Test: De DMR Deathgrip handgrepen zijn na de sprong pedalen alweer de tweede samenwerking tussen het fietsmerk DMR en Brendan Fairclough. Deze samenwerking resulteerde in een bijna ultieme grip die op alle fietsen zou moeten werken, van all-mountain tot race-ready downhill-fietsen. Of de grip ons in de langetermijntest heeft weten te overtuigen, leest u in het volgende testrapport.
DMR-fietsen
De Britten fiets merk bedient een zeer breed assortiment, van allerhande accessoires tot klassieke accessoires Stalen frame, tot 160 mm volledig volstaat. Sinds hun oprichting in 1995 zijn ze vooral bekend om hun legendarische stalen hardtailframes, maar ook producten zoals het DMR Vault-pedaal hebben een cultstatus in de scene - niet in de laatste plaats vanwege de geweldige kwaliteit van de producten. Overigens waren de Vault "Brendog" pedalen de eerste samenwerking tussen DMR en Brendan Fairclough.
DMR Deathgrip-grepen
Het concept van de DMR Deathgrip
Zoals eerder vermeld, werkten DMR Bikes en "Brendog" nauw samen bij de ontwikkeling van de Deathgrip handgrepen. Het op het platteland in het Verenigd Koninkrijk gevestigde fietsmerk DMR draagt bij aan de naar binnen taps toelopende enkele kern en de zachte Kraton-compound komt van Brendan Fairclough. Door jarenlange WK-ervaring en opdrachten bij de Red Bull Hardline/Rampage hij heeft de nodige ervaring en kan rekening houden met de meest uiteenlopende invloeden. Met drie verschillende grippatronen op de DMR Deathgrips moet het beste van verschillende werelden samenkomen en zo elk toepassingsgebied van All Mountain tot DH-racen bestrijken, want zwaartekrachtrijders hebben meestal ook een toerfiets.
Kenmerken van de DMR Deathgrip:
- Brendan Fairclough Signature Lock-On Grip, zonder flens
- Intern getaped
– zachte Kraton rubbersamenstelling (hardheid 20A)
- Driedelig grippatroon: Mushroom, Waffle, Diamond
- Stabiele gesloten uiteinden voor crashes en als transportbeveiliging
Varianten van de DMR Deathgrip
Naast de standaardversie zijn de Deathgrips ook verkrijgbaar als Race Edition en de geteste Flangeless Edition, dus zonder knop aan de binnenkant. Ze zijn verkrijgbaar in de maten S (29,8 mm) en L (31,3 mm), hebben een klem aan de binnenkant en de kleurkeuze is bijna eindeloos. Van effen zwart tot neonkleuren tot camouflage in een grote verscheidenheid aan variaties, de handvatten hebben alles wat je maar kunt bedenken.
Deathgrip-film
Voor de première van 2017 droeg Brendan Fairclough de Deathgrip-film bij in samenwerking met filmmaker Clay Porter. In een kleine 54 minuten laten Fairclough, Josh Bryceland, Nico Vink en Co. zien wat het betekent om het gas te laten staan. Helaas is alleen de trailer gratis, maar de lengte van de film en de locaties over de hele wereld rechtvaardigen dat.
De DMR Deathgrip Flangeless in een langdurige test
Bij de langetermijntest hebben we speciale aandacht besteed aan de duurzaamheid, de algemene kwaliteit en, last but not least, de prestaties op de trail, omdat de handgrepen, samen met de pedalen en het zadel, de enige interface vormen tussen de fietser en zijn fiets. Voor mij persoonlijk was het net zo belangrijk dat de handvatten hun werk doen met en zonder handschoenen.
Bij het monteren van de Deathgrip in maat S vallen de conische binnenwerkingen direct op en houden ze hun positie ook zonder de metalen schroefverbinding aan de binnenkant. De handvatten zijn zeer aangenaam om aan te raken, zien er comfortabel uit en zien er ook nog eens stijlvol uit. In het begin heb ik de handgrepen getest zonder handschoenen, maar die konden me hier niet echt overtuigen, omdat ik snel grip verloor door het zweet op mijn handen en vaak moest helpen met stof van de grond. Anders bij het gebruik van handschoenen, hier is de grip indrukwekkend en zelfs nat vermindert deze niet. Ik heb verschillende handschoenen getest, met en zonder demping, en had met geen enkel model problemen of klachten. De demping van de Deathgrip was voldoende dankzij het uitgekiende concept van de drie verschillende grippatronen en ik had geen pijn in mijn polsen of onderarmen. Bij langere afdalingen wenste ik soms wat dikkere grips, omdat dit voor mij in ieder geval een latere "armpump" veroorzaakt. Natuurlijk heb ik de handgrepen ook aan min of meer geplande crashtests onderworpen, die ze zonder schade hebben doorstaan. Het rubber op het handvat houdt goed stand en vertoont alleen de gebruikelijke tekenen van slijtage na de seizoenstest.
