Orange Stage 5 RS-test: Na jaren van doorontwikkeling van 29er-fietsen zijn lange reizen met grote wielen in zwang en heeft Orange Bikes ook twee modellen in het assortiment. De Orange Stage 5 is de iets tammere van de twee, ontworpen om trailbikers tevreden te houden, terwijl de langere reis Stage 6 gericht is op de enduro-gemeenschap. We kregen de RS-variant van de Orange Stage 5 voor een test.
Dus daar staat de Orange Stage 5 RS voor me. Ik rijd al jaren op een vergelijkbare fiets, een 29er volledig met bijna identieke veerweg. Daarom ben ik vooral benieuwd hoe de Orange Stage 5 presteert in directe vergelijking. Je hoeft hier niet veel over de fabrikant te vertellen. Het zou inmiddels bekend moeten zijn dat de Engelsen hun fietsen nog steeds met de hand op het eiland maken.
Het ding is ontworpen om bergafwaarts en bergopwaarts te donderen. Ik kreeg te horen dat alles wat je in de weg staat vernietigd moet worden. Dat moet worden gecontroleerd. Bij het vorige model, de Alpine 5, werd de lat best hoog gelegd, er rijden er een paar rond in de kennissenkring en het zijn echte rijmachines.
Het frame van de Orange Stage 5 RS
Nou, als een fiets in Minion Yellow, met turquoise letters, via e-mail wordt aangekondigd, denk je eerst aan kleine gele wezentjes die giechelend rondrennen. Nu staat er zowaar een mountainbike in stripboekgeel op mijn achterdrager. Geweldig, ziet er gewoon geweldig uit. Een pluim voor degene die deze kleurencombinatie heeft gemaakt. Het metalen bedrijfslogo siert de balhoofdbuis. Een staaltje echt vakmanschap in aluminium. Ja, en je kunt de lasnaden duidelijk zien. Ze sieren ook de onderkant van de meeste buizen, die eigenlijk geen buizen zijn. Ze zijn gemaakt van plaatstaal dat tot een buis wordt gebogen en vervolgens wordt gelast. Een zeldzame techniek die mij verder onbekend is uit de fietsenbouw. Ziet er stevig en hoogwaardig uit. Daarom geeft Orange ook 5 jaar garantie op het frame.
Maar het hoogtepunt is de achterkant. Het achterwiel is met een uiterst solide enkelvoudige component aan het frame bevestigd, d.w.z. liggende achtervorken zijn in één component gecombineerd. Dus de hele fiets komt op het eerste gezicht wat onhandig over. Als u hem echter voor de eerste keer iets optilt, zult u een glimlach op uw gezicht vinden. Het lijkt zwaarder dan het is. 13,82 kilo is nog oké voor dit doel en de stabiele delen.
In eerste instantie lijkt het een beetje lang. Maar als je alleen naar de achterkant kijkt, merk je al snel dat het achterwiel compacter op het frame is gebracht dan bij de voorganger het geval was. In totaal is er tien millimeter bespaard. De balhoofdbuis is ook met maar liefst drie centimeter gekrompen, van 140 naar slechts 110 millimeter op een groot frame. Met 140/135 mm is de veerweg ruim voldoende om als een speer door de trails te schieten. Ook aan de achterkant is iets gedaan. De positie van het draaipunt werd enigszins gewijzigd.
De Britten hebben jarenlange ervaring met het bouwen van single-pivot fietsen en bij alle huidige modellen zit het draaipunt niet meer zoals vroeger in de onderbuis, maar in een "aluminium box" in de hoek tussen de onderbuis en de zitbuis, boven de trapas. Het consistente ontwerp van de wielen op slechts één kettingblad op de crank maakt dit mogelijk.Deze maatregel maakt een grotere steunbreedte van het achterste driehoeklager mogelijk, wat meer stijfheid belooft. Bovendien konden de kenmerken van de achterkant verder worden geoptimaliseerd. De opslag zelf is nog steeds zo simpel, robuust en betrouwbaar als je gewend bent.
Ook bij de Orange Stage 5 lopen de lijnen in de box swingarm. De verplaatsing in het hoofdframe is nieuw, dit is pas sinds kort het geval bij de fietsen van Halifax. De lijnen komen aan de voorkant uit in een vrij vlakke hoek van ongeveer 55 graden. Het is even wennen, maar het blijkt heel goed doordacht te zijn. Kabels en omhulsels lopen naar de kuip zonder het frame ergens te raken. Niets knarst, niets rammelt, niets schuurt. Het frame hoeft niet te worden afgeplakt. Orange biedt het frame bewust alleen aan in M, L en XL. Dat doe je omdat je alleen fietsen wilt verkopen die in het totaalconcept een optimale rijervaring beloven. Er is dus geen S-frame omdat S-frames zogenaamd gewoon te klein zijn voor 29er wielen en veel veerwegen. Het klinkt begrijpelijk, aangezien kleine rijders steeds melden dat ze op zeer steile passages het achterwiel raken als ze ver achter het zadel zitten.
Over het algemeen is het frame aanzienlijk gemoderniseerd in vergelijking met zijn voorganger. De bovenbuis is aanzienlijk lager en is door een kruisje met de zitbuis verbonden. De langere voorkant en de kortere achterkant raken de tijdgeest. Het ontwerp van de Orange Stage 5 ziet er echt goed uit. Qua graphics en emblemen hebben eerdere modellen er niet altijd zoveel moeite in gestoken. Je kunt kiezen uit veel framekleuren, waarvan sommige 130 euro extra kosten. Het zou hetzelfde zijn met onze testfiets. De Sram steekas, Maxle Ultimate 174 mm, (het frame heeft Boost 148 mm) is netjes verwerkt en heeft zich al vele malen bewezen.
Oranje Stage 5 RS-geometrie
Medium | Grote | Extra Large | |
zitbuis (in inches) | 17 | 18 | 20 |
Bovenbuis horizontaal (in mm) | 615 | 635 | 655 |
balhoofdbuis (in mm) | 100 | 110 | 120 |
liggende achtervork (in mm) | 445 | 445 | 445 |
Wielbasis (in mm) | 1183 | 1204 | 1225 |
Stuurhoek (in °) | 66,5 | 66,5 | 66,5 |
Zithoek (in °) | 74 | 74 | 74 |
Bereik (mm) | 436 | 453 | 470 |
Stapels (mm) | 624 | 633 | 642 |
Uitrusting van de Orange Stage 5 RS
De ingebouwde componenten op de Orange Stage 5 RS passen grotendeels perfect bij de fiets. Geen moment had ik het gevoel dat de fiets niet zou doen wat ik wilde. Alleen in verhouding tot de prijs had ik meer "bling-bling" verwacht. Als logisch gevolg is dit echter een compromis dat men accepteert als men de voorkeur geeft aan een stukje "regionaal vakmanschap" boven een "lopende band product uit het Verre Oosten". De RockShox Pike RCT3 Solo Air houdt met zijn 140 mm veerweg de voorkant op koers en verwent je met goed comfort en veel veiligheid, zoals je van een trailvork mag verwachten. Zoals gebruikelijk bevindt de rebound zich aan de onderkant van de vork en verbergt de afdekkap op de kroon het ventiel voor het afstellen van de luchtdruk. Toen de luchtdruk en rebound eenmaal waren ingesteld, hebben we niets veranderd, het past in alle situaties. De low-speed compressie of de laderdemping is heel eenvoudig in te stellen met een draaiknop. Ook merk je bij elke stap een ander gedrag van de vork. De kleine wijzerplaat hier beïnvloedt de compressie bij lage snelheid in de open positie en we hebben deze niet vaak gewijzigd. We hebben echter vaker de grote Charger-afsteller gebruikt, deze zorgt voor een snelle, vrij effectieve aanpassing aan verschillende omstandigheden. De 3 verschillende standen zijn snel te begrijpen: volledig gesloten (als je bijvoorbeeld een paar kilometer over de weg moet rijden), middenstand (golvend terrein, op matig moeilijke paden) en open (bergafwaarts rijden in ruw terrein).
Aan de achterkant werkt een Rock Shox Monarch RT3 Debon Air, die kennen we als een prima demper en dat bevestigt hij maar weer eens. Ook hier zijn luchtdruk en rebound snel ingesteld. Net als de vork kan hij eenvoudig in 3 stappen in compressie worden afgesteld. Een droom voor elke toerrijder. Uit het zadel stappen is ook geen probleem, we hebben de demper gewoon dicht gedaan. Eerlijk gezegd voelt de fiets aan als meer dan 135 mm reizen op het parcours.
Ook de remmen op de Orange Stage 5 RS komen van Sram, de Guide R met 200 of 180mm schijven is zeer goed te doseren. Een snelle beweging van je vinger en je staat. Langzame, gevoelige vertraging, bijv. op losse grond, is ook mogelijk. Ik hou echt van de ergonomie en de remmen laten me nog steeds niet in de steek, zelfs niet op lange reizen. Naast het vertragen is Sram ook vertrouwd bij het accelereren. Er worden verschillende series van 11-speed groepen gebruikt, die wonderwel samenwerken. Puur technisch gezien valt er bij de XO, GX en X1 Mix niets te klagen. Gezien de prijs van de fiets zou je echter een kwalitatief hoogwaardige complete groep kunnen verwachten. Het valt op dat hij ook onder belasting goed doorschakelt.
Met 1×11 en een 30 mes aan de crank kan ik het redelijk goed vinden op de 29er. Dat hangt nu helemaal af van waar je rijdt en wat je eerder hebt gereden. Met 11 versnellingen boven of onder voelt het alsof er iets ontbreekt bij deze combinatie. Als je gewend bent aan gemakkelijkere versnellingen, wil je die vaak als je steile, onbegaanbare hellingen op moet. Dit gevoel begint echter na verloop van tijd, je went eraan. Desalniettemin: mijn droomfiets zou ofwel een afstemcassette hebben zoals de E-Thirteen of een Eagle-groep met 12 versnellingen. Juist omdat de sinaasappel heerlijk is om mee te toeren.
De Reverb telescopische zadelpen doet zijn werk met gemak. De Orange Stage 5 RS wordt in serie geleverd met een 125 mm KS Lev Integra Ondersteuning, de Rock Shox is onderhevig aan een meerprijs. Maar voor 105 euro kun je ook kiezen of je een slag van 125 mm, 150 mm of zelfs 170 mm wilt. Als zitplaats wordt een SDG Bel Air 2.0 gebruikt. Het biedt een zeer goede grip en een schone verwerking. Ik hield van het naadloze oppervlak en het feit dat de zadelneus licht naar beneden gebogen is. De stutten zijn gemaakt van stevig Cro-Mo-staal. Het laatste contactpunt met de fiets is de cockpit. Het stuur: een Renthal Fatbar met een stijging van 20 mm en een breedte van 800 mm met een bijpassende Renthal Apex-stuurpen van 50 mm. Een stuureenheid die er ook goed uitziet op een enduro en het potentieel van de Orange Stage 5 onderstreept.
De cockpit is absoluut ergonomisch, aangezien de schakelhendel, remhendel en telescopische steun allemaal van hetzelfde bedrijf komen, kan alles hier goed en overzichtelijk worden gepositioneerd. De fiets is dankzij het brede stuur altijd onder controle, ook als het nat is. De Renthal grips dragen hieraan bij. Op het eerste gezicht lijkt de Ultra Tacky Lock On op een typische handgreep met twee klemmen. Na meerdere keren aanraken merk je meteen dat het handvat plakkerig is. In de praktijk biedt het ook een ultrasterke fixatie, zowel nat als vuil. Je hoeft niet meer verwoed te proberen je aan het stuur vast te houden. Het gaat praktisch vanzelf. Alleen zonder handschoenen voelt het wat vreemd aan, wat voor mij nu geen probleem is omdat ik toch altijd handschoenen draag. De eindkappen worden vastgeklikt en sluiten elegant af met de klemmen. Maar je moet betalen voor de uitstekende grip met snellere slijtage. Al na de eerste paar weken zie je duidelijke gebruikssporen op de handvatten.
Het gouden cultstuur van Renthal inclusief stuurpen en handgrepen past goed in het totaalconcept. Andere onderdelen van Britse makelij worden op het podium geïnstalleerd en sluiten zo de cirkel naar de oorsprong van het frame. Je hoort de Hope-wielen meteen. Als je door het fietspark rolt, rammelt het veel, ik geniet ervan om het freewheelen te horen. Ergens midden in de bergen met totale stilte kan het misschien storend zijn. Hier verschillen de geesten en is het een kwestie van smaak. Ik was er snel aan gewend. De Hope hubs zijn in ieder geval absoluut betrouwbaar en werken altijd perfect, daar geven we ons woord op. Bovendien zijn alle reserveonderdelen afzonderlijk verkrijgbaar. De Race Face ARC-spaakvelgen met een binnenbreedte van 30 passen goed qua binnenbreedte en uiterlijk, en de wielen voelen ook goed aan op de trail. Ze accelereren redelijk en lijken stabiel. Maar ik wil niet verbergen dat we ons opnieuw moesten centreren na een weekend fietsenparkeren. Maxxis levert de banden met de Minion DHF voor en een High Roller II achter. Veel grip, geen lekke banden en een acceptabele rolweerstand bergop maakte me blij. Ik had zelfs de indruk dat de banden bijdroegen aan het soepel lopen.
De rij-impressie van de Orange Stage 5 RS
Een maand lang heeft de fiets de testfase doorlopen. Hier was genoeg tijd voor verschillende testers om het door verschillende terreinen te leiden. Langere tochten, scherpere afdalingen, vloeiende trails, stenige passages, bikepark bonken en ook een paar kilometer op de weg. Eerste indruk: zadelhoogte instellen, erop gaan zitten, klaar. De fiets past meteen en je voelt je goed. De geometrie is gewoon geweldig. Zeer comfortabel en toch sportief. Aan het einde van langere tochten voelt het nog steeds comfortabel aan om op de fiets te zitten. Het is gemakkelijk om druk uit te oefenen op de voor- of achterkant, hoewel de fiets groot en lang is, heb je niet het gevoel dat je overmatig veel kracht nodig hebt.
De achterste driehoek is nog steeds niet erg kort en dus klimt de fiets goed, mede dankzij de lange voorkant en de compacte balhoofdbuis. Als je vaak veel hoogtemeters wilt beklimmen, zou je kunnen investeren in andere banden en een versnellingssysteem met een groter overbrengingsverhoudingsbereik en zo het toepassingsgebied nog meer richting toeren verschuiven. Ik denk dat de Orange Stage 5 met de juiste setup ook leuk zou zijn op een alpine cross. Als de demper gesloten is, is er praktisch geen vermogensverlies op het eerste deel van de tocht, op de weg. Volgende stop: bospaden omhoog, los grind, vervaagde paden. Zet de demper in de middelste stand en daar gaan we. Alleen op los gesteente, als je uit het zadel stapt, gaat de achterband af en toe door, maar dat is niets dat vergelijkbare fietsen beter kunnen. Het beheerst steile hellingen en bergopwaartse paden uitstekend als je een lage trapfrequentie aankan. Het voelt alsof elke stap op het pedaal direct op de baan landt en je enorme kracht naar de grond brengt. Een "ronde trede" is natuurlijk een voordeel, evenals de gesloten klep. Met een wild stampen tijdens het trappen krijg je de Stage 5 aan het rocken.
De eerste afdalingen, vloeiend parcours. Absoluut geweldig, het ding is supersnel en rijdt de berg af alsof het op rails staat. Geblokkeerde delen van de baan of grotere puinhellingen worden gewoon platgedrukt en alles wordt omgerold. De combinatie van 29" en deze geometrie laat mijn hart sneller kloppen. Het grappige is dat hij niets van zijn behendigheid verliest en super wendbaar is door nauwe en technisch veeleisende passages. De remmen en banden zorgen voor zekerheid. U kunt altijd rekenen op voldoende trekkracht en remkracht. Daarom laat je het chassis graag werken en laat je de fiets lopen. Wat betreft het chassis: de eenvoudig ontworpen single-joint absorbeert veel en werkt bergaf niet slechter dan bergop. Een lichte stamping van de remmen is al merkbaar, maar dat is slechts een klein puntje van kritiek. Omdat de prestaties van de achterkant er in hoge mate toe bijdragen dat de fiets ondanks zijn soepel lopende geometrie zo wendbaar blijft. De achterkant heeft "pop" en het is gemakkelijk om de achterkant van de grond te krijgen en de fiets bijvoorbeeld actief in een hoek te plaatsen.
Over het algemeen geeft de fiets veel zekerheid. Vanwege de componenten, het chassis en de uitgekiende geometrie. Ook de zithouding op de fiets is goed en je voelt je veilig op steile stukken of trappen. Ik kan me goed voorstellen dat je, afhankelijk van de gebruikte onderdelen, de Orange Stage 5 niet alleen als trailbike kunt bouwen, maar ook als toerfiets of lichte enduro. De fiets heeft veel potentieel en heeft naar mijn mening alles in zich om een cultfiets te worden, net als zijn 27,5″ broer, de Five, van de traditionele smederij uit Halifax.
Norman Zielke zegt
Hoi,
In de nabije toekomst wil ik een allround full aanschaffen voor bijvoorbeeld langere tochten. Ik hield echt van de sinaasappelfietsen, maar ik kan niet beslissen of de Stage 4 of de Stage 5 beter geschikt is voor mijn doeleinden. Ik zou geneigd zijn om meer veerreizen te maken, maar de Stage 5 lijkt veel op enduro.
LG,
Normandisch