzameld - je kunt zien hoe de vermogensmeter presteerde in de test.
Wattmeters verbeteren de trainingsefficiëntie - experts, ambitieuze hobbyrijders en professionals zijn het er allemaal over eens. Maar hoe werkt dat precies? Ik gebruik de Power2Max NG nu al een tijdje en train strikt volgens de waarden die de laatste prestatiediagnose me gaf. Langzaam maar zeker kom ik dichter bij mijn doelen. Vasthouden aan waarden en deze begrijpen zijn echter twee verschillende dingen, en zonder dit begrip zal zelfs een vermogensmeter niet de gewenste vooruitgang boeken. De stortvloed aan data die zo'n vermogensmeter uitspuugt is enorm en navenant moeilijk bij te houden. Ik wil hier proberen uit te leggen, relatief onwetenschappelijk, welke waarden belangrijk zijn en hoe ze de training kunnen veranderen.
Bepaling van de individuele intensiteitsbereiken
Prestatiegegevens willen worden geclassificeerd. Zonder je eigen intensiteitsbereiken voor basis- en intervaltraining te kennen, zijn de watt-waarden op de snelheidsmeter vrij zinloos. Als 270W voor de een een goede basisintensiteit is, kan dat voor de ander tot het uiterste gaan. Er zijn twee manieren om de juiste intensiteitsbereiken voor u persoonlijk te bepalen:
Mogelijkheid 1: Bepaling van de Functional Threshold Power (FTP).
De implementatie van deze testprocedure is vrij eenvoudig en wordt daarom veel gebruikt. De FTP beschrijft de maximale gemiddelde prestatie die een fietser in een uur kan leveren. Het wordt op vereenvoudigde wijze bepaald in een 20 minuten durende "all out"-test. De FTP ligt 5% onder het gemiddelde vermogen van 20 minuten. Het grote voordeel van deze methode: Je hebt “slechts” een vermogensmeter nodig. Persoonlijk gebruik ik deze optie slechts sporadisch door langere startbergen na wedstrijden te analyseren.
Mogelijkheid 2: Definiëren van de intensiteitsbereiken via prestatiediagnose.
Bij echte prestatiediagnostiek worden verdere parameters geanalyseerd die naar mijn mening van groot belang zijn voor trainingsplanning. Denk hierbij bijvoorbeeld aan de anaerobe drempel of maximale prestatie. Uit de ratio kan de kwaliteit van het basisuithoudingsvermogen worden ingeschat, wat met de FTP-test alleen niet mogelijk is.
Trainen met een vermogensmeter: in eerste instantie onbekend
Als u uw eigen, individuele trainingsgebieden kent, kunt u de vermogensmeter starten en gebruiken. De bediening verschilt niet veel van wat je al kent van de hartslagmeter:
Voorafgaand aan de fietsunit plannen we wat er getraind gaat worden. Terwijl ambitieuze coureurs waarschijnlijk een zorgvuldig uitgewerkt trainingsplan hebben, beslissen amateursporters eerder spontaan wat er komt: basis, intervallen...
Tijdens de fietssessie worden de wattwaarden gecontroleerd. In mijn ervaring is het gemiddelde vermogen om de drie seconden hier een goede middenweg. De waarden springen niet zo veel als bij een directe weergave, maar ze zijn ook niet zo traag als bij de 20-seconden-uitvoering.
Als mijn trainingsdoel bijvoorbeeld een basisrit is, moet ik ervoor zorgen dat mijn intensiteitsbereik niet wordt overschreden, naar beneden of naar boven, zo zelden mogelijk. Dit is uiteraard niet over het gehele traject mogelijk i.v.m. vertrektijden, stopborden e.d. Als 80 procent van de trainingstijd binnen het doelbereik ligt, ben ik tevreden en is mijn trainingsdoel bereikt. Dus het eerste dat de Power2Max NG me heeft geleerd, is hoe ik mijn kracht consistent kan houden. Dit is natuurlijk het gemakkelijkst op het vlakke, in een berg of op een gemakkelijke afdaling, maar het vergt wat oefening om in het juiste gebied te blijven. Wat velen verkeerd begrijpen: het is niet het doel om de gemiddelde prestatie binnen het streefbereik te houden.
Dat klinkt een beetje theoretisch, dus hier is een klein voorbeeld: ik heb besloten om een basiseenheid te doen. In de beklimming duw ik mezelf en mijn fiets omhoog met 350W, in de afdaling heeft hij maar 70W nodig. Mijn gemiddelde prestatie zit dan nog in het basisbereik, al heb ik eigenlijk geen seconde exact dit vermogen gereden.
Trainen volgens watt-waarden is wennen en geduld: in het begin vond ik het bijvoorbeeld niet gemakkelijk om langzaam te beginnen - of het nu om basis- of intervaltraining ging. Vergeleken met hartslaggestuurd trainen voelde de intensiteit in eerste instantie veel te laag aan. Tegen het einde van de unit moest ik beseffen dat het behoorlijk moeilijk was om de waarden vast te houden. Het kostte me wat tijd om aan mijn nieuwe rijstijl te wennen, maar het gevoel voor gelijkmatig, constant trappen kwam snel.
De Power2Max NG – absoluut onopvallend
De Power2Max NG is een geweldige vermogensmeter. Ik gebruik het nu een heel jaar en heb nog nooit problemen gehad. De inbedrijfstelling is voor elke redelijk bekwame schroevendraaier geen probleem. De montage en de koppeling met het bijbehorende eindapparaat was het enige wat ik dit seizoen technisch met de Power2Max NG te doen had. De koppeling met de Wahoo of Garmin werkt elke keer direct. De geïntegreerde batterij kan eenvoudig worden opgeladen via een USB-aansluiting. Helaas kan ik niet veel zeggen over de datakwaliteit, aangezien ik de beloofde +-1% afwijking niet kan controleren. Ik kon echter met het blote oog op de snelheidsmeter geen ongeloofwaardige uitschieters zien, dus ik ben er relatief zeker van dat de Power2Max NG constant goede waarden levert.
