Test: Zelfs uit de kast past de op maat gemaakte Italiaan als gegoten. De stijve, goed uitgebalanceerde Ivor maakt meteen vrienden.
Als het gaat om fietstechnologie, kan Italië in de jaren negentig zeker worden omschreven als een verliezer op het gebied van modernisering. Toen Amerikaanse bedrijven als Cannondale het land tussen de zeeën veroverden en een sensatie veroorzaakten als sponsors van lokale professionele teams, stonden de traditionele fabrikanten, die de wereld al tientallen jaren in verrukking brachten met edele stalen frames, gewoon toe en deden niets. Innovatieve bedrijven zoals Colnago, toonaangevend op het gebied van carbonframes, waren te duur voor de meeste fietsers, en toen de op machinebouw georiënteerde Duitse leveranciers met hun focus op lichtgewicht en stijfheid opkwamen, was ook de export van de Italianen voorbij . Merken van Basso tot Wilier hebben inmiddels hun eigen hoogwaardige carbonframes in hun assortiment, maar de hoogtijdagen van de Italiaanse racefietsen zijn voorbij.
Veel Italianen maakten echter van de nood een deugd, trokken zich terug uit de massamarkt en richtten zich op kwaliteit en individualisme. Sommigen maken monturen op maat die onder andere logo's worden verkocht, anderen zetten hun traditie voort onder hun eigen naam - zoals Scapin.
Het Rijnland, half februari: Het carnaval ligt achter ons, nu is het tijd om de sombere weken tot het begin van de lente door te komen. Zware bewolking hangt over het land, het wordt bijna nooit vijf graden. Maar dan trekken de wolken plotseling uiteen en komt de zon even tevoorschijn. De straten drogen uit, de thermometer geeft bijna dubbele cijfers aan en er hangt een vleugje lente in de lucht. Dunne handschoenen en een racepet onder de helm zijn vandaag genoeg, en we voelen ons getransporteerd naar de andere kant van de Alpen - naar Noord-Italië, waar dagen als deze al de norm zijn.
Onze fiets past in ieder geval bij het weer: een Scapin Ivor met Dura-Ace uitrusting, carbon onderdelen en Ksyrium SLS. De fabrikant uit Veneto, opgericht in 1957, is weliswaar niet langer onafhankelijk, maar is trouw gebleven aan zijn filosofie: naast goedkopere monocoque carbon wielen biedt Scapin de Ivor aan, een model dat alleen op maat en in tube verkrijgbaar is -to-tube constructie ontstaat in onze eigen fabriek. Dat klinkt misschien ouderwets gezien de goed ontworpen seriegeometrieën waar zelfs veel van 's werelds beste coureurs tevreden mee zijn. Maar waarom geen individuele wensen op het gebied van zitpositie en stuurgedrag realiseren? Vooral omdat je met de Ivor geen compromissen hoeft te sluiten: het frame is absoluut schoon en professioneel vervaardigd en is verkrijgbaar in een aantal kleurvarianten, het framegewicht van ongeveer 1.110 gram, zoals opgegeven door de fabrikant, is niet te hoog gezien de aerodynamische indruk. Met interne kabels en een PressFit-trapas, die afkomstig is van oversized framebuizen, is de Ivor ook toonaangevend. Een leuk detail is de overgang van de vork naar de balhoofdbuis; beide componenten hebben dezelfde ongebruikelijke contour.
Een op maat gemaakt frame met standaardgeometrie is eigenlijk een contradictie, maar in dit geval bewijst het dat de Italianen ook zonder een zeer specifieke gebruiker en diens wensen en lichaamsafmetingen in gedachten een frame kunnen produceren dat gewoon prettig is om op te rijden. Je zit een beetje languit op de Ivor en merkt als eerste de goede acceleratie op, wat duidt op een hoge framestijfheid. De besturing is neutraal en evenwichtig, noch traag bij het uit het zadel trappen, noch bij hoge snelheden; bij snelle afdalingen voel je je meteen veilig op de fiets, zonder enige afstelfase. Ondanks de platte zadelpen en aero-vork is de Ivor niet oncomfortabel; Zelfs op onverharde paden dringen hobbels niet te veel door tot de bestuurder. Even terzijde, op het frame kunnen 28 banden worden gemonteerd - niet precies wat je zou verwachten, maar handig als het asfalt ruw is. Ook de aluminium versteviging van de linker dropout kan positief worden benadrukt.
De Mavic Ksyrium SLS wil niet noodzakelijkerwijs overeenkomen met de aerodynamische afwerking van het frame; Stijf en licht als ze zijn, krijg je zeker niet het gevoel dat ze de rit op de Ivor zouden vertragen. In ieder geval kun je de fiets individueel compleet maken en andere aanbouwdelen, onderdelen en wielen kiezen.
Overigens weegt onze testfiets zonder pedalen en met bidonhouder exact 7,08 kilo – geen al te hoge waarde, ook niet in de prijsklasse van 5.000 tot 6.000 euro. De Ivor speelt in deze competitie, afhankelijk van de uitrusting; de frameset wordt verhandeld voor ongeveer 3.000 euro.
Alleen de zadelklem met de twee dunne M3 schroeven bediend met een 5 mm inbussleutel is wat lastig. Voor een stevige grip in de buis moet de steun worden behandeld met extra grove koolstofpasta (FSA); de schroeven mogen nooit te strak worden aangedraaid, anders kunnen ze scheuren of kan de binnenzeskant worden omgedraaid. Als hier verbeteringen worden aangebracht, is er eigenlijk niets op tegen, maar veel voor de gemoedelijke Noord-Italiaan.
Conclusie
Als je de stijve, evenwichtige en vrij lichte Ivor mocht houden, zou er een hechte vriendschap kunnen ontstaan. Maar ook na een eerder vluchtige ontmoeting blijft er een prettig vertrouwd gevoel over...
Hoogtepunten van het product
- Lijst wordt op maat gemaakt
- Zeer evenwichtige bediening
- Componenten van hoge kwaliteit
prijs en website
- Frameset ca. 3.000 euro
- www.scapin.com
Laat een bericht achter