Test: Met 150 of 160 mm veerweg, krachtige Fox Factory-ophanging en downhill-georiënteerde geometrie lijkt de Orbea Rallon op papier meer enduro dan all-mountain - dankzij de zeer goed functionerende achterkant en een samenhangend totaalconcept, echter, het voelt niet alleen comfortabel aan als schietmachine.
Eind 2017 presenteerden de Basken van Orbea de vijfde generatie van de Rallon. Voorheen hoorde het duidelijk thuis in de "enduro-lade", maar de nieuwe Rallon kreeg niet alleen voor het eerst 29″ wielen, maar verminderde ook de veerweg aan de achterkant tot 150 mm - het is nog steeds maar liefst 160 mm aan de voorkant, maar de boodschap is duidelijk: de nieuwe Rallon moet meer een allrounder zijn dan een pure racewagen. In vergelijking met zijn voorgangers zijn niet alleen de veerweg en de wielmaat veranderd - ook met het framemateriaal slaan de Spanjaarden nieuwe wegen in: de Orbea Rallon is alleen verkrijgbaar met een carbon frame. De achtergrond is niet per se de gewichtsbesparing ten opzichte van aluminium, maar de bijzondere, asymmetrische frameconstructie van de Rallon. wat met het carbon fiber materiaal gewoon beter te realiseren is.
Achter de "afkorting" MyO gaat een heel speciaal aanbod van Orbea schuil: zo omschrijft de fabrikant zijn eigen customizingprogramma, waarmee kopers de kleur van het frame van de nieuwe fiets naar eigen wens kunnen afstemmen. Er is keuze genoeg – van ingetogen zwart- en grijstinten tot voorzichtige pasteltinten tot felle fluorescerende kleuren, bijna alles is hier mogelijk. Het mooiste eraan: MyO kost geen cent extra.
Orbea Rallon M-Team 19: kenmerken
We kozen de M-Team-versie van de Rallon als onze testfiets. We hebben bewust afgezien van de topklasse LTD-variant, hoewel die voor een kleine 9.000 euro ook in ons testveld zou hebben gepast; het bevat een Fox DHX2-spoeldemper, die de hele fiets een stuk verder duwt in de richting van enduro - voor velen natuurlijk precies wat ze willen, in ons all-mountain testveld de M-Team-versie met Fox Factory-ophanging en X2 doet zijn werk Luchtdempers aan de achterkant zijn echter iets beter. Verder valt er niets te klagen over de hoogwaardige uitrusting: het 500% bereik van de Sram Eagle aandrijving heeft zich nu gevestigd als de standaard in dit assortiment veerwegen en is ook voldoende voor steile beklimmingen in de Alpen - vooral sinds Orbea de Rallon een mes met 30 tanden op de gedoneerde Descendant carbon crank heeft gegeven. We vinden het een beetje jammer dat voor de achterderailleur en shifter de hoogwaardige X01-variant wordt gebruikt, maar voor de cassette de beduidend zwaardere GX-variant.
Rahmen | Orbea Monocoque Racekoolstof |
Verende voorvork | Fox 35 Float Fabriek 160 Grip2 RC2 |
stom | Fox FLoat X2 Fabriek 2-Pos |
Waaiers | DT Swiss E1501 spiebaan 30 |
Band VR | Maxxis Agressor 2.5" |
Band HR | Maxxis Minion DHF 2,5" WT |
Achterderailleur | Maxxis Aggressor 2.5"WT |
Shifter | Sram X01 Adelaar |
zwengel | Sram Afstammeling Carbon 32t |
Voorderailleur | Ohne |
Rem | Shimano XT M8020 4 zuiger |
remschijven | Shimano RT81 203/180 mm |
Zadelpen | Crankbrother's Highline |
Zadel | Selle Italia XR-route |
Stam | Race Face-turbine R 35 |
Stuur | Race Face Next R 35 20 mm |
De wielen zijn afkomstig van DT Swiss en bieden technologie die al duizend keer is beproefd: dit omvat de duurzame tandschijfvrijloop, de 30 mm brede aluminium velgen en de robuuste constructie. Er zitten Maxxis-banden op - de semi-gladde Aggressor op het achterwiel, de trail-allrounder Minion DHF ervoor. De 2,5″ breedte van de banden komt goed tot zijn recht op de brede banden en de combinatie is binnen enkele minuten om te bouwen naar tubeless.
Een beetje ongebruikelijk, maar in het seizoen 2019 op veel mountainbikes geïnstalleerd: de Crankbrothers Highline dropper post. Terwijl RockShox, Kind Shock en Fox hier vroeger domineerden, is er de laatste jaren steeds meer variatie in de wereld van de dropper post. De Crankbrothers-post is een hoogwaardige vertegenwoordiger met een ergonomische afstandsbediening en kon bovenaan onze lijst met de beste komen. De XT M8020 4-zuigerremmen van Shimano zijn verantwoordelijk voor het remmen - geschikt voor de veerweg met een grote 203 mm schijf aan de voorkant.
Orbea Rallon M-Team 19: geometrie en framedetails
Hoogwaardige uitrusting of niet: de ster van de Orbea Rallon is ongetwijfeld het – hoe kan ik het anders zeggen – het prachtige carbonframe. Ondanks de asymmetrische demperbevestiging ziet de hele fiets eruit alsof hij uit één stuk is gemaakt, mooie details zoals de hoogwaardige en functionele kabelklemmen van de intern geleide kabels en de geïntegreerde framebeschermers op de liggende achtervork en de onderbuis laten zien: Iemand heeft veel nagedacht over de fiets en het gebruik ervan. Er zijn weinig verrassingen door de gebruikte normen: Boost-assen voor en achter, een 230 mm lange metrische schok met 60 mm slag en een Pressift-trapas. We waren blij dat Orbea de Rallon een volledige ISCG05-montage heeft gegeven, waardoor ook volledige kettinggeleiders inclusief de taco probleemloos kunnen worden gemonteerd.
Modern, krachtig, maar niet extreem: dit is waarschijnlijk de beste manier om de geometrie van de Orbea Rallon 2019 samen te vatten. Met een extreem slappe stuuruitslag en een des te steilere zithoek zit de berijder centraal op de fiets, waarvan het hoofdframe naar huidige maatstaven bijna wat kort is: 455 mm reach en 611 mm bovenbuis in maat L houden de wielbasis aangenaam compact , dus van de fiets af geen vrachtwagencombinatie op pad. De afmetingen moeten echter ook in relatie tot de zeer korte zitbuis worden geplaatst: deze meet slechts 444 mm in maat L of 485 mm in maat XL - dus als je liever lange frames rijdt, kun je zonder al te veel een framemaat groter maken problemen om een te lange ondersteuning te krijgen. Over framemaat gesproken: een klein nadeel van het anders zeer goed afgeronde assortiment van de Orbea is dat de Rallon maar in drie maten verkrijgbaar is. Chauffeurs die bijzonder lang of bijzonder klein zijn, moeten het eerst uitproberen voordat ze kopen. Trouwens: de geometrie kan een beetje worden gewijzigd met een flip-chip: om preciezer te zijn, je kunt het gebruiken om de stuurhoek en de trapashoogte te veranderen. Tijdens onze test zaten we meestal in de "touring" -setting met een iets steilere stuurhoek en een hogere trapas.
Geometrie Orbea Rallon-team
SM | LG | XL | |
zitbuis (in mm) | 406 | 444 | 483 |
Bovenbuis horizontaal (in mm) | 583 | 611 | 644 |
balhoofdbuis (in mm) | 100 | 110 | 125 |
liggende achtervork (in mm) | 435 | 435 | 435 |
Wielbasis (in mm) | 1187 | 1217 | 1253 |
Stuurhoek (in °) | 65.5/65 | 65.5/65 | 65.5/65 |
Zithoek (in °) | 76 | 76 | 76 |
Bereik (mm) | 430 | 455 | 485 |
Stapels (mm) | 615 | 624 | 637 |
Orbea Rallon M-Team 19: op pad
De Rallon moet duidelijk zijn sterke punten in de afdaling hebben, zoals het uiterlijk en de uitrusting suggereren. Op weg naar het begin van het parcours begon een van de testers na te denken: "Het is eigenlijk een enduro, grappig, ik heb de demper niet zo strak afgesteld, maar hij wiebelt niet..." Sterker nog, de achterkant schommelt heel weinig of heel weinig, afhankelijk van hoe het is ingesteld. De Rallon klimt vrij gewillig voor een fiets die ook in het fietspark of in enduro-races zou moeten werken. In het testveld, dat nogal gemengd is en ondanks het feit dat de stuurhoek vaak steil is, hadden we kandidaten die later opstonden. Als het nogal steil wordt, moet je wat druk uitoefenen op de voorkant. De vertaling is niet per se optimaal voor duizenden meters hoogte, hier zou een kleiner kettingblad niet verkeerd zijn. Gemeten naar wat de Rallon laat zien voor een gezicht tijdens de afdaling, zijn hun klimeigenschappen absoluut onberispelijk.
Zoals gezegd is de geometrie van de Rallon niet extreem, al is hij zeker nog "up to date". Alle testers voelden zich dus meteen op hun gemak op de fiets. Doorslaggevend was de zeer comfortabele zitpositie en de zeer evenwichtige positie van de berijder op de fiets, ook bij het afdalen.Je voelt je veilig op steile beklimmingen omdat je snel je gewicht terugbrengt, maar je kunt altijd voldoende druk uitoefenen op de voorkant bij hoekoefeningen De bediening werd meermaals beschreven als intuïtief. Het is prettig dat het wiel niet rammelt, het is vrij stil. De achterkant en de vork dragen goed bij aan de goede rij-indruk. Hoewel de Fox 36 vooraan in de test de maat van alles was, hield de achterkant het ook niet helemaal bij. Terwijl het frame met alle details al heel dicht bij het optimum zit en absoluut intuïtief kan worden bediend, moet je aan de achterkant werken om het chassis aan je smaak aan te passen. Met de vele instelmogelijkheden van de Fox demper is eigenlijk voor bijna iedereen een bevredigend resultaat te behalen, maar techniekdyslectici wanhopen. De vork biedt ook veel afstelmogelijkheden, maar is wat makkelijker af te stemmen.
Alle componenten werken erg goed. Het schakelen is betrouwbaar, scherp en heeft een goed bereik, zelfs als een kleiner kettingblad aan het begin van het seizoen welkom zou zijn geweest. De Shimano XT 4-zuiger remmen zijn zeer goed te doseren en het vermogen is altijd minimaal voldoende. De dropper post van Crankbrothers zou iets sneller kunnen uitschuiven, maar de snelheid is voldoende. Beter zo dan andere zadelpennen die ineens proberen in te grijpen in de kinderplanning. Overigens is de hendel van de zadelpen op meer manieren te verstellen dan bijna alle andere. Het zeer goede chassis kan één ding niet verhullen: de handgrepen zijn erg dun en je handen raken eerder moe dan bij andere rubberen handgrepen. Naar onze mening zijn ze niet optimaal voor middelgrote tot grote handen. Maar de rest van de cockpit is geweldig, dankzij het brede racestuur en de ergonomische bedieningshendels.
Laat een bericht achter