Gravelfietsen met of zonder voorderailleur Makkelijker schakelen?

Gravelbikes: modetrend of verstandige nieuwe ontdekking? Over het aantal kettingbladen lopen de meningen uiteen. We onderzochten de voor- en nadelen van enkele aandrijvingen en voor wie de gereduceerde overbrengingsverhouding geschikt is.

Is minder meer op een gravelbike? Als je naar de versnellingen van veel modellen kijkt, kun je je dat terecht afvragen, aangezien veel fietsen tegenwoordig maar met één kettingblad zijn uitgerust. Dat is niet nieuw; Tientallen jaren geleden gingen veel crosscountryrijders op pad met zo'n gereduceerde transmissie - toen natuurlijk nog met zeven of acht tandwielen op het achterwiel. In de leeftijd van 1 of zelfs XNUMX cassettes is het onderwerp weer actueel geworden. De schakelinspanning is minder, er is geen potentiële bron van defecten en ook het probleem van vuil in cross races is een belangrijk aspect. De vraag is alleen: voor welke doeleinden zijn XNUMXx-schijven eigenlijk geschikt en op wat voor compromissen moet je voorbereid zijn?

Groter of kleiner

Als je het zonder een van de twee kettingbladen doet, moet je een beslissing nemen: of de gradatie wordt grover of de totale reikwijdte van de overbrengingsverhouding wordt kleiner. Waarbij slechts rekenkundig de helft van de versnellingen wordt geëlimineerd; onder de gebruikelijke 22 schakeltrappen zijn er verschillende overlappingen die gemakkelijk kunnen worden vermeden. Je krijgt er iets voor terug: de mogelijkheid om van de hoogste naar de laagste versnelling door te klikken zonder het kettingblad met de bijbehorende compenserende schakelstappen aan de achterkant te hoeven wisselen. Het schakelen zelf wordt vereenvoudigd met de wijziging in ieder geval naar 1×11 of 1×12.

Met twee kettingbladen zijn sportieve rijders blij met kleine schakelsprongen en vinden ze altijd de juiste overbrengingsverhouding.

Dus op de vraag wat je moet missen bij eenvoudige vertalingen: een groter totaalbereik of een fijnere gradatie? Als we een racefiets met een compacte crank (50/34) en een 11-28 cassette, die enkele stappen van 11 tot 17 biedt, vergelijken met een gravelfiets met een 44 kettingblad en 11-34 cassette van Shimano, vinden we: Met eenvoud -Drive, alle versnellingssprongen zijn minstens twee tanden groot (11-13-15-17-19-21-23-25-27-30-34); het totale bereik is aan beide uiteinden van het spectrum enigszins verminderd. De situatie is anders met een 11-36 cassette van SRAM (11-12-13-15-17-19-22-25-28-32-36): Aan de ene kant heeft deze enkele sprongen in de snelle versnellingen, aan de andere kant komt het overeen met zijn kleinste bergversnelling bijna die van de racefietsvertaling 34-28. Alleen in het snelle bereik ontbreekt een versnelling.

Steile bergen - kleine gangen

Dit is natuurlijk niet echt een offroad-vertaling; Wie echter liever met de gravelbike op de weg en op "bossnelwegen" rijdt, kan goed opschieten met deze nogal smal getande variant van 1×11. Fietsen die zijn ontwikkeld voor moeilijk terrein en steile beklimmingen hebben echter een andere overbrengingsverhouding, zowel modellen met 2×11 versnellingen als die met een enkele aandrijving. Nog vrij nieuw van Shimano is de GRX groep, die ook verkrijgbaar is met een 46/30 kettingwielset; samen met de bijpassende 11-36 cassette is het resultaat een extreem brede overbrengingsverhouding, vooral bij klimmen. Om dat met slechts één kettingblad te doen, moet je grote sprongen maken - zoals bij de 10-50 XNUMX-speed cassette van SRAM.

Bij 46/30 wordt de GRX-groep of de crank geleverd met een kettingbladcombinatie die opwindend is voor Gravel.

Visueel even wennen, technisch overtuigend: nieuwe 12-speed cassettes houden het op tegen traditionele aandrijvingen met twee kettingbladen. Dit gaat echter ten koste van grotere versnellingssprongen.

In termen van totale grootte kunnen enkele aandrijvingen het redelijk goed bijbenen - maar hoe zit het met de grotere sprongen tussen de afzonderlijke tandwielen? Wie er bijvoorbeeld op vertrouwt om zo gelijkmatig mogelijk op de weg (of op een grindpad) met hoge intensiteit te trappen, heeft enkele sprongen in de snelle versnellingen nodig. Dit realiseren met slechts één kettingblad vereist verliezen in de totale reikwijdte en moet zorgvuldig worden overwogen. Mountainbikers en cyclocrossers weten daarentegen dat waar steile hellingsverschillen op de loer liggen of waar je keer op keer krachtig moet accelereren, grotere sprongen zeker nuttig zijn - er zijn minder versnellingswisselingen nodig, en daarom zijn enkele aandrijvingen geworden populair in beide disciplines de laatste jaren (her)gevestigd. En zelfs fietsers die niet op de limiet rijden, kunnen een dubbele of driedubbele sprong gemakkelijk aan, ook als de trapfrequentie in het begin wat meer daalt of toeneemt.

Makkelijker uit dan aan

Iedereen die twijfelt, zou het volgende moeten overwegen: terwijl een dubbele aandrijflijn met beheersbare moeite kan worden omgebouwd tot 1 × 11 (monteer een enkel kettingblad dat naar binnen is gebogen, verwijder de werper en kabel, mogelijk een nieuwe linker remhendel, stel eventueel de cassette af), het werkt het andersom niet zo makkelijk of helemaal niet. Koop alleen een gravelbike met een mono kettingblad als je zeker weet wat je doet of als je al ervaring hebt met deze variant.

Niet alle gravelbikes die met een kettingblad worden geleverd, kunnen eenvoudig worden omgebouwd tot een aandrijflijn met 2 versnellingen.

Daarnaast is er natuurlijk ook de mogelijkheid om de vertaling afhankelijk van de toepassing te wijzigen. Een cassette als de reeds genoemde 11-36, die een goed compromis vormt tussen grootte en gradatie, is met een 38 kettingblad prettig geschikt voor de bergen, en vrij snel met een 44 kettingblad. Het ombouwen aan de voorkant gaat veel sneller dan het wisselen van de cassette.

Vertaalnummerspellen

Verschillende gradaties en combinaties kunnen worden vergeleken met behulp van de overbrengingsverhoudingen: bereken eenvoudig "kettingblad gedeeld door tandwiel"; een groter resultaat komt overeen met een zwaardere manier van lopen, een kleinere met een gemakkelijkere manier van lopen. De combinaties 44×11 en 40×10 komen dus overeen met dezelfde vertaling; 40×50 en 30×36 liggen slechts een klein beetje uit elkaar. Het is belangrijk om te onthouden dat de bandomtrek van invloed is op deze overbrengingsverhoudingen, die uitvouwen wordt genoemd: hoe groter de bandomtrek, hoe langer alle versnellingen zijn ingeschakeld. Dit is een van de redenen om 650B-banden te gebruiken - ze combineren de voordelen van volumineuze banden met de afrolomtrek van smallere racebanden. Maar dat is een ander Gravel-onderwerp en moet elders worden besproken ...

Hier vindt u alle artikelen en tests die momenteel in de Velomotion Gravel Month van februari zijn gepubliceerd:

Gravelfietsen met of zonder derailleur: Makkelijker overstappen?

Groter of kleiner

Steile bergen - kleine gangen

Makkelijker uit dan aan

Vertaalnummerspellen

Over Caspar Gebel