Test: Met de Fuji Auric 1.3 verraste de Amerikaans-Amerikaanse fabrikant met Japanse roots de voorbije Eurobike-vakpers en fans. De 27,5 ″ fiets wordt geleverd met 160 mm veerweg aan de voor- en achterkant. Fuji plaatst zijn nieuwe vlaggenschip MTB in het all-mountain enduro-segment en is bijzonder trots op de zogenaamd bijzonder efficiënte nieuwe M-Link achterdriehoek. We hebben de Auric 1.3 onder de loep genomen.
Zoals eerder vermeld plaatst Fuji zijn nieuwe Auric ergens tussen enduro en all-mountain - de traditionele fabrikant verzet zich daarom bewust tegen de trend in de branche, waar elke fiets met 160 mm veerweg een enduro moet zijn. Maar wat op papier staat, is één ding: de waarheid ligt, zoals zo vaak, op het spoor. Is de Fuji Auric enduro, all-mountain, all-mountain+, trailbike...? In ieder geval moest de fiets zich tijdens onze test bewijzen op de meest uiteenlopende terreinen. Aan het begin echter, zoals gebruikelijk, de technische gegevens.
Rahmen
De Auric wordt in alle uitrustingsvarianten geleverd met een aluminium frame in de eigen A6-SL-legering van het bedrijf, dat niet alleen bijzonder licht is, maar ook extreem robuust. Een carbonversie van de nieuwe MTB is nog niet gepland, althans voorlopig - sommige mensen zullen misschien snuiven aan de beslissing tegen carbon en voor aluminium, vooral met de voorgestelde RRP's van de Auric, die meer dan € 4.000 zijn voor de top modellen -verplaats markering. Maar zelfs als het koolstofvezelmateriaal de afgelopen twee jaar steeds populairder is geworden in de endurosector, moet je niet vergeten dat een aluminium frame ook licht, robuust en stijf kan zijn.
De Fuji Auric is een goed bewijs dat aluminium in de mountainbikesector nog niet tot het verleden behoort. Onze testfiets weegt 13,5 kg in maat L zonder pedalen, met relatief zware en robuuste bevestigingen, waar we later op terugkomen, en een vrij complexe achterkantconstructie. De verwerking van het frame is - op één uitzondering na - van een hoog niveau. Voor de volledig interne kabels en leidingen zijn er verwijderbare kunststof doppen op de uitstroomopeningen om bij het leggen van de leidingen de opening te kunnen vergroten en zo de montage te vereenvoudigen. Op zich een heel goed idee, maar helaas kwam tijdens onze test het plastic kapje steeds aan een kant los wat leidde tot ratelende kabels.
Update 15.12.2015-XNUMX-XNUMX: Volgens Fuji is het probleem met de losdraaiende pluggen op alle seriewielen opgelost door een zachtere rubbersamenstelling te gebruiken.
Maar genoeg geklaagd, terug naar het positieve: het zwart geanodiseerde frame met neongroene emblemen en witte accenten op de achterkant maakt een stijlvolle indruk en heeft alle moderne kenmerken die je gewend bent in deze sector: de taps toelopende balhoofdbuis is nu de rigueur en de Boost 148-achterkant en de PF30-trapas zijn nu ook op veel fietsen in deze klasse te vinden. Maar met een ISCG05-vatting en een montagemogelijkheid voor voorderailleurs (ons model kwam met een 1×11-aandrijving), heeft Fuji het toepassingsgebied van de Auric aanzienlijk uitgebreid. Aan de onderkant van de onderbuis zien we ook oogjes met schroefdraad voor de montage van een bidonhouder - dat is tegenwoordig allesbehalve vanzelfsprekend in deze veerwegklasse.
Maar nu komen we bij het geweldige kenmerk van de Fuji Auric: de Mlink-achterdriehoek. Helemaal nieuw is het constructieprincipe niet, want ook twee fietsen uit het portfolio van fabrikant Breezer (die tot het moederbedrijf Fuji behoort) maken sinds vorig seizoen gebruik van de Mlink. Maar wat is er zo bijzonder aan? Kortom, de Mlink is een combinatie van de klassieke vierstangenkoppeling met Horstlink vlak voor de achterwielas en een VPP-achterdriehoek (Virtual Pivot Point), die meestal een verbinding heeft net achter de trapas. Met de Fuji Mlink zit het beslissende lager nu in het midden van de liggende achtervork - op het eerste gezicht is dit even wennen. Zonder op dit punt al te veel in detail te willen treden - volgens Fuji zou het nieuwe principe van de achterdriehoek bijna geen wiebelen bergop moeten combineren met soepele prestaties bergafwaarts, terwijl de belasting van de lagers tot een minimum wordt beperkt. Klinkt bijna te mooi om waar te zijn - we waren in ieder geval enorm enthousiast over de praktijkervaringen.
geometrie
De geometrie van de Fuji Auric is echt opwindend - toegegeven, bijna elke fietsfabrikant beweert dat bijna elke fiets die ze produceren, maar dit is echt waar voor de Auric. Een blik op de data laat zien dat de ontwikkelaars hun eigen weg zijn gegaan en zich niet hebben laten beïnvloeden door de huidige trends in de branche. Dit komt tot uiting in de stuurhoek van 67°, die ongewoon steil is voor een fiets van 160 mm. De trend bij veel andere fabrikanten is eigenlijk meer richting vlakkere hoeken en enduro fietsen met een stuurhoek van 65° zijn eigenlijk niet meer bijzonder. Een korte uitleg: Eenvoudig gezegd zorgt een slappere stuurhoek voor een vergevingsgezind rijgedrag op afdalingen, maar kan op steile stukken tot problemen leiden en maakt de fiets ook trager door de langere wielbasis.
Opvallend zijn ook de vrij grote reikwijdte en de korte balhoofdbuis, die zeker voor een sportieve zithouding moeten zorgen. Met 438 mm zijn de liggende achtervorken relatief lang voor een 27,5-inch fiets (vergelijking: Canyon Spectral 425 mm, Specialized Enduro 422 mm) - dit kan ten koste gaan van de behendigheid, maar zorgt ook voor een zeer richtingsstabiliteit bergafwaarts. Fuji doet in ieder geval veel dingen anders met de Auric dan de concurrentie en slaat een moedige weg in.
Faciliteiten
Voordat we op pad gaan en tot de praktijkimpressies komen, een paar woorden over de uitrusting van de Fuji Auric. De € 4.499 kostende Auric 1.3 (of one.3, zoals het model op het frame heet) is het op één na duurste model in het assortiment achter het topmodel 1.1 en de goedkopere varianten 1.5 en 1.7. Gezien de vraagprijs verwachtten we een nobele uitrusting - maar de Auric 1.3 biedt dit slechts ten dele.
Het Fox-chassis is echter geschikt voor het prijskaartje. De 36er Float Factory FIT4 voorvork is zeker een van de beste die momenteel op de markt verkrijgbaar is in dit veerwegassortiment. Naast een externe rebound-regeling kan de compressie ook op drie standen op de bovenkant van de vorkkroon worden ingesteld met behulp van een draaiwiel: open - medium - stevig. In de open positie maakt een tweede controller het ook mogelijk om de low-speed compressietrap in 22 trappen aan te passen.
Passend bij de Fox 36 aan de voorkant, is de Mlink-achterdriehoek voorzien van de nieuwe Fox Float Factory EVOL inline-demper, die, net als zijn tegenhanger aan de voorkant, drietrapsregeling van het drukniveau mogelijk maakt. Fuji gebruikt geen stuurafstandsbediening - de bijbehorende instellingen moeten daarom direct op de demper worden gemaakt. Gelukkig is de belangrijkste hendel voor het aanpassen van de compressie groot genoeg en kan deze snel met één hand worden bereikt, zelfs tijdens het rijden.
De aandrijving op de Auric 1.3 komt van SRAM: Fuji installeert met de X1 de goedkoopste 11-speed groep van de Amerikaanse fabrikant, die uit ervaring nauwelijks onderdoet voor zijn duurdere tegenhanger, de X01. De achterderailleur, cassette, ketting en shifter dragen het SRAM-logo, maar de cranks zijn gebaseerd op een model van Oval Concepts - een onderdelenfabrikant die sinds 2009 ook tot het moederbedrijf Fuji behoort. Het model genaamd M610 is gemaakt van aluminium en maakt een degelijke indruk.
In de cockpit komen we Oval Concepts weer tegen: Het 'eigen merk' wordt gebruikt voor de stuurpen, handgrepen en stuur. Ook al valt er op het gebied van afwerking niets te klagen en is optiek en ergonomie meestal een uiterst individuele zaak, toch hadden we gezien de prijs van bijna € 4.500,- een wat elegantere opstelling gewenst.
Trefwoord nobel: we vinden het geweldig dat Fuji heeft gekozen voor de vaak geïnstalleerde Reverb van Rock Shox en voor een dropper post van Kind Shock. In tegenstelling tot de Rock Shox tegenhanger wordt de LEV Integra niet hydraulisch aangestuurd, maar op de klassieke manier met een kabel. Een niet te onderschatten pluspunt voor onderhoud en (de)montage.
De nieuwe XT-remmen van Shimano met 180 mm schijven voor en achter zorgen voor de juiste remkracht op de Auric. Afhankelijk van het toepassingsgebied moeten zwaardere rijders overwegen of ze liever overstappen op een grotere schijf voor. De wielen zijn afkomstig van DT Swiss - de M1700-wielen, die iets meer dan 1700 g wegen, zijn tubeless-ready en de naven hebben de gepatenteerde, duurzame tandschijfvrijloop. Helaas zijn de velgen een beetje smal met een binnenbreedte van slechts 22,5 mm - voor de geïnstalleerde 2,3 ″ brede Schwalbe Nobby Nic is dit voldoende, maar liefhebbers van brede velgen of banden zullen misschien niet helemaal blij zijn met de DT Swiss wielset.
Op het pad
Maar zoals het gezegde luidt: alle theorie is grijs. Daarom moet de Fuji Auric 1.3 zich in de praktijk bewijzen. Naast lokale trails in Zuid-Beieren moet de Fuji ook een zware test doorstaan en vergezelt ons in alpien terrein in Tirol. De eerste testrol en het zoeken naar de basisafstelling van het chassis, de Auric heeft al een pluspunt: het Fox-chassis is wonderbaarlijk eenvoudig af te stellen en redelijk ervaren chauffeurs vinden hun afstelling in een paar minuten. Even de schijven inrijden en de banden op de juiste spanning brengen en je bent klaar om te gaan.
De eerste duurtest wacht op je op een gemiddeld 12% steile, enkele kilometers lange klim op grof puin. Het is op geen enkele fiets echt leuk, maar de Fuji doet het echt goed. Met net geen 14 kg (inclusief pedalen) is de fiets geen echte klimgeit, maar de iets steilere stuurhoek is vooral merkbaar op steile, technisch veeleisende passages en we vinden het verrassend eenvoudig om het voorwiel aan de grond te houden. Ook de achterste driehoek is overtuigend: met een medium compressie-instelling op de demper hoor je nog minimaal schommelen, maar als we de controller naar de vaste stand draaien, voel je het helemaal niet meer. Het samenspel tussen de nieuwe Fox-demper en de Mlink-achterkant is over de hele linie echt overtuigend.
Na de lange klim en een paar liter zweet van onze kant, is het eindelijk op weg naar het eerste pad. We kiezen de middelste stand voor zowel de vork als de demper en storten ons op het plezier. De Auric ligt heel goed op het parcours en is buitengewoon goedaardig - zoals verwacht zorgen de lange liggende achtervorken voor een hoge richtingsstabiliteit, maar maken de fiets een beetje omvangrijk om te hanteren op smalle en technisch lastige plaatsen. De zitpositie is aangenaam: de lange reikwijdte en de korte balhoofdbuis positioneren de berijder in het midden van de fiets. Dit betekent dat er geen gevoel van kantelen is, zelfs op steile trappen - de iets steilere stuurhoek is nauwelijks merkbaar - dat deden we niet' Ik heb dat niet verwacht.
Op echt ruige passages openen we het chassis volledig en genieten we van de uitstekend werkende Fox 36-vork aan de voorkant en een achterkant die extreem flexibel is. De ontwikkelaars van Fuji moeten hier echt worden geprezen: de Mlink-achterdriehoek heeft ons altijd overtuigd, zowel bergop als bergaf. Ook waren zorgen over stijfheid als gevolg van het gewricht dat in het midden van de veerpoot was geplaatst ongegrond. De uitrusting heeft ons ook overtuigd: de SRAM-aandrijving werkte zoals gewoonlijk betrouwbaar en de KS Lev dropper post heeft ons nooit in de steek gelaten.
Twee punten stoorden ons echter herhaaldelijk: bij langere afdalingen bereikte de schijf van 180 mm aan de voorkant al snel zijn limiet, zelfs met onze lichte testrijder (~ 75 kg). Het 203 mm-model zou hier zeker de betere keuze zijn geweest. Bovendien hadden we herhaaldelijk kettingdruppels van het kettingblad van Praxis Works en daarom een kleine kettinggeleider geïnstalleerd. De banden zijn een kwestie van smaak: de Nobby Nic is een goede allrounder, maar geen wonder van grip en ook geen gemakkelijke roller. Sommige coureurs zijn misschien beter af met een combinatie van licht rollende banden achter (bijv. Schwalbe Rock Razor) en tegenhangers met goede grip voor (bijv. Schwalbe Hans Dampf). Maar de twee Nobby Nics slaan ook een goed figuur op zowel natte bladeren als stoffige puinhopen.
Conclusie
Zelden is het voor ons zo moeilijk geweest om een fiets op de een of andere manier in twee of drie zinnen samen te vatten als bij de Fuji Auric. De Amerikaanse fabrikant toont veel moed met zijn nieuwe MTB en gaat zijn eigen weg - qua geometrie, uitrusting en achterkant. Het algemene Auric-concept werkt echter en de fiets kon ons overtuigen op een grote verscheidenheid aan terreinen, ook al vonden we hier natuurlijk de beruchte vlieg in de zalf. Met name de te kleine voorremschijf is vervelend, maar kan ook vrij snel en eenvoudig worden gerepareerd, net zoals trailminnende rijders een kleine kettinggeleider zouden moeten hebben om vallen te voorkomen.
Om vanaf het begin terug te komen op de vraag: is de Auric een enduro? Of een all mountain? Nou, de fiets kan niet echt in een van de twee lades worden geplaatst. Met 160 mm biedt hij reserves voor zware ritten en ook een of ander gematigd bezoek aan het fietspark. De wat steilere stuuruitslag en de lichte wielen positioneren hem echter meer in de buurt van een klassieke all-mountain. Lade of la - de Auric is een geweldige allroundfiets: geen klimgeit of downhill-bommenwerper, maar een fiets voor alles daartussenin.
Laat een bericht achter